Waarschuwing. De mening die ik verwoord in deze column heeft er al toe geleid dat ik talloze vriendinnen boos heb gemaakt, en zelfs vriendschappen kwijt ben geraakt met aimabele en zeer gewaardeerde vrouwen. Mijn vriendenlijst op Facebook is merkbaar korter geworden. Ik wil dan ook al mijn lieve vriendinnen verzoeken deze column niet te lezen, ik waardeer onze vriendschap te zeer om die op het spel te zetten door te verwachten dat jullie deze column lezen.

Hoe heeft dit zover kunnen komen? Op Facebook is het erg populair om quotes te plaatsen. Doorgeven van wijsheid van een ander geeft de illusie zelf over wijsheid te beschikken. Meestal vind ik quotes mooi, inspirerend, of interessant. Maar soms, heel soms, erger ik me groen en geel aan quotes die seksistisch of denigrerend zijn voor vrouwen. Maar als zo’n quote dan ook nog eens wordt geplaatst door een vrouw, tja, dan ben ik even met stomheid geslagen. En dan reageer ik. Omdat ik wil snappen, begrijpen, welke gedachte aan zoiets ten grondslag ligt.

Welke quote is er de oorzaak van dat ik zoveel vrouwen uit mijn vrienden- en kennissenkring ben kwijt geraakt? Of liever, welke quote heeft een reactie bij mij opgeroepen die zoveel vrouwen in het verkeerde keelgat is geschoten? Het betreft een quote van William Golding, een Britse romanschrijver, toneelschrijver en dichter. De beste man heeft geleefd van 1911 tot 1993, iemand van de oude garde dus, maar niet iemand uit absoluut vrouwonvriendelijke tijden.

Meneer Golding begint met de woorden: “Vrouwen zijn dwaas om te pretenderen dat ze gelijk zijn aan mannen. Ze zijn veruit superieur, en dat zijn ze altijd geweest”. Op zich al iets waar ik het niet mee eens ben. Vrouwen zijn geen mannen, mannen zijn geen vrouwen, en beiden zijn mijns inziens geweldig, fantastisch, en bewonderenswaardig. Iets dat mij al met mijn opvoeding is bijgebracht, respect voor mensen ongeacht geslacht. Mijn moeder was erg intelligent, op latere leeftijd, toen haar kinderen oud genoeg waren, omgeschoold van huisvrouw naar carrièrevrouw. Mijn vader was briljant soepkoker. Carrière heeft hij nooit gemaakt, maar wel altijd gewerkt en gezorgd voor inkomen om het gezin te onderhouden. Respectabele mensen waarvan ik geleerd heb dat mannen en vrouwen in gelijke mate respect verdienen.

Toch zou deze quote mij niet genoeg geprikkeld hebben om er tegenin te gaan. Ik houd van vrouwen, en een pluim in de hoed van alle vrouwen steken zal ik niet bekritiseren. Nee, daar kwam mijn reactie niet vandaan die zoveel commotie heeft veroorzaakt. Die reactie werd geïnitieerd door het feit dat naar mijn mening deze pluim een valse is, vals vanwege het vervolg van de quote. Een aanvang van een quote die een stemming zet die blijkbaar veel mensen blind slaat, om het vervolg niet meer te kunnen interpreteren op haar ware betekenis.

Meneer Golding gaat als volgt verder met zijn uitspraak: “Wat je ook aan een vrouw geeft, ze zal het groter maken. Geef haar sperma en ze geeft je een baby. Geef haar een huis en ze geeft je een thuis. Geef haar boodschappen en ze geeft je een maaltijd. Geef haar een glimlach en ze geeft je haar hart. Ze vermenigvuldigd en vergroot alles wat je haar geeft.”

Als ik dat even vrij interpreteer ziet meneer Golding een vrouw als geweldig als ze thuis blijft, kinderen krijgt, het huishouden doet, eten kookt, en om je vinger te wikkelen is, als je maar naar haar glimlacht. Wat een middeleeuwse achterhaalde houding. Natuurlijk heb ik er niets op tegen als een vrouw kiest voor het gezinsleven, en daar gelukkig in is. En dat verdient ook echt respect. Maar om dat als een stelling neer te zetten als het kenmerk wat een vrouw geweldig maakt? Zo zet je de vrouw terug in het begin van de vorige eeuw. Het beeld waar vrouwen zoveel jaren voor hebben gestreden om dat te veranderen, wordt even door meneer Golding vakkundig om zeep geholpen.

Mijn verbazing was groot toen ik mijn mening in deze openbaarde. Talloze vrouwen vielen over me heen. Want meneer Golding heeft gelijk, tenminste, dat werd me voor de voeten gegooid. En door het daar niet mee eens te zijn beledigde ik veel vrouwen in mijn vriendenkring zo erg, dat ze mij niet meer als vriend wensen te beschouwen. Vrouwen die er prat op gaan dat ze superieur zijn omdat meneer Golding dat heeft gezegd. En ik was zo grof om te proberen die Golding-pluim uit hun hoed te willen rukken.

Ik zal de hele quote wel verkeerd begrijpen. Dat bewijst de laatste regel in de quote:
“So, if you give her any crap, be ready to receive a ton of shit”.

Ik bied oprecht mijn excuses aan aan alle vrouwen die zich gekwetst voelen door mijn mening dat ik vrouwen niet zie als exclusief voorbehouden voor de traditionele rol van huisvrouw. Dat ik vrouwen gelijkwaardig in staat acht om carrière te maken, om te excelleren op eender welk vlak, net als een man. Wellicht zelfs beter als een man? Mijn excuses dat ik getracht heb om vrouwen te laten zien dat ik ze in staat acht om uit dat antieke verouderde rollenpatroon te breken. Het spijt me dat ik zo veel respect heb voor de mogelijkheden en talenten van een vrouw.


Bhakje

Ik ben 52 jaar, levensbewandelaar, al jaren afgekeurd, en woon in Hongarije. Ik ben soms cynisch, soms sarcastisch, soms ook wel lief. Wat ik vandaag in mijn column goed vind, vind ik morgen in mijn column misschien niet goed, waar ik gisteren voor was, ben ik vandaag nog niet zo zeker over. Ik schrijf om tot nadenken te stemmen, om een lach uit te lokken of om een discussie te starten. Maar vooral schrijf ik voor mezelf, en niet voor anderen. Ik heb geen goedkeuring of afkeuring nodig, maar waardeer feedback enorm omdat ik daar wat mee kan. Boven alles ben ik Bhakti, al noemen mijn vrienden mij: Bhakje. In het dagelijkse leven zijn mijn vrouw en ik bezig met het opzetten van een zelfvoorzienende boerderij (Hutopia) in Hongarije. Wie eens rond kijken wil mag onze website bezoeken.

26 reacties

Meralixe · 16 augustus 2016 op 08:27

Hm Bhakje… de nieuwsgierig makende opener kan wel tellen. Wetende dat vrouwen nieuwsgieriger zijn dan mannen en wetende dat als je hen iets tracht te verbieden dat ze dan gelijk doorgaan had je de meeste lezers al op de hand.
Door eerst een mening te laten doorschemeren om dan daarna een hoek van 180 graden te maken ben je de vriendelijkheid zelve om uitstekende kritieken te winnen.
Mag ik het totale plaatje een beetje goedkoop noemen. Of, dat kan ook, je had iets goed te maken met je vrouw. 😮

    Bhakje · 16 augustus 2016 op 09:09

    Nee Meralixe, ik had niets goed te maken met mijn vrouw. En och, goedkoop? Ik denk dat in oorlog, liefde en columns veel geoorloofd is (Nee, niet alles). Uiteindelijk gaat het er om dat een column gelezen wordt, en er zijn goedkopere plaatjes te bedenken denk ik.

    Uiteindelijk schrijf ik over dingen die mij bewegen, op een manier waarbij ik me zo duidelijk probeer uit te drukken. Uitstekende kritieken, alsmede feedback zoals de uwe, neem ik zeker mee naar een volgende column, al dan niet toegepast.

NicoleS · 16 augustus 2016 op 08:41

Tja dat zijn hete hangijzers zulke discussies. ?emancipatie, discriminatie en de pieten. Ik ben blij dat meisjes gelijke kansen krijgen en zichzelf moeten leren onderhouden. Maar soms ben ik wel eens jaloers op mijn moeder, die gewoon thuis kon zitten om haar drie kinderen rustig groot te brengen terwijl mijn vader het geld verdiende. Die rust gun ik mijn gezin ook wel eens. Maar ja dat is niet geëmancipeerd van mij. ?Mooie column.

    Bhakje · 16 augustus 2016 op 09:10

    Ik denk dat gewoon rustig thuis zitten met zoveel respect verdient, immers, achter die facade van rustig thuis zitten gaat een berg aan werk en stress schuil, zowel voor huismoeders als huisvaders.

    Dank voor de reactie NicoleS

Dees · 16 augustus 2016 op 08:50

Zelf beschouw ik het strikte onderscheid tussen man en vrouw als een vals onderscheid. Maar zowel veel mannen als veel vrouwen is er behoorlijk wat aan gelegen om juist dat onderscheid te benadrukken en – en volgens mij zit daar de crux van het protest dat je kreeg – om er identiteit aan te ontlenen. Het meeste zie je dat bij het moederschap. De roze wolkjes die rondedansjes doen in de mythe van de perfecte moeder die de naar rozen geurende poepluiers verschoont. Maar inderdaad ook in dat soort teksten. De vrouw die de vruchtbare bodem schept waar man en kinderen ongehinderd op kunnen groeien.

Zit je aan dat beeld, dan zit je aan haar zelfbeeld en identiteit. Zit je aan dat beeld, dan moet ze misschien terugdenken aan die opleiding waar niets mee gedaan wordt. Zit je aan dat beeld dan moet hij misschien meer aan de poepluiers. Zo winnen ze beide, schijnbaar zonder gezichtsverlies

Dat is dan mijn theorie omtrent het fenomeen. Maar die theorie slaat meestal ook niet echt aan.

Het is verder inderdaad een gruwelijke quote die je aanhaalt, een kleinering verkapt als bewondering. Het doet me denken aan het aloude gereformeerde adagium: ‘niet klagen, maar dragen en vragen om kracht’. Is dat even ‘convenient’.

Een column naar mijn hart, met 1 kritiekpuntje, bewust of onbewust heb je voor jezelf een soort heldenrol (de ‘roepende in de woestijn’) gecreëerd in het geheel. Dat zie je vaker in columns trouwens, de verleiding om jezelf er nog even prominent tussen te sneaken is groot. Ik vind een boodschap (en die heb je) krachtiger als je het hoofd biedt aan een dergelijke verleiding. Mijn persoonlijke mening.

    Bhakje · 16 augustus 2016 op 09:16

    Bedankt voor de reactie Dees.

    Wellicht heb je gelijk, en had ik mezelf minder in de column moeten laten voorkomen, maar aan de andere kant is het een column over iets wat mij is overkomen en wat me erg bezig houd, en hoe ik daar mee omga en over denk. In deze zie ik mezelf eigenlijk niet als held, eerder misschien als de moeder van Garp.

Fugazi · 16 augustus 2016 op 09:09

Uitzonderingen bevestigen de regel, denk ik dan maar. En sodeju, kreeg ik veel vrouwen in chat op FB toen, die woest op je waren. Waar jij als man het recht vandaan dacht te halen om als man ons vrouwen even te gaan vertellen hoe het zat. Ik snap jouw mening wel. Maar feit blijft dat het merendeel van de vrouwen liever vadertje en moedertje speelt dan te vechten of voetballen. Er zijn verschillen, aangeboren, en in plaats van die te onderdruken om iets maatschappelijk gewensts te worden zou je ze moeten uitdragen met trots. Of je nou een vrouw bent die graag in roze jurken looptte tutten met de babies of er eentje bent die geniet van sjouwen met dikke boomstammen en zonder te verblikken of verblozen een olieschraapveer van een motor vervangt.

