Grote mensen feest

“Pap, ik wordt nu echt een rijke stinkerd!”, aldus mijn jarige zoon afgelopen zondag.
Hij had net een vierde envelopje met inhoud breed lachend in ontvangst genomen. De euro’s werden zorgvuldig in een oude beker gestopt achter Opa op de schoorsteen. “Maandag ga ik de meca one’s mobiele gevechtspost incl. energieschijf lanceerder en robot oplader van exo force kopen, mam. Ik heb al bijna genoeg!”
“Eh, nou, jongen. We denken er nog even over, O.K.?” Aan het koppie van mijn zoon zag ik al dat hij daar duidelijk anders over dacht.
De verdere middag leverde hij strijd met zijn, voor even, vijf jaar jongere zusje, over wie het eerst de deur open mocht doen.
Als zij het won meldde ze vanuit de gang al aan haar broer of er een cadeau aankwam of een envelop.
Als ouders probeerden we iets meer beleefdheid af te dwingen door een dwingend fluisterend: “niet gillen door de gang!”.
Je schaamt je toch een beetje, als je kinderen zich zo gedragen tegenover gulle gevers.
Bij beiden varianten van de cadeaus werd overigens meestal wel enthousiast gereageerd. Maar na het uitpakken renden broer en zus vervolgens, na een snelle “Dank je wel” van de jarige weer snel naar boven.
Van de bovenverdieping kwamen intussen onheilspellende geluiden. Deze werden veroorzaakt door ruim veertien bezoekertjes van onder de twaalf, die door de houten vloer van onze jaren-dertig-woning voor ruim honderdtien decibel aan herrie produceerden.
Ze speelden afwisselend disco-tje, prinses te paard en acrobaatje. Hoofdact van dit laatste spel: van de bovenste tree van de ladder bij zoons hoogslaper springen.
Na een hoop glaasjes gele en rode limonade, nog meer cadeautjes, zakjes chips, roze cakejes, mini mix marsjes, rode wangen, zeker tien spekjes per koter (en dus geen trek meer in mama’s paella), lag onze verse tien jarige om eenentwintig uur in zijn heropgemaakte bed. In zijn kamer, die we eerst met een mestvork hadden moeten uitruimen. Hij zuchtte eens diep en meldde ons gelukzalig: “Dit was het leukste [u][i]grote mensen[/i][/u] feest tot nu toe!!”