Pijltjes schieten. Ik gebruikte er de NCRV-gids altijd voor vroeger. Die likte het lekkerst. Je kreeg er de mooiste pijlen mee. Ik knipte lange repen papier uit de gids. Welke dag, dat maakte geen verschil. Zaterdagen schoten net zo nauwkeurig als maandagen. De strook papier wikkelde je om wijs- en middelvinger. Dan trok je de wikkel voorzichtig in een scherpe punt, bevochtigde je met je tong het stukje papier aan het uiteinde en je had een pijl. In een PVC-buis leggen, mikken en blazen maar. Ik schat dat ik indertijd de programmering van dik een half jaar televisie door open ramen in de buurt moet hebben geschoten. Leuk als je tien bent, stom als je elf wordt. Zo snel gaat dat. Bij de meesten tenminste, want niet alle kleintjes worden groot.

Pijltjes worden ijzeren balletjes, een PVC-buis wordt een luchtbuks en open ramen worden gesloten autoruiten. Et voilá, bizarre toestanden op de snelweg zijn geboren. Nederland is in de ban van een snelwegschutter. Alsof een waxinelichthoudersmijter en een Damschreeuwer nog niet genoeg zijn. Het kan gekker. Afgelopen maandag heeft Malle Eppie voor de vierendertigste keer een auto beschoten. Achterruit aan diggelen en de bestuurder over zijn toeren. Wanneer bedenk je dat je op rijdende auto’s gaat schieten? Hoeveel pillen moet je hebben geslikt (of juist hebben overgeslagen) om met een buks in lang helmgras te gaan liggen wachten, totdat er een rode Fiat Panda voorbij komt? Ik denk veel. Heel veel. En dan het aantal beschietingen! Bij één keer denk ik nog aan iemand die het moeilijk heeft met een prijsverhoging van het ANWB-lidmaatschap, maar vierendertig keer? Dan is er meer aan de hand dan voor de tweede keer in een week een lekke band hebben en een rood stoplicht tegenkomen waar je niet op zit te wachten.

Dat er een verknipte maniak in de struiken langs de snelweg op auto’s schiet is erg. Maar erger is de aandacht voor deze mislukkeling. Ik vraag me af of ik de enige ben die het door heeft. Die door heeft dat juist televisie en kranten zorgen dat hij blijft aanleggen voor weer een nietsvermoedende automobilist op de A29. Thuis lieten ze mij vroeger gewoon mijn gang gaan met mijn pijltjes. Niet te veel van zeggen, dan waait het zo weer over.


18 reacties

SIMBA · 2 september 2011 op 08:48

[quote]Thuis lieten ze mij vroeger gewoon mijn gang gaan met mijn pijltjes. Niet te veel van zeggen, dan waait het zo weer over.[/quote] 😀

Boukje · 2 september 2011 op 09:17

Volgens mij ben jij vandaag degene die er aandacht aan besteed :hammer:
Wel leuk en helder geschreven trouwens.

Meralixe · 2 september 2011 op 10:00

De dader( s zijn ) is nog niet opgepakt en U geeft hier wel een duidelijk profiel mee van wie dat wel zou kunnen zijn.Is dat niet wat voorbarig?

Helaas ben ook ik geneigd me aan te sluiten bij uw denken.

Pijltjes schieten, ik gebruikte er vroeger steeds de NCRV-gids voor. Die likte het lekkerst en je kreeg er de mooiste resultaten mee. Ik knipte lange repen papier van de bladen. Welk blad, maandag of zaterdag maakte geen verschil, zaterdagen schoten net zo nauwkeurig als maandagen…..

Zo zou ik het geschreven hebben.
Kleine verschillen, een kommaatje, enkele punten en het vermijden van het twee keer het zelfde woord gebruiken in één alinea kan het totaal grondig veranderen. Verbeteren?

Kwiezel · 2 september 2011 op 11:12

Meralixe!

Fijn dat je me met U aanspreekt. I like.

Volgens mij heb ik in m’n column geen duidelijk daderprofiel geschetst, maar alleen gefantaseerd over wat iemand zou kunnen drijven om tot zulke daden te komen.

