Gewaagt

‘Een pentagram blijft een pentagram!’ en dit gezegd hebbende visualiseerde mijn gesprekspartner het blok aan mijn been en wierp mij ten water. Voor het gemak vergat hij even de Christelijke betekenis van het verwerpelijke symbool. Ik besefte mij dat het niet het aangewezen moment was om over de wonden van Christus te beginnen.
De jongeman was gevechtsklaar sinds het ogenblik dat zijn oog op mijn ketting viel. Hij viel aan, bewapende zich, beledigde en knuppelde neer. Hij zou de strijd verliezen. Voor zover er iets te winnen of verliezen viel. Ik ben een heks. Per definitie slecht. Ik dans naakt door de bossen in het schijnsel van de volle maan. Ik trek cirkels waarin ik de duivel aanroep om te seksen tot de vroege morgen. Ik roep spreuken af over een ieder die ik tegenkom simpelweg om te krijgen wat ik wil wanneer ik wil. Ik ben lichter dan de standaard is. Best handig op mijn bezem. Bind een rotsblok aan mijn been. Het maakt mij niet uit. Verdrinken kan ik niet. Zou ik eens citeren uit de bijbel dan brand ik ter plekke af.

Ik ben slecht. Per definitie. Want ik ben een heks. Ik geloof in dat wat realistisch is. Wat je kunt zien met het blote oog. Ik aanbid dat wat je kunt aanraken. Wat je kunt voelen wanneer je wilt. Het ontluiken van de eerste krokussen in de lentezon. Het vallen van de bladeren in alle bonte kleuren van de winterkoude. Ik geloof in de geneeskrachtige eigenschappen van kruiden en gebruik mijn kennis wanneer jij ze nodig hebt. Ik weet dat kamille vanzelf naast zieke planten groeit om ze te genezen.
Ik noem de mineralen van de Maan uit het blote hoofd en ken de stand van de Planeten.

Vraag mij naar de drie fasen van de Maan. Dan vieren we ze samen. Van Esbat tot Sabbath. Laten we zingen en dansen, wel gekleed. Ik ben niet verzot op kou. Vier met mij de seizoenen. Ik noem het geen Pasen of Kerst. Durf je dat aan of ben ik vervloekt.

‘Dat ben ik met je eens’ was mijn eerlijke antwoord. De stoom kwam uit zijn oren. Aan de witte kleur te zien was er een nieuwe Paus gekozen. Echter, bleek de jongen zelf nog in conclaaf te zijn.