Het vuur gedoofd

De regen sloeg zo hard tegen het raam dat de ruitenwissers het nauwelijks konden bijhouden. De lichten van de tegenliggers veranderden in felgele sterren. Ik had de radio wat zachter gezet omdat ik mij volledig wilde concentreren op het rijden. Toch zat ik onbewust mee te neuriën met de radio. “Bridge over troubled Water”, maar ik lette er niet op.
Ik wil een sigaret aansteken maar het pakje ligt op de achterbank en durf het niet te pakken; bang dat ik de controle verlies. Jezus, wat een kloteweg, denk ik. Volhouden maar, nog een half uurtje, dan ben ik er. Het vuur in de haard knettert gezellig. Buiten is het guur. Nog ongeveer een kwartier en dan zal hij bij haar zijn. Er staat al een fles wijn klaar om hem straks gezellig te ontvangen. God, wat spannend, zo’n eerste keer echt samen! Alle eerdere keren dat ze hadden afgesproken tijdens de pauze van het werk was natuurlijk ook erg leuk geweest, maar dit is anders. Ondanks het gure weer buiten heeft ze haar mooiste jurkje aangetrokken. Misschien wat kort maar ze voelt zich er zo sexy in, en hij zal het vast prachtig vinden. Tussen de wind en de regen door hoort ze een sirene. Het kan haar niet deren, dit wordt haar avond. Hun avond!

Zestig kilometer verderop gaat de bel. Het duurt even voordat de deur opengaat omdat ze net bezig is om de kinderen af te drogen die ze net in bad heeft gedaan. Vanavond staat ze er alleen voor; haar man had een belangrijke meeting. Wellicht zou hij kunnen promoveren. Ze was trots op hem. Ze voelde een warme liefde als ze aan hem dacht. “Ja ja, ik kom” riep ze, terwijl ze de trap afrende. En schok ging door haar heen toen ze daar buiten in die donkere regen twee agenten zag staan die, op het moment dat ze haar aankeken, hun pet afdeden.

Verderop doofde het vuur langzaam uit. De kurk bleef in de fles.