Goodygoody

Met de vrijeradicaal Ab sta ik bij de receptie van Bouwbedrijf Kloppenburg. Goed geboerd zo te zien. De receptieruimte alleen al beslaat een grootte waar een asielcentrum alleen maar van kan dromen. Schilderijen aan de muur die nergens over gaan en een standbeeld van de oprichter onder twee spotjes completeren het geheel. ‘Wij willen Kloppenburg spreken,’ zeg ik tegen de receptioniste, die kennelijk bij Connie van Breukhoven een grimlach om haar mond heeft laten invriezen.
‘U heeft een afspraak?’
‘Nee, moet dat?’
‘Ja meneer. De heer Kloppenburg kan niet zo maar voor elk wissewasje gestoord worden.’
“Onzin. Kloppenburg wil JUIST voor elk witwassen gestoord woorden’
Haar ingevroren lachje laat los. Kennelijk is de behandeling niet zweetproef voltrokken.
‘Ga hem effe bellen, Truus,’zegt Ab.’ Zeg maar dat de raad van bestuur van de “Stichting help de padden overleven”, beneden staan.

‘Eh meneer Kloppenburg, met Renate van de receptie. Er zijn hier twee heren voor u van de Stichting help de padden overleven en…wat zegt u?….direct naar boven? ..natuurlijk meneer Kloppenburg.’

Even later staan wij in het kantoor van Kloppenburg die met uitgestrekte hand op ons afkomt.
‘Ik zie geen vijf ton in je hand Kloppenburg,’merk ik relaxed op.
Hij blijft verwart met uitgestrekte hand staan.
‘Zie jij vijf ton in die hand Ab?’
‘Nee ik niet,’ zegt Ab. ‘Misschien in zijn andere hand?’
‘Eh..eh…wat bedoelen de heren?’
‘Wethouder Jansen?’ zeg ik, waarna ik zwijg.
Hij kijkt van mij naar Ab en weer terug.
‘Bouwproject “Rivierenstaete?”, ga ik verder.
‘Eh?’
‘Mega ouwelullenflat met dure naam en slechte kwaliteit balkonnetjes?,’ probeert Ab.
‘Seniorenflat, Ab,’corrigeer ik berispend.
‘In die nieuwe wijk? Aan die nieuwe Poelierendreef?,’gaat Ab verder
‘Ja,’ zeg ik. ‘Waarom heet dat eigenlijk Poelierendreef?’
‘Omdat er veel kippeneukers gaan wonen,’ legt Ab uit.
‘O, dan begrijp ik het. Dus jij gaat daar ook wonen Kloppenburg?’
‘Eh wat wilt u heren?, vraagt Kloppenburg die eindelijk zijn uitgestoken hand laat zakken’
‘Simpel,’ zeg ik. ‘Wij willen die vijf ton waar de President-Directeur van de Stichting help de padden overleven, de heer wethouder Jansen, recht op heeft.’
‘Wat?? Maar ik heb drie ton afgesproken met Jansen!! Niet vijf!’
‘Klopt,’ zeg ik. ‘Maar de rente, onkosten en immateriële activa zijn inmiddels tot vijf ton opgelopen. Je weet hoe dat gaat in de wereld van centjes en procentjes.’
‘Dat is diefstal!,’ schreeuwt hij paars aanlopend.
‘Als notoire oplichter heb je aardig wat praatjes Kloppenburg,’ zeg ik vriendelijk.
‘Maar nu effe zonder dollen,’ zegt Ab die een dictafoon uit zijn zak haalt. ‘Wij hebben het hele gesprek opgenomen, dus als je nu zo vriendelijk wilt zijn om je bank te bellen en vijf ton op onze rekening bij te schrijven? Of geven wij dit bandje liever aan het journaal?’

Ik geef de withete Kloppenburg mijn rekeningnummer waarna hij briesend zijn bank belt.
‘Dank je Kloppenburg. Het was prettig zaken doen. Moeten we vaker doen’.Daarna verlaten wij het pand.

Ontspannen bel ik wethouder Jansen en laat hem als hij opneemt het bandje horen.
‘Goodygoody Paco,ik wist dat je het kon.’
Geen probleem Jansen. Die vijf ton staat op MIJN rekening. Ik zal het vandaag nog over boeken naar de Stichting Kinderen in nood. Vind je toch niet erg hè? Die padden zoeken het voorlopig maar even uit.’
Hallo? Hallo? Jansen? Ben je er nog? ‘
‘Goodygoody??’, vraagt Ab.’ Zei hij dat nou echt?’
‘Stichting help de padden overleven,’ zeg ik peinzend. Hoe moet ik dat zien Ab? Help in de zin van; “O wat erg,de padden overleven”,of in de zin van “laten wij ons best doen de padden te helpen overleven?’
Ab weet het niet …..

(vervolg van mijn vorige column “[url=http://examedia.nl/columnx/modules/news/article.php?storyid=6275]Help de padden overleven[/url]”)