Kamperen

Met een aantal jaartjes op de teller, een zeer groot onderhoud achter de rug en de nodige bezoekjes aan de plaatwerkerij van het ziekenhuis is het dragen van een nieuwe inzittende, een nieuwe bewoner van mijn lichaam, af en toe een behoorlijke belasting voor het chassis. Mijn carrosserie is behoorlijk in omvang toegenomen en als een echte oude wagen, draag ik mijn last af en toe met moeite en loopt mijn temperatuur bij tijd en wijle behoorlijk hoog op. Het gezegde “krakende wagens leven het langst” is op dit moment op mij wel van toepassing dus kraak ik er vrolijk op los maar neem de nodige rust en gooi mijn kacheltje af en toe omhoog om een beetje stoom af te blazen als de metertjes weer in het rood dreigen te lopen. Op de vraag of die enorme buik wel normaal was kwam de verloskundige met de simpele vergelijking van een klap-caravan die nu eenmaal makkelijker uitklapt voor een tweede bewoner. Met die wijsheid in mijn achterbak trek ik mijn sleurhutje nu voort, op weg naar zijn definitieve bestemming.

Het moet aardig vertoeven zijn daar in het donker want deze bewoner heeft de laatste tijd de gewoonte ontwikkeld zijn ochtendgymnastiek op de meest ongelukkige tijdstippen uit te voeren en laat zich regelmatig gelden als het kraken van mijn bladveren hem wakker maakt.
Dat de binnenkant van deze caravan kleiner is dan de enorme buitenkant doet vermoeden blijkt wel als de bewoner af en toe besluit dat het behoefte heeft aan meer ruimte en de bijgeleverde, toch al wat krappere dan in de folder beloofde beenruimte benut om zijn beentjes even flink te strekken. Dit laatste dan wel het liefst richting het waterreservoir met als gevolg een behoorlijke druktoename in het koelsysteem, waarbij de overdruk dwingt tot ontlasting van de blaas en dan wel het liefst rond de klok van slaaptijd als mijn motortje op volle toeren aan het ronken is geslagen.

Het is nog een kwestie van weken voordat deze bewoner zal besluiten dat zijn caravan toch echt te klein begint te worden maar voorlopig is zijn definitieve vaste staanplaats nog niet zomerklaar en geniet hij van de warmte en gezellige inrichting van zijn tijdelijk onderkomen. Misschien ontbreken de nieuwste snufjes waarmee sommige caravans tegenwoordig worden uitgevoerd maar zijn eindbestemming is een gewoon gezellige familiecamping zonder fratsen of al te veel luxe. Hier is deze bewoner altijd van harte welkom en zal hij zijn hele leven vaak met plezier terug keren omdat hij uiteindelijk al die extra’s niet nodig zal hebben maar genoeg heeft aan de zorg en liefde waarmee deze piepende wagen hem zal onderhouden.