Hem van Kelder

Te korte lange broek en bretels. Dan weet je het wel. Dat moet hem van Kelder zijn.
Jort Kelder.
Hij was vroeger hoofdredacteur van het blad Quote. Tegenwoordig valt hij ons lastig met melige televisieonzin. Van 2001 tot 2008 neukte hij Georgina Verbaal die op haar beurt, achter Jort’s bretels om, er niet mee zat om een beurt te ondergaan van mannen die noch Jort noch Kelder heetten. Daar zit Jort helemaal niet mee. ALs zijn bretels maar goed zit en als zijn broekspijpen maar op de juiste verkeerde lengte zitten is hij helemaal tevreden.
Jort tmoette Georgina Verbaal overigens in de Marokaanse woestijn waar hij was om aan te tonen dat zelfs in een woestijn het dragen bretels geen overbodige luxe is.
Jort is vegetarier. Op de vraag van een kennis, waarom hij zich dan bezig hield met het consumeren van een beest als Georigina Verbaal, was Jort volstrekt helder in zijn uitleg: ‘ik eet dan wel geen vlees maar ik neuk het wel.”

Briljant!

Zo kennen we Jort. Nooit verlegen om een geestige kwinkslag. Zo merkte hij in het programma, de wereld draait door, eens op over de miljonair Antonio Perra: ‘iedereen krijgt nog geld van die man”
Meteen een proces aan zijn broek met te korte lange pijpen. Van de rechter moest hij die opmerking rectificeren. Dat deed Jort. En hoe: ‘niet iedereen krijgt nog geld van die man”

Jort ten voeten uit.
Dat scherpe. Dat zakelijke.
Heeft hij volgens bronnen rondom hem van zijn buurman’s grootvader van moederskant.
Jort is zo iemand die alles verkoopt wat los en vast zit. Hij is zelfs in staat om dure vleesbomen te verkopen aan een natuurvoedingswinkel in een zieltogend ontwikkelingsland. Hij doet dat dan wel tegen spotprijzen
Dat is dat sociale van Jort. Zie je niet veel bij bekende mensen.

Veel goede doelen organisaties hebben al geprobeerd om Jort te strikken als ambassadeur voor een of ander arme kindertjesproject.
‘Dat wil Jort wel; ‘als ik dan maar niet naar zo’n van muskietennetten vergeven en aan gele koorts lijdende dikbuikjesdorp in Afrika hoef te reizen,’ merkte Jort op.
‘Maak mij dan maar ambassadeur voor kinderen voor kinderen. Is veel meer mijn ding en het Gooi ken ik als mijn broekzak.’

Heerlijk, die rechtlijnigheid.
Morgen ga ik bretels kopen.
En een lange te korte broek.
En dan kijken hoe lang ik zo gekleed, zonder opgepakt te worden, door de PC kan lopen..