Alle gebeden ten spijt moet ik toch de strijd aangaan met borstkanker, de linkerborst wil niet meer meedoen met het gezondheidsplan dat ik tot mijn dood had willen uitvoeren, doch gelukkig heeft vrouwlief niets, dat is dan een mazzel. Maandag heb ik een gesprek met de oncoloog en donderdag met de narcotiseur, dus tussen vandaag en drie weken gaan ze hakketakken in de borst en die erwt eruithalen. De punctie heb ik al gehad en bloed is al afgenomen, longfoto’s al gemaakt. Dus nu even door de dagen heenfietsen en mijn bloggen gewoon vullen met onzinnige onzin. Het is niet eerlijk, ik heb al eens kanker gehad, maar mijn halve familie ( wat heet, bijna dé hele familie) is overleden aan kanker, wie denk ik wel dat ik ben? Ik ben Leny en ik houd mijn hoofd rechtop en bedenk dat er meerdere mensen ziek en nog erger zijn. Dus zoals Wim Zonneveld al zong in de film van Willem Parel “NIET ZEUREN LENA!!!!!!!!!!
Ik geef toe dat ik bang ben, ook omdat ik nog een vrouw heb die mij nodig heeft en de lamme die de blinde helpt. Laten we gewoon lekker doorbloggen, onzin uitkramen, gekheid maken, vandaag heb ik genoeg tranen gehuild samen met mijn vrouw, vandaag heb ik even in het hart van mijn zusje en mijn broer en mijn moeder kunnen kijken toen zij ook al die onderzoeken hebben ondergaan.
Het doet mij goed dat velen zo meeleven, dat geeft mij toch meer moed en ook Claudy.
De toekomst is voor ons nu even een zwart gat waar het licht langzaam toch weer tussendoor gaat schijnen, daarvan ben ik overtuigd. Tot die tijd moeten we het even in het donker zien te redden. Maar gelukkig was ik nooit bang in het donker, dus waarom nu wel? Omdat die verrekte sluipmoordenaar op de gekste plekken op kan duiken. Maar ik sta klaar om terug te schieten met al mijn kracht die ik in mij heb. Zal het de tweede keer zijn dat ik moet vechten voor een strijd die bij voorbaat verloren lijkt?Nou dat dacht ik dus niet…
11 reacties
Prlwytskovsky · 16 december 2010 op 18:20
Klapdoos: en toch lees ik jou heerlijke cynische humor tussen de regels door.
Zeg daarboven even dat je hier nog niet bent klaargekomen …. ik bedoel …. slik … eehhh dinges: je snapt me wel.
Veel sterkte en thumps up, en tot blogs. :kus:
pally · 16 december 2010 op 19:00
Ondank het feit dat je er een beetje stoer over doet( maar daar kijk ik wel doorheen) is het heftig, Leny!Heel naar voor je. Maar je lijkt mij echt een felle vechter, zoals ik je door de columns heb leren kennen. En vooral die onverwoestbare humor!
Heel veel sterkte en blijf erover schrijven,
:kus:
Pally
SIMBA · 16 december 2010 op 19:03
Getver….de ellende blijft jullie ook maar opzoeken. Sterkte!
LouisP · 16 december 2010 op 20:08
“vandaag heb ik even in het hart van mijn zusje en mijn broer en mijn moeder kunnen kijken toen zij ook al die onderzoeken hebben ondergaan.”
vind ik een bijzondere zin..
sterkte!
L.
Mien · 16 december 2010 op 20:57
Als bloggen lucht geeft, vooral blijven doen.
Thumbs up as always.
Sterkte.
Mien
Kwiezel · 16 december 2010 op 21:53
Klapdoos!
Razend knap dat je er zo over durft te schrijven zeg. Ontzettend veel sterkte! Keep fighting.
Ontwikkeling · 16 december 2010 op 23:10
Meissie toch. Dit is wel een beetje veel. Ik vind je dapper. Hou je ons op de hoogte? Liefs en ik wens je sterkte!
Fem · 17 december 2010 op 07:46
Die verrekte sluipmoordenaar ook!
Sterkte…
Dees · 18 december 2010 op 14:32
Hoi klapdoos,
Wel apart hoe in sommige levens zoveel achter elkaar maar verstouwd moet worden. Ik wens je heel veel sterkte! Hoewel ik nooit het idee heb gekregen dat jij te weinig kracht in je donder hebt. Integendeel… Toch heel veel sterkte.
embee · 18 december 2010 op 23:15
Oh, dit is heftig!! Alle sterkte van de wereld
voor jou!!
Embee
Avalanche · 20 december 2010 op 20:03
Heel veel sterkte gewenst.