God, Joden, mongolen, negers en kanker!

Relativeren mensen, anders red je het niet.
Alles is erg, maar alles heeft ook humor. In wie geloofde God eigenlijk? In zichzelf? Als ik zeg dat ik in mezelf geloof, zeuren mensen meteen weer. Bedoelde God niet dat je in jezelf zou moeten geloven? Hij had alleen de pech dat hij God was, de pech dat iedereen dacht… “hij gelooft in God.” God heeft gehandicapten gemaakt, drankgebruikers, drugsgebruikers, mensen die in Hem geloven, allemaal ‘rare mensen’ bij elkaar. ‘Hij laat mensen automutileren’. Ok, vaak wordt er wel eens wat bezuinigd bij bedrijven, maar zo wordt snijden in het personeel toch niet bedoeld? Mijn cliënte hield ook nogal van snijden. Dat kind zat helemaal vol met krassen. De link naar auto’s is ook snel gemaakt. “Meisje, dat is toch niet mooi. Je vriend gaat het niet volhouden met jou hoor. Een auto met krassen ruil je toch ook na in voor een gave auto.” “Is niet mooi hé,” zei ze en ze keek me met een glimlach aan.

Relativeren mensen, anders red je het niet.

Op een gegeven moment ga je toch over alle narigheid nadenken en dan wordt je down. Ik was laatst zo down als een mongool. Mongolen, ja, het staat in de Dikke van Dale, dus mogen ze gewoon zo genoemd worden. Dat het ook als scheldwoord wordt gebruikt kunnen zij niet zo veel aan doen. Zij gebruiken het overigens zelf ook als scheldwoord. Ik verdenk mongolen ervan, dat ze eigenlijk helemaal geen mongolen zijn. Mongolen mogen ongestoord naar mooie vrouwen kijken en onder kwijlen, aan hun zak knikkers zitten, neuspeuteren én opeten. In het openbaar even de komkommer uit de broek en gewoon lekker gek doen, want ze zijn toch al niet ‘normaal’.

Relativeren mensen, anders red je het niet.

Joden hebben lange neuzen, vrouwen hebben ‘lange tenen’. Joodse vrouwen hebben gewoon erg veel pech. Negers hebben lange… en dat is dan weer niet erg. Alleen iemand uitschelden voor neger wel. Alleen als een zwarte zwarte zegt en een blinde blinde, dan kan het opeens wel. Blanken vinden negerzoenen niet kunnen, terwijl negers er zelf het hardst om lachen.

Iets heftiger dan blinde of zwarte is kanker. Is dat eigenlijk wel zo? Wie ben ik om te bepalen wat erger is? Kanker is een erge ziekte. Iemand een kankerlijer noemen is verschrikkelijk. Ik heb in mijn leven een hoop kankerlijers gekend. Mijn opa, mijn tante, mijn buurvrouw, de opa van mijn beste vriend en nog vele anderen. Ze waren stuk voor stuk toppers én kankerlijers! Als ik ze dat toefluister, glimlachen ze, althans degene die het hebben overleefd.

K, het is die K klank, ik denk dat als de ziekte kanker niet had bestaan, het scheldwoord er ook was geweest. Zeg nou zelf, AIDS klinkt niet. Kut wel. Een kleine wijziging in het woord K, kan wel, maar dan woord een andere groep niet blij. Kakker!! Het klinkt ook lekker moet ik zeggen. Terwijl het ook een ramp is om kakker te moeten zijn. Een duurdere auto moeten kopen dan je buurman, ook op golf gaan (terwijl je het niet leuk vindt, maar hij doet het ook terwijl hij het eigenlijk ook niet leuk vindt) etc.

Relativeren mensen, anders red je het niet.

Wie zegt dat iets zo hoort? Wie zegt dat vloeken niet hoort, want het lucht wel op. Wie zegt dat geloven hoort, want oorlogen gaan altijd daarover. Wie bepaalt of beter gezegd wie verzint die dingen. Net als trouwen, kinderen krijgen en tot in de eeuwigheid bij één persoon blijven. Van mij hoeft dat allemaal niet hoor, maar alles mág wel.

Relativeren… Helaas moet er eerst altijd iemand overlijden om in te zien dat we ons allen druk maken om de dingen die er eigenlijk niet toe doen…