Ik schrok wel een beetje toen ik `m zag…

Terwijl ik ‘nog even dit en nog even dat’ aan het doen ben, hoor ik boven dat hij de volumeknop van de stereotoren wat harder zet, gezellig. Ik schuif mijn strijkplank natuurlijk aan de kant en ga naar beneden. Terwijl ik de trap afloop, ruik ik de heerlijk geur van gebraden vlees en zie ik dat hij enorm zijn best aan het doen is zijn `zondagavondmaaltijd’ te bereiden.

‘Het is nog niet klaar hoor schat, welke wijn wil je erbij?’. Ik kijk hem aan en het enige wat ik denk is ‘wijn? Ik wil helemaal geen wijn, ik wil jou!’, maar omdat ik, natuurlijk, niet snel genoeg antwoord, ontkurkt hij zelf maar een fles. ‘Whatever, dan laat ik mijn wijn wel even staan’.

Ik steek een sigaret op en wacht geduldig mijn moment af tot hij de keuken uitkomt……..

Het was een heerlijk, maar niet publiceerbaar, voorafje………

Anyway, ik zit er nu toch een beetje mee in. Hij gedraagt zich ineens wat vreemd. Een beetje onzeker, teleurgesteld, wat moet ik daar nou weer mee. Vanuit de keuken roept hij met wat zenuwachtige stem ‘we kunnen zo eten hoor schat’.

Terwijl hij druk het vlees aan het snijden is, besluit ik dan toch maar even ten rade te gaan wat er opdoet. Maar natuurlijk, een man zou geen man zijn wanneer hij me open en bloot zou vertellen wat hem dwars zit.

Dan maar aan tafel, waar ik tot mijn verbazing zie dat het vlees geen enkele andere vorm heeft aangenomen dan wanneer het de pan in ging. Whatever, waar maak ik me druk om, het smaakt goed dus niks aan de hand toch?! We praten nog wat over vanalles en nog wat, het is gezellig.

Plots vraag hij me wat ik ervan vond. ‘Wat ik er van vond?! Damn, ik vond het delicious! Voor herhaling vatbaar! Te kort!’… Uhm, haha, wat ik ervan vond?. ‘Tja, uhm, sorry schat maar ik schrok toch wel een klein beetje toen ik `m zag’. ‘Ik uh, sorry, ik…’.

Hij kijkt me aan en begint te lachen. ‘Ik moet bekennen dat ik ook erg zenuwachtig werd toen ik zag dat ik dit moest voorschotelen’. ‘Ik ben nu dan ook echt een beetje teleurgesteld in de rollade`s van de C1000 en hoop dat ik het met een volgend gerecht nog kan goedmaken.

Grrr, even schiet het weer door mijn hoofd: ze zijn ook allemaal hetzelfde; als kaars zijn ze onbruikbaar, als derde hand schieten ze tekort en ook in de keuken heb je er niets aan.

Arme jongen, natuurlijk kan hij het nog goedmaken, ik ben een beetje geschrokken van hoe hij eruit zag, maar wat is nou in godsnaam het belang van een rollade.