Ondanks alle lieve wensen en duimen die werden gedraaid moet ik helaas het gevecht aangaan met Kanker, de uitzaaiingen zijn een feit. Onder de oksel gaan ze nog eens gezellig hakketakken, de hele rotzooi (meer dan dat is het natuurlijk nu even niet) moet eruit. En dan mag ik hopen ( als de Lieve Heer met mij is) dat er verder geen uitzaaiingen zijn want ze hebben alle uitslagen van mijn borst nog niet. De patholoog wilde plakje voor plakje die hangzak uiteen snijden om te kijken of zelfs daar niets zit, ach je vertrouwd het of niet.
Ons humeur is van nul tot tien. Ik had met vrouwlief gewed om een Chineesje dat alles verkeerd zat, het wordt kreukelpatat met Joppysaus, laat mijn dieet maar even voor wat het is.

Het leed dat operatie heet wordt tussen nu en 14 dagen beslecht en dan weer een week wachten op de uitslag. Het zijn voor ons de weken van de hel. Dat is een heerlijk begin van het nieuwe jaar. En ik had nog wel zo een leuk verhaal geschreven, nou morgen maar, nu even niet de stemming is er niet en vrouwlief is ook de weg kwijt. Maar in het land der blinden zal Koningin Lena de Pena de heerseres over woord en beeld toch echt de pijp niet aan Maarten geven. Trouwens, die is gestopt met roken hoorde ik laatst.

Dus ter afsluiting van dit nare nieuws even een gedicht, recht uit mijn droevig hart.

ik ben de clown in een omgeving van
een circus van tranen
ik zal niet meer huilen
het doet de ander zoveel meer pijn
ik ben de clown van de droefenis
die even de tranen zal verruilen
om de lach te laten horen
van het eeuwig positief
zijn
maar ik ben ook een mens
met gevoel en trieste gedachten
in mijn hart woed een gevecht
die ik slapeloos kan dromen
alle dagen
en de te korte nachten
geef mij kracht achter masker
van de traan
dan zal ik weer lachen
en met mijn vrouw
gewoon weer leven
en verder gaan.

Categorieën: Gezondheidszorg

klapdoos

Gewoon een Amsterdamse vrouw die met een vrouw getrouwd is, ziek is, zodanig dat de neerwaartse spiraal steeds verder zakt. maar een kniesoor die daarop let. Ik lach graag, heb genoeg traantjes gelaten om mijn ziekte en nu is het tijd om via mijn nieuwe boek eens door te gaan met uit het leven te halen wat er te halen valt, zeker in een crisistijd is het de kunst om toch vrolijk te blijven. Mijn motto is dan ook: Een dag niet gelachen is zeker een dag niet geleefd.

12 reacties

SIMBA · 9 januari 2011 op 12:42

Poe Leny,het is klote! Heel veel sterkte!

Prlwytskovsky · 9 januari 2011 op 12:52

Maarten? Dus die pijpt niet meer? 😉

Vooral dat laatste deel van je gedicht, in correlatie tot je schrijven roert mij.
Ik wil jou nog jaren en jaaaaaren lezen hier. :kus:

Kwiezel · 9 januari 2011 op 13:09

klapdoos!
Wat een ellende heb je te verduren, heel veel sterkte gewenst!! Groot compliment over de manier hoe je over je situatie schrijft. Ondanks alles tover je bij je publiek (in ieder geval bij mij) een lach op het gezicht met een zin als deze: [quote]Ik had met vrouwlief gewed om een Chineesje dat alles verkeerd zat, het wordt kreukelpatat met Joppysaus, laat mijn dieet maar even voor wat het is.[/quote]

pally · 9 januari 2011 op 14:37

Ach, wat rot voor je, Leny! Ik had het anders voor je gewenst. Maar knap, dat je het zo durft op te schrijven.
veel sterkte, blijf schrijven :kus: Pally

sylvia1 · 9 januari 2011 op 19:41

“ik zal niet meer huilen
het doet de ander zoveel meer pijn”
sterkte Klapdoos

LouisP · 9 januari 2011 op 20:09

Veul sterkte Klapdoos..

Mien · 9 januari 2011 op 23:31

Heftig Klapdoos.
Knap dat je het verwoord.
Wie schrijft die blijft.
Haal troost uit alles wat binnen je bereik ligt.
Sterkte.

Mien

Harrie · 10 januari 2011 op 10:46

Hakketakken is niet fijn. Dat doet bij een boom al veel pijn. Laat staan bij een mens. Hou je taai.

Avalanche · 10 januari 2011 op 13:35

Wat kan ik nog toevoegen aan de reacties van degenen voor mij? Niets, behalve: heel veel sterkte gewenst!

klapdoos · 10 januari 2011 op 15:28

Mag ik jullie danken voor jullie lieve reacties op mijn verhaal? Nou ja verhaal, je zal het maar moeten vertellen…Donderdag de 13de ( ben ik effe blij dat het geen vrijdag is) word ik geopereerd en gaan ze lepelen, alles eruit hopelijk, dan nog weer 5 dagen wachten op de uitslag of er meer uitzaaiingen zijn en dan gaat het feest beginnen. Mijn troost ligt in de gedachte dat ik er niet alleen in ben, er zijn zoveel meer vrouwen en mannen met borstkanker en die ook door de molen van angst gaan. Er zijn nog ergere dingen in de wereld om mij heen, dus ik heb nog een kans, hoeveel dat weet nog niemand, eerlijk gezegd wil ik het even nog niet weten..Maar, nogmaals dank voor jullie lieve reacties, deed mij erg goed.
groet van leny 😀

lisa-marie · 10 januari 2011 op 18:17

leny, had graag de uitslag anders gezien, veel sterkte :aai:

embee · 12 januari 2011 op 11:31

Vandaag pas gezien dit bericht, ben er ontdaan van!! Heel heeel heeeel veel sterkte van

embee

Geef een reactie

Avatar plaatshouder