Gevleugelde uitspraken

Mijn schoonvader was van de gevleugelde uitspraken. Hij had daar zelf niet zo’n erg in maar wij moesten er stiekem altijd om lachen. Een uitspraak waar ik in deze tijd vaak aan moet denken is “Ge kunt het al goed zien aan de dagen.” Hij riep in januari altijd al dat je kon zien dat de dagen weer langer werden. Ik voelde me nog altijd een mol die ’s ochtends in het donker ging werken en ’s middags in het donker weer thuis kwam maar mijn schoonvader vond dat je het al goed kon merken. Ach, het bracht toch altijd wel een lach.

In september begon hij te mopperen. Je kon al goed zien dat de dagen weer korter werden. Voor hem lastig, zijn scootmobiel had wel verlichting maar het was toch niet hetzelfde als een auto. En wij vonden dat hij moest uitkijken. “Alleen op het fietspad, pa!” Ja, ja, hij zwaaide vrolijk als hij bij ons de straat uit reed.

Nu hij er niet meer is, denk ik toch nog vaak terug aan zijn gezegdes. Zeker in deze maand, als de dagen inderdaad korter worden en de herfst meer en meer terrein begint te winnen. ’s Ochtends is het fris, het ruikt naar mist en bladeren die beginnen te verkleuren.

Ik hoef niet meer met pa mee naar de supermarkt. Hij staat niet meer op de stoep op een moment dat het eigenlijk echt niet uitkomt. Hij verwacht niet meer van ons dat we direct in het gelid springen en naar hem toe komen omdat hij iets nodig heeft. In die zin is het allemaal wel wat rustiger geworden. Pa kon behoorlijk veeleisend zijn. Hij vond dat hij als ouder en oudere zijn rechten had. Ach, het waren vaak ook niet zulke enorme eisen en hij was altijd weer blij als het geregeld was. Pa was alleen altijd zo lekker sociaal onhandig.

Zijn as is verstrooid op een plekje dat voor ons belangrijk is. Daar is ook het steentje uit zijn urn begraven. Nu de bladeren geel en rood gaan verkleuren, loop ik daar met Stef graag naar toe. Stef rommelt wat rond en ik sta te kijken en te denken. Voor mij is september en de start van de herfst toch altijd weer een periode van terugkijken. En de herinnering aan mijn schoonvader hoort daar zeker bij.