Overigens, met alle respect, ik vind jouw versie van de eerste alinea een stuk minder dan de mijne. Geen afwisseling tussen lange en korte zinnen en met name de laatste zin vind ik niet soepel lopen met twee keer ‘zaterdag’ en ‘maandag’ er in. Zie er geen verbetering in.

Meralixe · 2 september 2011 op 11:33

Ik heb geen enkele moeite met uw reageren hoor. Ik wilde enkel voor wat deining zorgen op column X. Als dat dan in een positieve gemoedelijke vriendelijke sfeer verloopt is er toch niets aan de hand.
Aan de andere kant ben ik, denk ik, er me van bewust dat zeker het geschrevene naar “onbekenden” totaal naast het doel kan belanden dat men voor ogen had. Daarom :pint:

LouisP · 2 september 2011 op 11:34

Superstuk Kwiezel! Van begin tot einde echt goed, grappig, snel..sterk!
Top eerste alinea…niet te verbeteren!!

Meralixe · 2 september 2011 op 11:38

Oei, ik ben hier vijanden aan het kweken. En dan moet mijn column nog komen!!!
LouisP, duidelijke taal bij Belgen onder elkaar :pint: :pint: :pint:

arta · 2 september 2011 op 12:31

Erg goed geschreven, Kwiezel…
(Ik blijf je overigens gewoon met ‘je’ aanspreken :-D)

sylvia1 · 2 september 2011 op 13:12

Ik proefde het gewoon weer, dat vlijmscherpe tijdschriftpapier op mijn tong. En dan het sterke bruggetje naar de verknipte maniak. Goed zeg! Ook mooi: “niet alle kleintjes worden groot”

DACS1973 · 2 september 2011 op 13:24

Leuk stuk. Ik kon er helemaal niks van, van pijtjes draaien. Ze vielen al uit elkaar zodra ze de blaaspijp verlaten hadden. Misschien lazen wij thuis de verkeerde tijdschriften.

[quote]rood stoplicht tegenkomen waar je niet op zit te wachten.[/quote]
Is die met opzet, of per ongeluk? Die combinatie van stoplicht en wachten vind ik geestig. Een rood stoplicht, da’s een beetje dubbelop 😉

Garuda · 2 september 2011 op 18:49

Wel eens gehoord van erwten schieten?

Een lege plakband rol (een kleine), ballon er omheen vast tapen en dan naar de supermarkt om die gedroogde erwten te kopen…totdat een keer een vrachtwagen chauffeur vol op zijn rem trapte en ons achterna rende totdat de politie ons vond…toen zijn we terug gegaan op pijltjes en bessen. 😀

Goed stuk!

Ferrara · 2 september 2011 op 20:19

Ik was terug in mijn jeugd.
Witte bessen uit de bosjes van de gemeente deden het ook goed.
Van een verknipte NCRV-gids naar een verknipte maniak.
Goed beschreven.

lisa-marie · 3 september 2011 op 12:12

De eerste alinea trok mij meteen het geheel in;
Goed stuk !!

embee · 3 september 2011 op 13:53

Deze column van jou met heel veel plezier gelezen.

groetje van Embee

Kwiezel · 3 september 2011 op 14:28

Jongens toch! Wat een lof! Superfijn om de reacties te lezen, hartelijk dank!

Meralixe · 4 september 2011 op 19:33

Zo, we hebben ons met zijn allen geamuseerd, is dit niet de bedoeling van column X?

Mien · 4 september 2011 op 23:48

Daar heb je het dus wel over. In de dop zit ondeugd bij iedereen ingebakken. Net als deugd. Omgevingsfactoren (in dit geval de openbare weg) bepalen vaak wat er met de (on)deugd gebeurt. Gekanaliseerd in een pvc-buis of middels een luchtbux. Triest maar waar.
Nog altijd is de werkelijkheid wreder dan de fictie. Triest maar waar. Maar het is ook vaak nietszeggend goedkoop scoren. Ook ik had ooit een mooi vizier op mijn gele pvc-buis geplakt. Mijn ultieme doel moest immers worden bereikt. Aandacht, hoe dan ook. Maar nooit ten koste van. Dat ligt hier wel even anders.

Harrie · 5 september 2011 op 16:58

Inderdaad niet te veel aandacht aan schenken aan die rot … Maar dit heeft toch niets met de NCRV te maken hoop ik.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder