Internetoplichters

Internet. Ik kan me een leven zonder internet niet meer voorstellen. Internet is een handig naslagwerk. Skype, Facebook, even kijken of de diagnose van meneer de huisarts wel klopt en wat zijn ook al weer de lekkerste gerechten om met een feestje op tafel te kunnen toveren?

Tot zoverre…. niets mis met internet.

Echter, dat internet ook zo z’n valkuilen heeft, is mij onlangs gebleken. Nu ben ik van nature een wantrouwend beestje. Vaak heb ik verhalen van vriendinnen aangehoord over zielige personages die ze ‘geholpen’ hadden. Zelf kan ik er met mijn verstand niet bij en inwendig schudde ik op dergelijke momenten meewarig mijn hoofd. Natuurlijk troostte ik hen en verzekerde hen dat ze vast niet de enigen waren die er in al hun goedheid ingetuind waren (duhhh: zonder soortgelijken als mijn vriendinnen zou er geen business voor die personages bestaan).

Zo werd ik benaderd door een goed uitziende man. Wat zeg ik? Een retegoed uitziende man. De waarschuwingshaartjes in mijn nek gingen spontaan omhoog, maar mijn ogen verdronken in die van hem… Tjonge jonge, wat was die man knap. We raakten aan de praat en het bleek dat hij daags erna voor zijn laatste klus naar Zuid Afrika moest. Hij was namelijk scout voor diverse voetbalverenigingen (voor Southampton in dit geval).  Ik moest hem geloven als hij zei, dat hij daarna graag mij verder wilde leren kennen of wellicht zelfs een relatie wilde beginnen. Mijn ogen knikten braaf ja, mijn haartjes rukten zichzelf bijna uit het haarzakje.

De daarop volgende weken mailden en appten we, gaandeweg steeds vaker en hij probeerde mij er steeds duidelijker van te overtuigen, dat hij ernaar uitkeek mij weer te zien. Ik was de ware voor hem, hij was tot over zijn oren verliefd…zei hij. Nu ben ik zo’n vreselijk nuchter persoon. Hoezo verliefd op mij? Hoezo praten over samen oud worden? Maar goed, ik ben de beroerdste niet en praatte Adonis flink naar de mond, onderwijl zijn naam googelend. Hoe ik ook zocht, ik vond niets. Voor mij was het inmiddels duidelijk; ik had hier te maken met een internetoplichter. Naast nuchter ben ik ook tamelijk nieuwsgierig. Wanneer zou de aap uit de mouw komen? Tot nog toe was ik nog geen rooie cent kwijt en daarom besloot ik het spel wat langer mee te spelen

Zijn reisschema zag er als volgt uit: van Southampton (tekenen van het contract om getalenteerde voetballers te scouten naar Zuid Afrika, naar Nigeria. Na een week of twee, drie zat de klus er bijna op. Hij stelde mij de vraag of ik hem van het vliegveld zou willen ophalen. Ja hoor, dat wilde ik wel, geen probleem toch?

Eindelijk.. twee dagen voordat Adonis zou landen in Nederland kreeg ik een bericht. Het was allemaal helemaal fout gelopen. Adonis had in een heroïsche bui een meisje uit de greep van een aantal mannen gered, waarbij hij echter wel zijn portemonnee was kwijtgeraakt. Er volgde een heel gesprek. Ondertussen dat Adonis zijn verhaal deed, lakte ik mijn nagels, op de juiste momenten een keertje ‘aha’ en ‘o ja’ en ‘verschrikkelijk zeg’ zeggend.  

Om een lang verhaal kort te maken. Adonis wist niemand wie hij om geld kon vragen om hem te helpen en aan mij wilde hij het ook niet vragen, waarna een betekenisvolle stilte volgde. Ik beaamde dat ik dat erg op prijs stelde en verbrak de verbinding. Het was inderdaad te mooi om waar te kunnen zijn. Ik heb er echter wel smakelijk om kunnen lachen samen met dochterlief en een vriendin.

Mensen: weest gewaarschuwd!