    Bhakje · 16 augustus 2016 op 09:23

    Ik denk dat daar 1 van de kronkels zit in de reacties die ik kreeg op Facebook. Ik probeer geen maatschappelijke wens op te leggen, maar vind die quote een miskenning van diegene die zich niet wenst te conformeren aan wat aangeboren wordt genoemd. Zonder dat te miskennen wat “aangeboren” wordt genoemd, zonder datgene wat wordt omschreven als “maatschappelijk gewenst” prioriteit te geven.

Mien · 16 augustus 2016 op 09:11

Open deuren. Mannen en vrouwen. Beide mens. Zoveel verschillen zitten er niet in. De vrouwelijke man de mannelijke vrouw, er zijn zoveel smaken. Het vrouwen vrouwtje het mannen mannetje. Gewoon lekker in je vel zitten. Uitbreken uit patronen en vooroordelen. Groeien als mens.

StreekSteek · 16 augustus 2016 op 09:47

Elke mening is gestoeld op het perspectief van waaruit deze wordt geponeerd. Een eenzijdige invalshoek heeft, bij gebrek aan andere, het risico te stranden in oeverloos fulmineren. Misschien zag Golding de vrouwen wel als redders van de mensheid. Lees “Lord of the Flies” er eens op na. De titel dekt in elk geval de lading.

Bhakje · 16 augustus 2016 op 10:10

Natuurlijk kun je ingaan op een hypothese dat Golding wellicht de vrouw zag als redder van de mensheid. Maar hier gaat het niet om wat Golding wellicht bedoelde, maar om hoe vrouwen op mijn mening gereageerd hebben betreffende deze concrete quote, geïnterpreteerd op dezelfde wijze als waarop ik de quote geïnterpreteerd heb. Alleen met een ander waardeoordeel. Een vaststaand gegeven dus.

Bedankt voor de reactie Streekstreek

Ferrara · 16 augustus 2016 op 13:22

Kusje! Wat mij betreft kun je excuses achterwege laten.
Hadden de dames niet in de gaten dat ze blijkbaar voldoen aan de laatste zin uit de quote. Dat zou mijn eer te na zijn geweest. Ik maak een welgemeende knuffel van dat kusje.
En nou niet roepen dat zulks typisch vrouwelijk is. Ik ben een vrouw en voel me daar uitstekend bij.

    Bhakje · 16 augustus 2016 op 14:34

    Dank Ferrara, een hug of knuffel zal ik nooit afslaan, maar een fijne reactie op mijn column zeker ook niet.

Nummer22 · 16 augustus 2016 op 13:52

Perceptie!

De “mens”is gelijkwaardig aan elkaar en dient de mens zal met respect met elkaar omgaan als deze gelijkwaardigheid ook wordt getoond. Indien een discussie ontstaat over “man”en ‘vrouw” een fysiek verschil dat wordt dat fysieke verschil gekoppeld aan “intelligentie”.

Maar ik erken als man dat de meerderheid van de vrouwen een groter empatisch vermogen heeft dan de man.

het zou een saaie boel zijn als er geen ‘verschillen”mogen zijn. Het feminisme uit de vorige eeuw (en nog steeds) leert juist de vrouw meer te respecteren.

Alhoewel er religies zijn die de vrouw als ondergeschikt aan de man hebben gemaakt. En niet alleen in het buitenland. Reis eens over de “bible belt”en zie dat die beleden religies niets anders dan het fundamentalisme die wijk verafschuwen.

Of….

    Bhakje · 16 augustus 2016 op 14:42

    Ik zal nooit beweren dat er geen verschillen zijn, of mogen zijn. Maar ik neem wel degelijk de stelling in dat mannen en vrouwen gelijk zijn.

    Dualistisch? Ik denk het niet.

    Religies is een heel andere column waard, als het überhaupt in een column te vatten zou kunnen zijn. Daar gaat het dus niet om in “deze column”. Daar kom ik wellicht ooit op terug.

      Nummer22 · 16 augustus 2016 op 20:02

      Ik ook en binnenkort met een onderzoeker van het O.I.L.(1955) die de weg geheel kwijt is na een bezoek in het dorp Beneveld niet te verwarren met Barneveld of een geestestoestand na teveel inname van sterke drank:pleegzuster( mag ook broeder zijn), maar dit geheel terzijde!

Esther Suzanna · 16 augustus 2016 op 19:49

Het is een man die dit ‘quote’. Als het een vrouw was geweest had ik me méér zorgen gemaakt. Zelf vind ik dat er meer mémé’s mogen komen over de evolutionaire achteruitgang van de man.
Alles wat een man doet is uitermate belangrijk, vooral ten aanzien van de vrouwen.
Laten vrouwen dat nou ook denken. Zolang de vrouw nog steeds de waarde van een man bepaald aan de hand van de status die hij in de maatschappij inneemt, is er nog niks verandert. De focus qua emancipatie ligt misschien niet eens bij ons vrouwen maar bij de mannen. Als je een man vraagt, Wat doe jij? Dan noemt hij altijd zijn baan. Vraag het een vrouw, dan is een baan eventueel onderdeel van veel.

De quote in je column is natuurlijk vreselijk. Maar het is niet aan mannen om daar een mening over te ventileren. Dat vind ik een vorm van hoogmoed. Laten mannen maar eerst zelfwaarde ontwikkelen zónder status, zonder baan, zonder vrouw. Dan komen we nog eens ergens.

Supergoede column trouwens. 🙂

Nummer22 · 16 augustus 2016 op 20:05

Precies Esther Suzanne..zelfs op de Overtoom waar melk met zoete room gedronken kan worden of de overkant of zelfs Irgendwo een pittoresk dorpje waar het blauwschimmel tenenkaas festival de mannen bij elkkar brengt na afloop en dan samen nog wat haarkloverij gaan beoefenen. Pils gratis, dat weer wel.

Spencer · 16 augustus 2016 op 21:48

Tja, het woord emancipatie is op zichzelf al verwarrend: e-MAN-cipatie, maar het gaat altijd over vrouwen…

    Bhakje · 16 augustus 2016 op 22:00

    In zekere zin, gaat het altijd over vrouwen, al ben ik van mening dat emancipatie juist ook een mannending hoort te zijn. Toch dus een juist woord, e-man-cipatie, tot mannen een even groot deel uitmaken van emancipatie als vrouwen.

    Nummer22 · 17 augustus 2016 op 11:26

    Aha Spencer U schets het mooiste toekomstbeeld E-man- cipatie; ofwel E-LEARNING op de digitale snelweg als verplichte kost voor de mens ongeacht welke sexe en geaardheid

Snarf · 16 augustus 2016 op 23:27

Columnisten schrijven om gelezen te worden. Jouw breinspinsels consumeer ik met plezier. Mijn commentaar op dit stuk: bijzonder, omdat het reacties oproept. Schrijf voort. Maar eigenlijk is dat een overbodige opmerking.

Frans · 17 augustus 2016 op 23:47

Als we puberen veranderen we geestelijk omdat ons lichaam verandert van kind naar volwassene. Een mannenlichaam verschilt nogal van dat van een vrouw. Dus ik denk dat er ook mentale verschillen zijn tussen mannen en vrouwen. Hoe wil je anders het verschijnsel transgender verklaren. Wat me dan weer aan Holland next top model herinnert dat door een transgender werd gewonnen. Volgens sommigen het toppunt van emancipatie en erkenning. Ik moest toen meteen aan de kansloze mannelijke sprinter Churandy Martina denken, die als hij als transgender bij de vrouwen meedoet Daphne op de 200 meter meer als een seconde voorblijft. Dat zien we waarschijnlijk als vals spelen. Laten we de verschillen koesteren, zou ik zeggen.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder