‘Hangjongeren’ een zeer vaag woord. Voor de een is het een woord waarbij de angst meteen van het gezicht af te lezen is. Bij een ander heeft het woord een hele andere invloed. Hangjongeren. Je vindt ze in elke stad. De jongeren die aan deze definitie voldoen zijn vaak meerdere uren per dag buiten met vrienden, hangen dan rond op openbare plaatsen en verstoren vaak de ruimte. Of toch niet? Hangjongeren zijn meestal jongeren die niets te doen hebben en dan maar gaan hangen. Dit doen ze niet omdat ze het leuk vinden maar omdat ze niets anders te doen hebben. Vaak wordt er een balletje getrapt, een sigaretje gerookt, een jointje genuttigd of er wordt naar muziek geluisterd. En als we menig Nederlander mogen geloven wordt er ook nog het een en ander vernield.
Laat ik voorop stellen dat ik zelf ook onder de groep hangjongeren val. Ik ben ’s avonds regelmatig samen met mijn vrienden buiten aan het hangen. In een park, op een station of in een speeltuintje bij ons in de buurt. De reden waarom wij hangen is simpelweg verveling, als we ’s avonds niets kunnen doen gaan we ons vervelen, en dan gaan we hangen. Roken we een jointje. En nemen we de dag door.
Laat ik eens een gemiddelde avond beschrijven. Nadat ik mijn avondmaaltijd naar binnen heb gewerkt trek ik mijn jas aan, zeg ik mijn ouders gedag en loop ik naar mijn scooter. Ik ga dan mijn vriend ophalen en samen gaan we naar ‘de lift’. Het is een lift van zo’n 1,5 meter bij 2 meter op een treinstation in Utrecht. Het is er ’s avonds niet druk aangezien er dan een stuk minder reizigers zijn. Aangekomen in de lift haal ik onze grinder, vloe, sigaretten, ’tippies’ en ‘wierie’ tevoorschijn. Nadat de ‘jonko’s’ ‘gefixed’ zijn is het tijd om ze op te steken. Met reggea die uit mijn D600 komt op de achtergrond genieten we van onze ‘jonko’s’. We nemen samen de dag door en besluiten wat we gaan doen.
De mensen die dan langs ons lopen (of zelfs met de lift naar boven of naar beneden moeten) kijken ons amper aan. Zelf wanneer er een gemeend “Hallo” uit onze mond komt krijgen we geen antwoord. Angst. Pure angst. Maar waarom? Wij zijn echt geen kwajongens, we respecteren iedereen en we behandelen de mensen zoals we zelf ook behandeld willen worden. Wij worden echter zelf behandeld als tuig. Als criminelen, als de Holleeders van de onderwereld. Maar waar komt deze angst vandaan? Hebben ze slechte ervaringen gehad met andere hangjongeren? Zijn het allemaal angstige wezens die te bang zijn om je aan te kijken? Zien wij er zo eng uit?
6 reacties
Neuskleuter · 13 februari 2008 op 11:15
Fijn, je hebt de spellingscontrole gevonden, dat leest al direct prettiger. Je maakt het ook weer persoonlijker dan je vorige column, ook prima.
Dat ik me niet helemaal kan inleven, komt waarschijnlijk omdat ik geen hangjongere ben. Na het eten doe ik wat aan mijn studie, hang ik voor de tv of op columnX, ga ik een kroegje, woon/slaapkamer of bioscoop in met vrienden. Het enige wat dan hangt, zijn mijn kleren aan een waslijn, maar ik zit zelf toch liever relaxed in een stoel 😉
En ook ik loop om hangjongeren heen. Ik houd niet van rook en de stank van een jointje vind ik helemaal niet te harden. Dat heeft dus niets met angst te maken, maar met mijn fijngevoelige neusje.
Mosje · 13 februari 2008 op 11:42
Je stukjes worden beter, maar ik vrees dat het toeval is, en niet vanwege de input die je hier krijgt. Iets zegt me dat je al je stukjes tot nu toe tegelijk hebt ingestuurd.
Hoe dan ook, dit is een zeer leesbaar stukje.
HKVH · 13 februari 2008 op 12:22
Toevallig dat er juist vandaag een artikel in de Telegraaf staat over hangouderen. Die blijken niet gevaarlijk te zijn, daar staat tegenover, zoals je zelf al aangeeft, dat jongeren wel een onveilig gevoel krijgt.
Wist je overigens dat er in de grondwet staat dat iedereen een vergadering bij een kan roepen. Dus mocht je als hangjongere niet weg gestuurd willen worden zorg dan dat je een notulist aanwijst die pen en papier vast houdt. Dan ben je namelijk in vergadering en niet meer een hangjongere 😉
Troy · 13 februari 2008 op 12:52
Hi Laughing My Ass Off 😉
Leuk stukje, netjes geschreven, niets op aan te merken. Als alle hangjongeren zich zo gedragen als jullie is er inderdaad niets aan de hand, om nog maar te zwijgen over hangouderen 🙄
Ps: Je hebt al een flinke vordering gemaakt als ik kijk naar je eerste column en die vergelijk met deze. Ook de titel nodigde uit om te lezen. Ben benieuwd naar je volgende.
pally · 13 februari 2008 op 13:56
Ook ik vind het een leuk stukje, goed geschreven. Veel vooruitgang geboekt sinds de vorige. Misschien dat je toch soms in plaats van te hangen, op een stukje zit te zweten, nou de moeite waard! 😀
groet van Pally
Edwin_Z-town · 13 februari 2008 op 18:50
Goed stukje. Heel herkenbaar ook. Ik hoor niet aan de zijde van hangjongeren, maar ken er wel een aantal. De meesten hangen inderdaad maar rond omdat ze niets beters weten te verzinnen dan rondhangen. Op zich niets mis mee, maar als je in je uppie rondloopt en een groep jongeren tegenkomt, heb je al gauw de neiging er omheen te lopen. Dit deed menigeen al vroeger op school en doet dit nog steeds.
Is het angst? Ik denk eerder een gewoonte.
En wat mij betreft zijn hangjongeren zeker niet perse criminelen of degene die de boel slopen. De jongeren die niet ‘hangen’ slopen misschien zelfs meer, want die zijn 10 minuten later al weer veilig binnen.