In Amsterdam gaan ze er wel vrolijk tegenaan met degene die een of meerdere honden bezit. Zij moeten de drollen voortaan (net als in Amerika, voor zover ik weet) zelf opruimen. Oké, goed idee, aan de andere kant, waarom betalen die mensen zoveel hondenbelasting? Moet dat niet worden besteed aan speciale speelvelden voor honden, zodat ze ook daar hun behoeftes kunnen doen?
En wat te zeggen van al die zwerfkatten in jouw mooie tuin, waar je nu met een warme kussen in je rug nog van zit bij te komen?

Al die kattenurine lucht, als de zon schijnt, en dan heb ik het niet over de opgegraven plantjes, die je met pijn en moeite ( zie rug) erin heb gesodemieterd, als je tuin maar kleurig en fleurig blijft, maar door zo’n zwerfkat wordt ie natuurlijk ook ruikerig.

En dat is weer niet leuk voor de buren die boven je hoofd de was uithangen, want die ruiken die urinelucht van die katers heus wel. Is het warm weer, escaleert dit natuurlijk in een knallende burenruzie, veroorzaakt door een vreemd de kat.
Da’s lachúúúú.

Kijk daar moet de gemeente wel iets aan doen vind ik als tuinbezitster. Mijn eigen kat loopt ook in de tuin, maar gaat binnen netjes op de bak, en toch heb ik ruzie met de buren want zijn vriendjes zijn altijd buiten, hebben wel een bak, doch gebruiken de plantenbak van de buren als hun eigen terrein..Oké even lachen dan….doe ik graag als ik die oude dozen hiernaast hoor schelden en de balen verse aarde weer aangerukt uit de kruidentuin gehaald, en vullen weer met die hap.

Dit gaat al jaren zo, maar als je het weet, dan scherm je die plantenbak toch af met ik weet niet wat?? Stelletje reservebelgen hiernaast.

Alleen heb ik de makke dat ze mij altijd horen lachen, ja en dan is de boot aan.
Maar goed, we hadden het over mijn nicht. Die moet nu met enkele papieren zakken en twee honden naar buiten.

Zie je het voor je? Hond links moet poepen, vrouwtje bukt, hond rechts ruikt wat anders en wil rechtsaf vrouwtje snauwt “waddeffe ik ben nog niet klaar”, doch hond is op jacht naar lucht en rukt verder op een lange nicht meesjouwende met een papieren zak die nog niet gevuld is. Gevolg? Bekeuring als ze gesnapt wordt.

Zij heeft kleine hondjes gelukkig, maar wat als ze bijvoorbeeld 2 bouviers had? Dan was het leed niet te overzien geweest. Hond links aan de poep, vrouw staat klaar met zak, knikt door haar knieën om te rapen, hond rechts ziet andere hond en wil op jacht.
Dan krijg je toch een slapstick memento….Blij dat de slapstick weer terugkomt, maar voorlopig alleen in Amsterdam.

Voorlopig is mijn nicht de hond van haar broer hevig aan het trainen in zelf poep oprapen, ze past nog wel eens op deze hond, en je weet niet wat er gebeurt als ze alle drie tegelijk moeten plassen en poepie doen…..De hond van haar broer is namelijk zo’n gerimpeld appeltje, een sharpei. En stérk dat die zijn!

Ze kan ze natuurlijk ook een per een doen, maar dat red ze niet met haar artrose, dus het wordt hard trainen voor haar grote logee. Haar kennende lukt dat best, want ze heeft ooit een yorkie gehad, die lieverd veegde eerst haar voetjes af voor ze de kamer binnenkwam.

Maar of het lukt met deze dog??
Ik denk dat mijn nicht toch voor de bekeuring kiest, of ze gaat ’s nachts op pad in haar ochtendjas,effe gauw poepie doen en weer snel naar boven…..

Categorieën: Maatschappij

klapdoos

Gewoon een Amsterdamse vrouw die met een vrouw getrouwd is, ziek is, zodanig dat de neerwaartse spiraal steeds verder zakt. maar een kniesoor die daarop let. Ik lach graag, heb genoeg traantjes gelaten om mijn ziekte en nu is het tijd om via mijn nieuwe boek eens door te gaan met uit het leven te halen wat er te halen valt, zeker in een crisistijd is het de kunst om toch vrolijk te blijven. Mijn motto is dan ook: Een dag niet gelachen is zeker een dag niet geleefd.

1 reactie

Li · 9 juli 2007 op 18:18

Echt shit voor je nicht !

Geef een reactie

Avatar plaatshouder