Ik ben geen tante die urenlang voor de spiegel staat. De nieuwste kleuren make-up en de laatste fashion staan ver onder aan mijn lijstje van prioriteiten. Een likje lippenstift, wat mascara en een lijntje onder mijn ogen en klaar is Klara. Zwart is mijn lievelingskleur en dat match ik meestal met felle kleuren in de vorm van een sjaal, ketting of een andersoortig accessoire. IJdelheid is dan ook geen karaktertrek waarvan je me kunt beschuldigen, tot grote ergernis van met name mijn moeder. Een lief mens, maar ik word doodlam van haar beauty- en fashionexpedities. Een strooptocht samen eindigt steevast in gesis van haar kant: “trek eens wat vrolijker aan, tjasses wat ouderwets, je mag best laten zien wat je hebt hoor, nee, nee dat trek je toch niet aan hé?” Tot groot leedvermaak van het winkelpersoneel dat stralend van gemaakt enthousiasme het tafereel dat zich voor hun ogen ontrolt geamuseerd bekijken. Manhaftig neem ik mezelf steeds voor om niet meer met haar op kledingjacht te gaan. De pogingen om mijn moeder dat duidelijk te maken, strandden op haar gekwetste blik. Inwendig vloek en tier ik dat ik me daardoor toch weer laat overhalen en ondertussen denk ik: ‘wacht maar als ik groot ben, dan…’. Wat ik natuurlijk allang ben, maar het geeft me een vals gevoel van houvast dat er toch heus een dag zal komen dat ik volwassen genoeg ben om haar het hoofd te bieden.

Sport daar heb ik een broertje dood aan. Ik ben liever lui dan moe. Mezelf afbeulen in de sportschool daar doe ik dan ook niet aan. Bankzitten heb ik tot een ware kunst verheven. Gezellig met een kaarsje aan, wijntje erbij, toastjes met kaas en allerlei andere liflafjes die gretig en zonder mankeren een weg naar mijn mond vinden, zonder dat ik daarvoor gestraft werd met overtollige kilo’s. Een weegschaal heb ik niet in huis en ik heb al jarenlang dezelfde maat 36. Met een lengte van 1.74 en 56 kilo zwaar, kon ik dat tot voor kort ongestraft doen. Tot mijn geliefde op een dag thuiskomt met de onheilstijding dat zijn ouders binnenkort 40 jaar getrouwd zijn en zij dat met een heuse galaparty gaan vieren. Mijn geliefde en ik verkeren nog niet zo lang, dus minstens de helft van familie en vrienden heb ik nog niet ontmoet. Dat wordt dus een vuurdoop zo voorvoel ik opgewekt.

Drie weken voor het grote feest aanbreekt, pas ik voor de zekerheid het pak dat ik wil aantrekken. Deze retedure vrouwensmoking heb ik vorig jaar in een vlaag van verstandsverbijstering gekocht en alleen voor zeer speciale gelegenheden draag ik hem. Het is zo’n pak waarin je je nooit under- of overdressed in voelt. Terwijl ik hem pas piept er tot mijn grote ontsteltenis een heuse rol, neen geen rolletje, maar een echte rol, over de band van mijn broek. Daar baal ik flink van, want met zo’n rol staat en voelt alles gewoon niet leuk en lekker. Hoe ik me ook wend of keer voor de spiegel en verwoed mijn buik probeer in te houden, die rol blijft zitten en maakt dat het pak nét niet lekker zit. Als mijn geliefde op dat moment ook nog eens thuiskomt en het romantische commentaar levert dat ik volgens hem toch wel wat voller ben geworden geef ik me over.

De volgende dag pak ik landerig het telefoonboek, om me door een oerwoud van telefoonnummers van sportscholen te worstelen.

Categorieën: Algemeen

9 reacties

sally · 8 juni 2006 op 13:02

1.74
56 kilo???

En dan naar de sportschool rennen?

Zie column Dees!

archangel · 8 juni 2006 op 16:07

1.74
56 kilo???

En dan naar de sportschool rennen?

Zie reactie Sally!

Wat wil je nou eigenlijk duidelijk maken met dit stukje? 😕

Enne…. hoe is het met [url=http://www.lg-magazine.nl/]je tijdschrift[/url]? Op de eén of andere manier kan ik dat blaadje toch niet rijmen met deze uitspraken:
[quote]De nieuwste kleuren make-up en de laatste fashion staan ver onder aan mijn lijstje van prioriteiten…
IJdelheid is dan ook geen karaktertrek waarvan je me kunt beschuldigen[/quote]

Mosje · 8 juni 2006 op 17:23

Onze onvolprezen Kees Schilder weet nog wel een sportschool voor je.
😛

prikkels · 8 juni 2006 op 18:44

Hm, volgens mij heb ik nergens gerept dat ik naar een sportschool ging rennen, maar dat ik landerig het telefoonboek pak, om me door een oerwoud van telefoonnummers van sportscholen te worstelen.

En wat heeft het tijdschrift te maken met mijn persoonlijke voorkeur en/of ijdelheid? Of moet ik hieruit begrijpen dat iemand die een tijdschrift maakt per definitie zelf ijdel moet zijn. Kortzichtig gedacht lijkt me zo.

Ma3anne · 8 juni 2006 op 22:15

Ha die Prikkels! gezellig weer wat van je te lezen, maar….
1.74 en 56 kilo en dan een vetrol? Hoe doe je dat?

prikkels · 8 juni 2006 op 23:10

Hoi Ma3,

Eh een gok? Mijn gewicht dan. Heb me al jaren niet meer gewogen en ook al geen weegschaal in huis. Zolang ik nog met redelijk gemak in maatje 36 paste, maakte ik me dan ook niet zo druk. Ik ben een fan van wijde kleding dus dan valt het ook niet zo snel op dat je hier en daar een pondje aankomt. Verder ben ik niet zo van het bewegen, maar wel van lekker en onregelmatig eten. Grijns. Vandaar de rol.

Moraal van het verhaal: bunkeren, weinig bewegen en het klimmen van de jaren, maakt dus dat als je toch nog in je kleding wilt passen, hoewel ik er een broertje dood aan heb, iets van sport moet gaan doen. Met de ‘enorme’zelfdiscipline die ik bezit is een sportschool een betere optie dan mezelf voornemen om te gaan hardlopen of te joggen or whatever.

viking · 9 juni 2006 op 17:21

1.74m, 56 kg?

NEUKEN?

Trukie · 10 juni 2006 op 22:40

Met de tip van Viking lukt het vast wel 😀
Lekkere snelle column trouwens.
Echt in de trant van een kinky snel pak.
Ik proef meer humor dan in je vorige columns.

Ik snap ook niet hoor wat een tijdschrift met deze column te maken heeft.

archangel · 11 juni 2006 op 23:34

[quote]Ik snap ook niet hoor wat een tijdschrift met deze column te maken heeft.[/quote]

Als het nou zomaar een tijdschrijft was niet, inderdaad, maar aangezien het een glossy blad voor elitaire ijdeltuiten betreft dat van de hand is van mevrouw Prikkels, vind ik het niet zó vergezocht om de schrijfster van dit stukje een speldenprikje te geven… en verder vraag ik me nog steeds af wat nou precies het DOEL is van deze column.

… maar laat verder maar zitten. Ik weet dat jullie me best lief vinden! 🙂

Geef een reactie

Avatar plaatshouder