Ik kan niet kiezen. Drie opties liggen voor me. Hemel, hel en vagevuur. Alsof ik iets te kiezen heb. Ik dacht het niet. Iemand priemt in mijn rug. Het is een mannetje met een drietand in zijn hand en kleine horentjes op zijn hoofd. Hij stinkt ook gigantisch uit zijn bek. Gewoon een ongenaam persoon. Hij duwt me richting hel. Maar ik twijfel, zoals altijd.
Een man met een lange witte baard stelt me gerust. Lacht me vriendelijk toe. Maar ik vertrouw hem voor geen meter. Toch geen Sinterklaas?
Tot slot heb ik oogcontact met Hans. Hij luistert naar achternaam Kazan. Hij vertelt me wijsheden. Dat leven en dood zijn als een loterij. Ook daarin heb je niets te kiezen.

Categorieën: Diversen

Mien

Bewonder luidruchtig en verwonder in stilte

3 reacties

Mien · 9 oktober 2018 op 14:35

Waar ik aan denk?
Ik denk aan het grote niets?
En jullie?

Suus · 9 oktober 2018 op 19:43

Ik heb tips voor je verwardheid: Vraag even aan God wat hij net heeft gegeten, waarschijnlijk een broodje Shoarma met extra knoflook, ja dan stink je wel uit je bek. Wist je overigens dat Sinterklaas niet bestaat en je ouders je schoentje vulden? Ik wil niet je hele vertrouwen in de mensheid beschamen maar als de Sint aan de poort staat zou ik rechtsomkeert maken en een kaartje trekken bij Hans K . Want daar begrijp ik soms niks van.

Mien · 9 oktober 2018 op 21:27

Waar ik aan denk?
Dat drietand zeis moet zijn.
Was ik bij mijn eerste inzending ook al vergeten.
Dom, dom, dom.
Misschien kan de redactie het nog aanpassen.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder