Mensen konden toch wel echt moeilijk doen hoor. Hij hield wel veel van het vrouwtje, zeker. Net zo veel als van het baasje. Maar ze was wel erg streng als het ging om zijn eten. Boontjes en brokjes, maar wel erg weinig. Overdag kreeg hij ook helemaal geen snoepjes. Zeker niet, als hij gewoon lekker uitsliep. ’s Morgens was het toch nog een beetje donker. Als hij dan zijn bak had leeggegeten, kroop hij nog lekker even op zijn vachtjes op de bank.

Pas had hij er een ongelukje mee gehad. Hij had zonder het te merken buiten door de poep gelopen. Het baasje had het ook niet gezien. Maar die begon toch wel wat te ruiken. Hij had het hele huis doorgelopen met zijn vieze voeten. Het vrouwtje zag gelijk dat er wat mis was toen ze beneden kwam voor koffie. Het baasje had gedweild maar het rook nog steeds een beetje raar. Hij had nl. ook zijn vachtjes vol gesmeerd. Jakkie. Nou ja, dat vond het vrouwtje in ieder geval. Hij zelf had er niet zo’n last van. Maar goed, hij moest mee naar de keuken en daar werd zijn voet schoongemaakt. Het zat zelfs tussen zijn tenen, wel een beetje voor schut. En het vrouwtje deed gelijk zijn vachtjes in de was. Dat vond hij niet zo heel prettig, dan roken ze weer zo naar zeep. Maar ja, vrouwtje is baas.

Nu roken ze wel weer naar zijn eigen luchtje, gelukkig. Dus kon hij ’s morgens nog even lekker tukken. Wel even in de gaten houden wat het vrouwtje deed natuurlijk. Die pakt nl. ’s morgens altijd een bakje yoghurt. En dat lust hij ook wel. Hij ging toch al altijd even bij het vrouwtje op schoot zitten, tijdens de koffie, maar nu kon hij ook wel even een hapje van haar yoghurt nemen. Ze zat toch naar het nieuws te kijken op televisie. Het baasje had gezien wat hij deed en had hem verraden door heel hard te lachen. Het vrouwtje had hem gelijk van haar schoot geduwd. “Kleine stinkerd”, zei ze, “hij zit zo maar mijn yoghurt op eten, viezerik.” Hij snapte niet wat er nou weer mis was, yoghurt is toch gezond.

Niet dat hij altijd te klagen heeft hoor. Laatst hadden het vrouwtje en het baasje met hun vrienden fazant gegeten. En er was best nog wat over. Toen had de vriend van het baasje stukjes vlees in zijn bak gedaan. Zo, dat was lekker! Hij heeft ook altijd snoepjes bij zich als ze komen. Hij mag alleen niet meer mee naar hun huis. Sammy woont daar en als kat heeft die het niet zo op hem. Hij krijgt gelijk een haal over zijn neus als hij wil snuffelen. Of ze loopt hard weg. Een keer heeft hij een vaas omvergelopen toen hij haar probeerde te volgen. Hmm, daar was echt niemand heel blij mee.

Nee, het viel toch echt niet mee om het altijd goed te doen. Hij deed wel zijn best. Gelukkig vonden het baasje en het vrouwtje hem toch wel lief, ook al beschadigde hij het baasje regelmatig. Lomp, maar lief.

Categorieën: Algemeen

1 reactie

Arta · 16 maart 2021 op 16:48

Het leven van een viervoeter gaat ook niet over rozen 🙂
Leuk geschreven, Machteld!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder