Ik wil, ik wil, ik wil

Ik wil gillen, schreeuwen, huilen wanneer ik mijn zin niet krijg. Laat mij met deuren slaan en tegen kasten schoppen als het even niet wil lukken. Ik wil tegen de mevrouw van incasso gillen puur omdat haar antwoord nee is. Ik wil rollen door het zand in wind, regen en zonneschijn. Mijn snotneus afvegen aan jou trui en dan heel hard lachen. Ik wil geen besef van geld en werk maar gewoon een ijsje. Ik wil mensen zien. Geen negers, moslims, blanken en dikzakken. Ik wil gewoon heel simpel mensen zien. Naar die mensen wil ik rennen en heel hard roepen ‘ kom boksen’ en die mensen spelen mee zonder mij naar de eerste hulp te slaan. Ik wil dan heel hard ‘poep’ roepen en nog harder wegrennen terwijl ik mijn tong uitsteek. Ik wil alleen maar mensen zien zonder angst voor wat ze kunnen doen. Ik wil geen weet van ontvoeringen, verkrachtingen en moord. Die woorden wil ik niet kennen. Ik wil geloven dat alleen de troetelbeertjes in de wolken wonen.

Ik wil dat mijn grootste zorg is hoeveel chocolade eitjes ik vandaag zal eten. Zal de poppenhoek wel vrij zijn en ga ik nog naar de speeltuin. Ik wil me druk maken om een winkelwagentje in een winkel waar ik gratis pakjes drinken krijg. Ik wil een kwartier zoeken naar het juiste snoepje want ik heb tijd genoeg.
Ik wil zeggen dat het jou schuld is, als ik weer eens op mijn bek ga, en dan toch een kusje krijgen. Ik wil dikke knuffels wanneer ik onredelijk ben en dan stiekem in je neus bijten.

Ik wil dat je me waarschuwt als ik fouten maken. Dat je me tegenhoudt voordat ik val. Ik wil dat je streng bent zodat ik niet onderuit zal gaan. Ik wil roepen dat ik toch niet val. En als ik dan toch weer huilend op de grond lig dan wil ik een snoepje voor de pijn.