Hoe genees je een workaholic?

Een vriendin van mij is een rasechte workaholic. Officieel werkt ze 32 uur per week. Officieel werkt ze tot 5 ’s middags en officieel is ze 1 doordeweekse dag per week vrij. Dat is dus allemaal officieel. Maar die doordeweekse vrije dag noemt ze haar “thuiswerkdag”. Die is voor “het werk dat is blijven liggen”, zoals ze dat noemt. Dat kan ze dan rustig thuis afmaken waar de telefoon niet constant gaat. Niet dat het werk is blijven liggen omdat ze er op haar 4 officiële kantoordagen de kantjes vanaf loopt. Integendeel, ze is altijd bezig en altijd even efficiënt en consciëntieus. Nooit doen ze tevergeefs een beroep op haar. Als haar gevraagd wordt om vroeger te beginnen of langer door te gaan dan doet ze dat. Zoals een alcoholicus pas echt gaat drinken als anderen hun laatste glas nemen begint werken voor een workaholic pas echt op werk te lijken als de collega’s afnokken. Dan worden puntjes op de i gezet. En daarna nog meer puntjes op nog meer i’s. Mijn kennis wil zoveel puntjes op zoveel i’s zetten dat ze er soms zelfs haar weekeinden aan besteedt.

Natuurlijk heeft al dat werken wel gevolgen voor haar leven. Ze doet haar werk zittend en door al dat zitten zijn er wat kilootjes bij gekomen. Nu vindt ze zichzelf te dik dus zou ze wel willen sporten. Maar daar heeft ze geen tijd voor want de plicht roept. En afspreken met kennissen en vrienden is ook geen sinecure als je agenda ‘druk, druk, druk’ aangeeft. Behalve voor werken heeft ze eigenlijk nergens echt tijd voor. Aan die paar uurtjes die ze ’s avonds nog overheeft voor het slapen gaan heeft ze niet veel, geen puf meer. En dan blijft er weinig anders over dan tv kijken of chatten.

Alweer officieel krijgt mijn vriendin voor 32 uur betaald. En dat is dan ook het enige dat niet officieel maar ook in werkelijkheid het geval is. Haar baas moet buitengewoon gelukkig met haar zijn. Die heeft praktisch 2 werknemers voor de prijs van 1. En dat begint toch langzamerhand te knagen bij mijn vriendin. Nu heeft ze een ferm besluit genomen. Niet om 32 uur te gaan werken. Zodat ze tijd zou overhouden voor andere belangrijke zaken van het leven. Nee, ze wil een forse salarisverhoging zonder dat haar takenpakket uitgebreid wordt. Zeg maar: loon naar teveel werken. Die 32 uur werken houdt ze als stok achter de deur. Voor het geval haar baas zo onverstandig is haar die verhoging niet te geven. Want “dan zullen ze eens zien wat er gebeurt” zo zegt ze strijdlustig. Alsof je een alcoholist hoort die wel even gaat ophouden met teveel drinken. Of een roker die elk moment kan stoppen, en het daarom liever nog even uitstelt.

Als die baas van haar niet voor niets baas is, denkt hij door. En kiest hij eieren voor zijn of haar geld door haar die salarisverhoging te geven. Want zeg nou zelf: Zou mijn vriendin opeens genezen zijn van de onbedwingbare neiging meer te doen dan waar ze voor betaald wordt? Hoe genees je een workaholic?