Ik ben belangrijk!

Mensen die mij kennen zullen nu zeggen: Yeah right. Degenen die dit lezen zullen mogelijk denken: Wie ben jij? Mediageil Nederland denkt niets. Gelukkig maakt dat allemaal niet uit, voor mijzelf ben ik nog steeds belangrijk. Ik heb een mening!

Dat is leuk voor je, zullen de meesten nu denken. Die mag ik ook uiten, nu meer dan ooit. Helaas telt deze mening niet mee in mediageil Nederland. Gelukkig maakt dat ook al niet uit, mijn mening is voor mij nog steeds belangrijk. Ik zal deze mening ook zeker blijven verwoorden.

Natuurlijk kan ik mij gaan afvragen wat ik moet doen om mijn mening belangrijk te maken voor de rest van Nederland. Laat ik daar een wat aandacht aan besteden.
Wat krijgt Nederland te horen via de media? Dat wat kijk en luistercijfers oplevert!
Wat levert dan deze cijfers? Emotie en extreme standpunten!

Sinds enkele jaren is in Nederland de mediageilheid enorm toegenomen. De samenleving kan alleen nog maar klaarkomen als er door de mediapooiers items worden gepresenteerd waarvan gesmuld kan worden. Bekende genitaliën gebruiken dit door boodschappen te brengen op het randje van het aanvaardbare, soms voor mij (en ik neem aan velen met mij) over dat randje.

In naam van de vrijheid van meningsuiting wordt dit alles geaccepteerd. Maar wanneer is een mening geen mening meer, maar verbaal geweld? Waar ligt deze grens?
Er wordt gezegd dat wij een tolerante samenleving zijn, waar alles geaccepteerd wordt. Zijn we dat nog? Kan het niet zijn dat deze tolerantie er was omdat men vroeger deze grens wist te vermijden, zelfs op een afstand bleef? Dat door de mediageilheid de pooiers en bekende genitaliën deze grens met regelmaat naderen, zelfs overschrijden. Maar ook dat in de huidige samenleving de grenzen veranderen, vernauwen?

Wat doet iemand wiens grenzen overschreden zijn? Die zich aangevallen voelt door, in zijn ogen, verbaal geweld. Die niet behoort tot de kliek die door de mediapooiers als interessant wordt gezien om zijn mening en dus niets terug kan doen op deze aanval? Hoe kan deze persoon de aandacht van het mediageile publiek trekken, om zijn mening te laten horen?

Het doortrekken van deze lijn naar de wereldpolitiek is een kleine stap. Ook daarover heb ik een belangrijke mening, die betreft brulapen en schoothondjes, maar deze zal ik u verder besparen. Wie weet hoort u het als ik ooit belangrijk ben in de ogen van de mediapooiers.


6 reacties

Hendriks · 15 november 2004 op 17:03

Toppie gewoon! 🙂

Als ik al tv kijk (ik laat dat ding meestal in een hoekje, zielig uit staan)… kijk ik naar het nieuws ofzo. Enkele keer een serie (CSI o.i.d.). De rest van de t.v. is idd gewoon de mediageilheid van nederlijk.

Geil jij of geil ik? 😀

sally · 15 november 2004 op 18:12

Ik kan je voorspellen dat je met deze titel heel veel lezers zult trekken.
Maar is dat bevredigend? 😀
liefs Sally

tontheunis · 15 november 2004 op 21:01

Sluit me volledig aan bij Sal. Aandacht trekken is één ding, maar dan ook nog iets schrijven dat de aandacht vasthoudt… Da’s toch een stuk moeilijker, nietwaar? Het is jou in elk geval niet gelukt.
Enne… er zit een KNOP op je televisie.

TT

Charlotte · 15 november 2004 op 22:33

Moet me aansluiten bij tontheunis en sally. De titel trekt je misschien naar de column toe, maar ik heb hem niet uitgelezen. Halverwege werd ik afgeleid. En dat bleek genoeg om niet verder te lezen, helaas…

melady · 16 november 2004 op 00:12

Mijn dirty mind las de titel… smullen dacht ik.

[quote]maar deze zal ik u verder besparen.[/quote]

Melady 🙂

viking · 16 november 2004 op 10:46

Goh… neuken?

Geef een reactie

Avatar plaatshouder