En dan vandaag,om 07.53 uur, een App bericht ‘de laatste uurtjes😥. Nu definitief na weer- zoals de afgelopen weken – ziekenhuis in en uit, een lichaam dat opgeeft,een geest dat vecht. Ik schrik en ook eigenlijk niet. Zaterdagavond was ik bij hem in het ziekenhuis op de afdeling (zoals ik dat ken uit mijn ziekenhuis werk in de vorige eeuw): het is de laatste fase afdeling: Afdeling A7. Ik ga met de trap. Mijn vriend Bert die ik 13 jaar geleden ontmoette gaat vandaag dood.. Een ‘moeilijke’ man werd mij verteld. Dat jij met hem omgaat.
Bert vertelde al die afgelopen jaren zijn levensverhaal van klein jongetje en zijn Corrie die hij al een decennia elke dag, elk uur nog altijd mist. Ik begrijp het woord ‘moeilijk’ vanuit zijn verhalen. Als een glinstering in zijn blauwe ogen verscheen, dan vertelde hij een grap op een serieuze toon. We lachen samen wat af, we delen onze zorgen, we vertellen elkaar verhalen over vroeger. Ik 17 jaar jonger, hij 17 jaar ouder. Kreeg Bert bezoek van de wijkverpleegkundige dan zei hij ‘dat is de huisarts’en gaf hij mij een knipoog. Langer werden de uren aan zijn zuurstofslang. ‘Ik heb het zo benauwd!, wil je mijn baard eraf scheren en mijn snor fatsoeneren?’
Onze tijd samen is eindigt, zijn leven eindigt. Bert,de ‘moeilijke’ man zal ik enorm missen. Ik huil.
Op 2 juli 05.56 uur is Bert ingeslapen.
5 reacties
G.van Stipdonk · 4 juli 2019 op 13:42
Gecondoleerd met het verlies van je vriend. Altijd pijnlijk en op onze leeftijd maak je het steeds vaker mee.
Nummer 22 · 4 juli 2019 op 16:31
Dank!
Dorine · 4 juli 2019 op 19:06
Verdrietig. Sterkte er mee. Gelukkig zijn herinneringen voorgoed.
Nummer 22 · 5 juli 2019 op 09:04
Herinneringen koesteren, nemen we mee… oakt niemand af..
Suus · 5 juli 2019 op 22:27
Mooi geschreven. Gecondoleerd Nummer 22. Het aparte vind ik altijd dat als mensen een moeilijk leven hebben, door anderen worden betiteld als een “moeilijk” persoon. Mooi dat jij hebt geluisterd.Heel veel sterkte.