Ik kom even naast u zitten

Ineens houd ik het niet meer droog. Ik kan niet meer rennen, lachen, niezen, trampoline springen of sex hebben. Zelfs een boodschappenkratje naar de auto dragen wordt een natte bedoening. Waar het jarenlang over een incidenteel druppeltje ging, is het inmiddels gegroeid tot een Tsunami en ik bel naar de huisarts. De assistente wil graag weten wat ik mankeer en ik zeg dat ik de griep heb.

Bekkenbodem therapie. Twee maanden lang knijp ik 10 keer per dag mijn onderkant samen, houd vast en laat te snel los, volgens de fysiotherapeut. Ik doe mijn uiterste best, maar het werkt niet. Terug naar de huisarts en geef aan dat ik ik last heb van mijn oren.

Op de operatietafel lig ik in de beugels tegenover de de chirurg. We wachten samen al een tijdje tot de ruggenprik zijn best doet. Hij vraagt ondertussen naar mijn werk, hobby’s, maar we zijn op een gegeven moment uitgepraat.

Ik kom even naast u zitten, dat vind ik prettiger.