Kanker heeft ook zo zíjn voordelen hoor!

Mijn moeder heeft borstkanker, het blijft apart om het te typen maar langzaamaan wen je er toch aan, hoe gek dat misschien ook klinkt. Inmiddels zit de operatie erop en zijn de eerste bestralingen achter de rug, om precies te zijn, ze heeft 6 van de 25 bestralingen gehad, dus nog maar 19 keer op en neer naar Amsterdam wat toch zo’n uur heen en een uur terug met de taxi is. De mensen om ons heen reageren geschokt, niet zo gek natuurlijk, kanker is niet niks, je kan er aan dood gaan al gebeurt dat gelukkig steeds minder, het is al een lange tijd geleden dat kanker een ongeneselijke ziekte was. Naast dat de mensen geschokt reageren willen ze ook allemaal positief zijn, erg goed natuurlijk, hier thuis zijn we dat ook allemaal.

De positieve mensen zijn in 2 groepen onder te verdelen, zij die weten wat te zeggen en zij die dat niet weten. De eerste groep is goed, aardig, behulpzaam en vriendelijk en daar heb je ook daadwerkelijk steun aan, de tweede groep verschilt weinig van de eerste alleen komen de woorden die ze zeggen er niet goed uit. Meerdere malen hebben we ons al doodgeërgerd (ik houd van zwarte humor, je moeder heeft kanker en met zijn alleen ga je je ergens aan doodergeren) aan mensen die een van de volgende dingen zeggen.

“Maar na de chemokuur krijg je wel mooie krullen.” Juist ja, dat wil mijn moeder graag, haar mooie weelderige haardos even 15weken wegdoen om daarna een bos krullen te krijgen, ach ja, je moet even een half jaar met kanker leven maar dan heb je wel mooie krullen. NEE, als mijn moeder krullen had gewild dan had ze wel de krultang uit de kast gepakt en het is niet voor niets dat die daar al jaren ligt, ze wil helemaal geen krullen.

“Je krijgt wel doorbetaald van je werk.” Fantastisch, met kanker thuiszitten en je krijgt nog betaald ook, je zou bijna gelukkig moeten zijn dat je thuis mag zitten (ach ja toevallig zit je wel met kanker thuis) en dat je nog betaald krijgt ook, alle bijwerkingen van de medicijnen, de bergen stress en angst vergeten we voor het gemak maar even.

Ongetwijfeld heb ik nog enkele andere, vast heel goed bedoelde, opbeurende zinnen gehoord, gelukkig ben ik ze vergeten want ik stoor me er mateloos aan.

Gelukkig verbleken deze situaties bij het aantal leuke dingen wat ons is overkomen, stapels met kaarten zijn er bezorgd, alles bij elkaar tientallen, misschien zelfs honderden telefoontjes hebben we gehad, iedereen staat voor ons klaar en iedereen steunt ons (bovenal uiteraard mijn moeder).

[i]
(Ik wil niet overkomen als een arrogante zak die de hulp van anderen niet kan waarderen, het is meer zo dat mensen beter moeten nadenken over wat ze zeggen, mensen snappen niet dat je helemaal niet wilt horen dat je mooie krullen krijgt, ten eerste moet je om die krullen te krijgen kanker hebben en ten tweede wil mijn moeder dus geen krullen.)[/i]