Het rijke Roomse leven

Anno Domino 1958,

Ik was dertien en zat in de eerste klas van de RK. Mulo “Pastoor Hellemons” te Oudenbosch.
De broeders hadden het fenomeen sexuele voorlichting ontdekt.
We moesten één voor één in een obscuur kamertje verschijnen waar een broeder, die we niet kenden, aan een tafeltje zat.
Op het tafeltje lag een zwart-wit foto van een enorme penis in erectie-toestand. ‘Gebeurt dit bij jou ook wel eens?’ was het eerste wat hij zei. Toen ik verlegen en enigszins bevestigend ant-woordde kwam hij pas goed op gang en vroeg of ik het lekker vond en of ik wist wat “vet-leuren” betekende. Dat wist ik niet en hij vertelde dat er een soort vet uit je penis kon komen.
Hij ademde zwaar en ik kon zijn van modder en sigaren bezwangerde adem goed ruiken. Op een ander tafel-tje, tegen de muur, draaide een bandrecorder. Ik vroeg me geen moment af waarvoor.
Later realiseerde ik me dat de broeders het best wel eens belangrijk zouden kunnen vinden om sommige gesprekken nog eens te beluisteren, in de privacy van hun kamer. Dit natuurlijk om het niveau van de voor-lichting nog verder te kunnen perfectioneren…
Ik raakte van slag, snapte niets van het vet dat toen ineens weer sperma heette, en begreep op het laatst van de hijgende broeder, dat je een bal in de spleet van een meisje moest stoppen, die daarna een kind zou krijgen. Dit werd bevestigd door een klasgenoot in de pause. ‘Hoe is het dan mogelijk dat je dan meer dan twee kinderen kunt krijgen?’ vroeg ik.
Dat wist hij ook niet, daar werkten we nog aan.
Een week later was er een relletje op school.
Een jongen uit de hoogste klas vertelde dat tijdens de les opeens geluid van brekend glas had geklonken en dat er plotseling een apparaat op het gras voor hun lokaal was neergeploft.
Al snel werd ons bekend dat het de bandrecorder was, die tijdens de voorlichting van de eerste- klassers was gebruikt. Een jongen had thuis opgebiecht wat er allemaal was gebeurd in het kamertje. Zijn vader, de familie was naar Brabant verhuisd vanuit Rotterdam, was zo woest geworden dat hij de recorder, dwars door het raam op de eerste etage, het gazon op had gesmeten.
Er kraaide verder geen haan naar en onze sexuele kennis bleef nog enige tijd op een bedenkelijk niveau.
Eigenlijk wisten we nog van niks, maar in het Roomse bolwerk was dit eerder een deugd dan een tekort-koming.