Pas op, het is heel besmettelijk. Het Lentevirus. Het wordt veroorzaakt door een warme zon, die ieder hart verwarmt. De vlinders (die ook medoen aan het complot) verspreiden een natuurlijk soort zenuwgas. Niet dodelijk, maar kan zeker wel letsel opleveren. Zo is een van de bijwerkingen dat je visie op de wereld totaal veranderd. Je ziet alles positief, wordt verschrikkelijk vrolijk. Een van de eerste symptomen is dat je fluitend naar je werk gaat. Alle mensen die je tegenkomt onderweg zien er een stuk beter uit dan normaal. Dit is het eerste teken dat je besmet bent.

Ergens, totaal onverwacht zie je iemand, iemand die je kent, of juist nog nooit hebt gezien en ineens zijn ze er. De “maagvlinders”. Driftig fladderen ze in je maag, je wilt wel krabben, maar helaas, je kan er niet bij. Honger heb je niet. Dubbele whopper met kaas? Nee, dank je doe mij maar alleen een Cola Light. Dit is de tweede fase. Hier kun je nog ingrijpen door een week binnen te gaan zitten achter verduisteringsschermen (in de aanbieding bij de Praxis, en dat is geen toeval).

Helaas. Voor mij is het al te laat. Ik zit al in de derde fase. In deze fase denk je nog maar aan een ding. En dat is die bijzondere persoon. De persoon die jou persoonlijke lentevlinder heeft uitgekozen. Deze persoon is dan ook het enige waar je aan denkt. Ikzelf betrap me erop dat ik haar naam al meerdere malen heb verwijderd uit dit stukje tekst. Ze blijft mijn gedachten beheersen.

Als ik mijn ogen sluit zie ik haar gezicht. Als ik ga slapen, droom ik van haar. Als ik wakker ben… tja.. dat ben je niet meer als je in de derde fase zit. Je beleeft alles als een droom, bent compleet gelukkig.

Maar was is er dan zo gevaarlijk aan? Nou.. Zodra je in de vierde fase komt, schreeuw je het van de daken. En of die bijzondere persoon dat op prijs stelt is nog maar afwachten…

Om nog maar te zwijgen over de onhandigheid die je ervan krijgt. Niet dat ik handig was voor ik besmet raakte, maar nu is het wel heel erg. Zo ben ik al een paar maal bijna onder een bus gelopen, diverse malen zomaar gestruikeld over mijn eigen voeten, mijn servies raakt inmiddels ook al aardig uitgedunt, en tja.. blauwe plekken niet tekort. Maar vooral het bekende keukenkastje…. (open laten staan, bukken, en verschrikkelijk je hoofd eraan stoten) is een van de grootste narigheden die je ervan meemaakt. Maar het is het waard, tenminste als haar vlinder mij ook heeft uitgekozen…..

Wordt vervolgd. . . . .

Categorieën: Maatschappij

7 reacties

Maestro · 15 mei 2004 op 13:41

Ik hoop het voor je.
Goede column

Eftee · 15 mei 2004 op 14:08

Dit was genieten. Ik kan haast niet wachten op het vervolg.[img]http://www.examedia.nl/columnx/images/subject/icon14.gif[/img]

Mosje · 15 mei 2004 op 17:24

Als ik zou moeten raden zou ik zeggen dat in je vervolg die belslet weer een rol gaat spelen….

sally · 15 mei 2004 op 22:02

OOH ,het is niet al te best reveal.
Als dit je te pakken heeft ,ben je het niet zomaar weer kwijt.
Je gaat je gedragen als een imbeciel. Koopt sexy
ondergoed.schuurt je tanden 3 x zo vaak als normaal. Gaat zelfs flossen!!!! Zet bloemen in huis en gaat je beddengoed verschonen.Het virus is compleet.
Sterkte,succes en geniet ervan!
sally

Ma3anne · 15 mei 2004 op 22:17

Dit klinkt goed, Reveal! Op naar fase 5! 😀

Shitonya · 15 mei 2004 op 22:53

Grappig beschreven die lentekriebels. Ik kan niet wachten op deel 2 … die komt vast in de zomer 😉

Irma · 16 mei 2004 op 14:05

[quote]Maar vooral het bekende keukenkastje…. (open laten staan, bukken, en verschrikkelijk je hoofd eraan stoten) is een van de grootste narigheden die je ervan meemaakt.[/quote]

Beter letterlijk ‘je hoofd stoten’ dan figuurlijk!

Leuke column!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder