Het North Sea jazz festival in Ahoy is ook weer geweest.
Broodjes beenham etende blanken mannen in ribbroeken die met een baard vol mosterd staan te knippen bij een jazzneger, daar word je ook niet vrolijk van. Dan kun je beter vastzitten in een metro en luisteren naar een straatmuzikant die daar toevallig ook vast zit en ouderwets wat zit te riedelen op een mondharmonica. Toots Thielemans trad ook op.. God mag weten welk publiek daar op af komt. Niet dan? Noem het dan North sea jazz mausoleum. Zit iemand echt nog te wachten op zulke vleesgeworden muziekmozaïekfragmenten? Kennelijk wel anders zouden ze hem niet uitnodigen.

Dan Paul Simon. Ook al zo’n fossiel uit de tijd van The graduate. Toen iedereen nog dacht dat Dustin Hoffman een talent was. Speelde daarna alleen nog maar blonde autisten en blinde zwervers, maar dat terzijde
The Graduate was destijds een big hit. Maar dat kwam echt niet vanwege Dustin Hoffman, die acteerde alleen een middelmatig acteur.
Hoeveel mannen hebben in de bioscoop bij The Graduate niet hun eerste vriendinnetje gevingerd op de muziek van Paul Simon. Complete orgies ontstonden er tussen de banken.
Geen mens wist waar de film nou eigenlijk over ging. En nu, een jaar of veertig later, zie ik de jeugd van toen echt niet meer liggen vingeren op het pas aangelegde goudgerande Gamma laminaat op de klanken van Simon&Carfunkel in een zestigste herhaling van The Graduate. Nee hoor, die zitten nu te kijken naar het North Sea Jazz en te denken; waar gaat dit over!! Vingerden wij echt op dat kabouter Plopdeuntje?

Tom Jones was er ook. Ja, oké, smaken verschillen maar kan het effe, ja!
Tom Jones!

Alleen de naam al doet mij naar de fles grijpen. Zie het voor je, Jones op het toneel, toe gefloten door die broodjes beenham vretende mannen in ribbroeken waar nu de mosterd vol baard zit en trekbewegingen makend naar slipjes smijtende krulspeldenbejaarden achter een rollator.
B.B.King was er ook nog.. De man is 84! Wat daar op af komt behalve broodjes beenham vretende mannen in ribbroeken wil ik niet eens weten. Waarschijnlijk hebben de verzorgingshuizen uit de buurt, een colonne ambulances volgegooid met oude jazzliefhebbers van tegen de honderd en een hoop zuurstofflessen om het lucht te geven en het hele zooitje op weg naar Ahoy gestuurd. Ze zijn nog niet aangekomen dus misschien zitten ze in de metro vast.

Lichtpuntje, Prince was er ook.. Nou lullen we ergens over.

Categorieën: Gezondheidszorg

17 reacties

Prlwytskovsky · 24 juli 2011 op 11:42

Maar ja: verder heb je het wel naar je zin gehad? :pint:

Chris · 24 juli 2011 op 12:29

Ik denk niet dat Kees is geweest. Zat gewoon thuis, dvdtje van Tina Turner kijken.

arta · 24 juli 2011 op 12:45

Tja, Prince is wél goed…

Grappig stuk, Kees!

Harrie · 24 juli 2011 op 12:49

NSJ is as great and dramatic as the Tour de France. Nice column Paco.

Tom (in absence of Harrie and Mark)

Ferrara · 24 juli 2011 op 13:46

Wat heeft het North Sea Jazz Festival met gezondheidszorg te maken? Gaat het om de senioren die er optraden en in het publiek stonden?

Sommige “briljante” artiesten gaan voor hun dertigste dood, die halen dat festival dan niet.

pally · 24 juli 2011 op 13:52

Tja, op een grove manier wel geestig. Maar, Kees, blijf jij eeuwig jong dan? Of speelt angst voor ouderdom en worden zoals veel andere ouderen hierin mee?
Nou ja, een ribfluwelen broek zul jij vast niet aandoen, dat scheelt een slok op een borrel 😉

groet van Pally

Kees Schilder · 24 juli 2011 op 14:36

Pally: nee, ik ben alleen bang om nooit dood te gaan.Je moet er niet aan denken

Kees Schilder · 24 juli 2011 op 14:41

Ferrara:Nou, ik ging erheen met een vriend die pas het licht heeft gezien.Niemand wist waar het vandaan kwam, dat licht.Wij gissen.Je kwam er niet uit.

Kees Schilder · 24 juli 2011 op 14:43

Harrie:dat zei Smart Meets ook.Zei hij:en ja, we zitten hier gewoon in een oud Kerkje waar,ik noem maar iemand, Jezus bijvoorbeeld, zomaar bij ons aan tafel kan komen aanschuiven.Zo knotsgek kan het gewoon gaan in deze tour.

Kees Schilder · 24 juli 2011 op 14:43

Arta: dank je

Kees Schilder · 24 juli 2011 op 14:44

Chris: denken moet je aan een paard overlaten. Die kunnen dat veel beter

Kees Schilder · 24 juli 2011 op 14:45

Prlwytskovsky:nee, want ik heb het alleen op on-even dagen naar mijn zin. Je accepteert het

Harrie · 24 juli 2011 op 16:30

Well Ferrara, Amy did her gig in 2004 at NSJ: [url=http://www.youtube.com/watch?v=ZGzVkr2vgD8]http://www.youtube.com/watch?v=ZGzVkr2vgD8[/url]

Tom (in absence of Harrie and Mark)

Dees · 24 juli 2011 op 20:23

Errug geestig. Ik zie de ribfluwelen beenhammen voor me en de geriaters op het podium ook 🙂

BKVDM · 24 juli 2011 op 20:37

Hahaha, prachtig stuk. Zo lees ik ze graag!

LouisP · 25 juli 2011 op 18:24

Broodjes beenham etende blanken mannen in ribbroeken die met een baard vol mosterd staan te knippen bij een jazzneger, daar word je ook niet vrolijk van.

Wat daar op af komt behalve broodjes beenham vretende mannen in ribbroeken wil ik niet eens weten.

die herhaling van zoíets typisch..daar kan ik geen genoeg van krijgen…..moet ik om lachen..erg leuk!

Mien · 25 juli 2011 op 23:45

Hee Kees, ik heb een tip voor jou. Hague Jazz is veel leuker en een goedkoper alternatief. In alle opzichten. Er valt ook genoeg te lachen daaro. Zoals dit jaar met Randy Crawford die met een jetlag bijna van het podium wegvloog.
Hoe frapant overigens ook om te spreken van een jazz mausoleum nu dat Amy net is heengegaan. Zij stond bij mijn weten ook ooit op North Sea Jazz.

Mien

Geef een reactie

Avatar plaatshouder