Wie wil er nou worden uitgemaakt voor een dwaze idealist? Iemand zo bestempelen is dé manier om hem monddood te maken door hem als gek weg te zetten. Don Quichot was volgens zulke mensen ook gek; hij trok met zijn schildknaap Sancho ten strijde tegen alle onrecht dat hij maar kon vinden. Of zich inbeeldde? Hij streed immers tegen windmolens? Bijna 200 spelers en muzikanten zijn, gek genoeg, gek genoeg om zich te kijk te zetten in het spektakelstuk ‘Don Quichot in Holland’. Misschien was hij toch niet zo gek! Regisseur, componist en duizendpoot Bert Barten maakte een openlucht-theaterspektakel-voorstelling om windenergie positief onder de aandacht te brengen van alle Nederlanders. Hij verplaatst in een door hem zelf geschreven ‘derde deel’ Don Quichot naar een schitterende locatie op de Rotterdamse Maasvlakte, bij de Slufter. Naast de spelers in het diepe, gooit hij alles in de strijd: door hem gecomponeerde muziek, geluidseffecten, mime, dans, theater, techniek, architectuur, beeldende kunst, fantastische decors, wind en zand, de ondergaande zon, lichteffecten, vuur – en meer.

Je komt, [i]létterlijk[/i], ogen en oren tekort, want alles lijkt tegelijk te gebeuren in verschillende scènes op alle mogelijke plaatsen op dat reusachtige podium. Zonder, op de inleiding na, gesproken woord.
De première is op zondag 14 juni 2009 aan de vooravond van de Wereld Winddag.

Nog eens: was Don Quichot gek? Als je zijn boek leest zul je ontdekken dat de wereld in ieder geval veel gekker was dan onze Spaanse dolende ridder die tegen windmolens vocht. Vierhonderd jaar later is de wereld gekker dan ooit. We doen wel net of we alles onder controle hebben, maar intussen loopt de hele bliksemse boel in het honderd. Chaos alom. We zitten er middenin maar zien geen uitweg.
Dan verschijnt onverwachts die oude, malle, onbaatzuchtige ridder zonder vrees met zijn boertige schildknaap. Nu als vrienden van de wind en zijn molens. Beide figuren herrijzen in een oer-Hollandse setting en laten ons inzien dat idealisme zo gek nog niet is, bergen kan verzetten en van alle tijden is. Juist van deze tijd! Of het allemaal goed afloopt? Kijk zelf maar, om te beginnen op www.donquichot.eu !

© Jan Bontje

Categorieën: Maatschappij

4 reacties

Mien · 5 juni 2009 op 13:45

Het lijkt wel of Dogtroep herleeft.

Vlotte column.

In chaos kun je groeien.

Mien (zo gek nog niet)

LouisP · 5 juni 2009 op 21:16

Jan.
Don Quichot en Sancho! Ik herinner me een film ervan. Het beeld van die trieste man, vastgebonden aan de vierde wiek. Ik vond dat zo zielig!

groet,
Louis

Dees · 6 juni 2009 op 12:32

Oh geweldig. Ben gek op locatietheater en heb net toevallig het (tijdloze) boek gelezen. In Mexico heb ik een aantal jaren geleden het DQ museum bezocht, geweldig ook. Jammer dat deze voorstelling niet op Oerol is te zien, daar zou het goed passen.

arta · 7 juni 2009 op 10:32

Wat leuk dat je dit theaterstuk onder de aandacht brengt, mooie site ook! Zelf ben ik niet zo’n theaterfan, maar locatietheater vind ik juist wel leuk! (je komt bijv. op de gekste plaatsen en ‘loopt’ vaak door het stuk heen, wat ikzelf veel aantrekkelijker vind)
Leuk geschreven, goede tip!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder