Gilad

De ruil van de Israëlische reservekorporaal Gilad Shalit tegen zo’n duizend Palestijnse gevangenen brengt zowel grote vreugde als diepe verontwaardiging teweeg. Blijheid overheerst bij de families die hun geliefden weer in de armen kunnen sluiten en boosheid bij de nabestaanden van de slachtoffers die met lege handen staan. De ruilverhouding lijkt hierbij helemaal zoek. Zijn de Palestijnen in de opruiming? Is één Israëliër goed voor duizend Palestijnen? Zeker, want een mensenleven is onbetaalbaar, dus is hij binnenkort goed voor zeven miljard. Omgekeerd ook, maar dat wordt nog wel eens vergeten. Achter deze actie zit ongetwijfeld een opzichtige verdeel- en heersstrategie. De Palestijnen die vrijkomen hangen voor het overgrote deel de Hamas beweging aan terwijl de Fatah- strijders achter het gaas blijven. Komt nog bij dat Hamas het voor het zeggen heeft in de Gazastrook en Fatah op de Westelijke Jordaanoever de dienst uitmaakt. Dit geografisch gescheiden volk zal door deze ruil alleen maar verder polariseren en de overkoepelende Palestijnse Autoriteit volledig buitenspel zetten. Tot in de meest recente geschiedenis hebben we gezien dat waar twee of meer volken min of meer gedwongen worden samen te leven, dit meestal bloedig afloopt. De geschiedenis van Israël en Palestina is heel complex en een afgewogen standpunt is nog niet zo eenvoudig te formuleren. Een vredige integratie lijkt echter nog heel ver weg. Een aantal religies ziet Israël en met name Jeruzalem als hun heiligste plaats. Helaas prediken die geen naastenliefde en respect maar hoofdzakelijk voor de eigen parochie.

19 oktober 2011
Robert

www.robertbeernink.nl