Normaal kook ik altijd voor mijzelf. In tegenstelling tot vele anderen snijd ik mijn groenten, maak ik zelf de saus en ja, ik prak mijn eigen aardappelen. Kant-en-klaar gerechten vind ik het toegeven aan de eigen zwakte. Als je in staat bent om te koken en je haalt toch een aantal maal per week een zoute, al veertig dagen geleden klaargemaakt gerecht, dan is er iets goed mis. Een tegenargument zou kunnen zijn dat je geen tijd hebt. Ben je dan zo opgeslokt in deze debiele wereld dat je niet eens meer kan bepalen of je jouw eigen avondeten mag maken? Of is het gewoon gemakzucht? Mensen met gemakzucht bereiken vaak weinig in het leven, dus dan blijf je toch bij de groep horen waar eventueel iets mis mee is. Omdat ik voor mijn inspiratie voor het schrijven mij graag meng in de negentig procent debiele bevolking, dat dit land telt, ben ik eens naar de kant-en-klaar afdeling gegaan. Het was zo ver, ik zou vanavond kant-en-klaar gaan eten. Helaas zag de kant-en-klare hutspot van de Albert Heijn eruit als een mengsel, dat tijdens de zwaarste buikgriep nog niet eens uit onze lichamelijke uitgang zou kunnen stromen. Het idee dat dit vanavond mijn huig zou passeren, deed mij realiseren dat het tijd was om dit gerecht te laten voor wat het was.

Ik besloot naar de soepen te gaan. Daar kan nooit zoveel mis mee zijn. Op de soepafdeling werd mijn vermoeden al reeds weer bevestigd. De kant-en-klaar maaltijden zijn geproduceerd door en voor debielen. Ik zal mij even nader verklaren.

Ik besloot een zak soep van UNOX uit het schap te pakken. Champignonsoep. Ik moet toegeven dat het er lekker uitzag op het pak. Om even te controleren of er ook echt champignons voor gebruikt zijn en ik niet gewoon een zooi smaakversterkers naar binnen zou werken, keek ik op de achterzijde van het pak. Daar stonden netjes de ingrediënten, maar voor de debielen, die nog wel in staat waren om op de achterzijde te kijken, had UNOX ook iets bedacht. Naast elk ingrediënt stond een tekening van hoe dat ingrediënt er ook alweer uitzag. De doelgroep van deze soep zijn dus mensen, die soms even vergeten hoe een ui er ook alweer uitziet, maar gelukkig, UNOX heeft er een plaatje naast gezet! Ja, dat is een ui! Ik dacht al ui, waar moet dat nou naar smaken, nooit gezien zo een ding! Het moet niet gekker worden.

Als deze mensen zich zouden willen voortplanten, zou je dan ook een goede pornofilm aan moeten zetten, zodat ze weten hoe het ook alweer moet? Kunnen deze mensen nog wel iets zelfstandig uit het geheugen ophalen?

Laatst was in De Wereld Draait Door de discussie over wat kwaliteit van leven is. Als iemand niet meer kan zien en horen, is het dan niet beter om er op onnatuurlijke wijze een einde aan te maken? Nu vraag ik mij af, wat als je niet meer zelfstandig kan denken? Is het dan niet beter om als een stel lemmingen gewoon de zee in te lopen, zodat het gemiddeld IQ van dit land opeens verdubbelt. Helaas neemt Nederland het te vaak op voor de debielen en zullen zij gewoon het overgrote deel van de bevolking vormen.

Binnenkort zijn er ook weer verkiezingen en we laten dit soort UNOX-tuig gewoon stemmen! Is het dan niet handig om bij elke naam een foto te zetten, zodat ze in ieder geval een idee hebben waar ze op stemmen? De vraag is natuurlijk wel of ze dan stemmen op het hoofd of op de ideeën van de persoon. Een nutteloze stem wordt het in ieder geval, maar wel met grote gevolgen.

Om mij niet te laten associëren met Wilders kom ik wel met realistische oplossingen. Breng UNOX-spaarkaarten uit, speciaal voor deze kant-en-klaar gerechten. Vertel de bevolking tijdens een programma waar veel debielen naar kijken, dat je door deze spaarkaart in te leveren bij het stemlokaal, je kans maakt op een reis naar Torremolinos of een ander gebied waar veel debielen zich zomers ophouden. Stemmen met een volle spaarkaart worden stiekem niet meegerekend en de wereld zal er anders uitzien.

Maurice de Hond heeft al een voorspelling gedaan. De PVV en het CDA staan allebei op nul zetels.

Categorieën: Maatschappij

6 reacties

arta · 29 april 2010 op 13:56

Ik vind hem errug leuk, Mister L. Lullo!
🙂

Prlwytskovsky · 29 april 2010 op 18:08

[quote]Ik besloot een zak soep van UNOX uit het schap te pakken[/quote]

Nederland is gedoemd tot het eten van zakken soep. Dit, in plaats van een blik of nog mooier: welke moeder snijdt nu nog haar soepgroente en laat zij haar soepvlees trekken? Liefst met kruiden uit haar eigen tuintje? Ze zijn een zeldzaamheid.

Een column om trek van te krijgen. :duimop:

Shitonya · 29 april 2010 op 20:30

De debiliteit zwaait me om de oren.. ook deze column is weer erg ‘debiel’ om je favoriete woordje maar te gebruiken. Van magnetronmaaltijden tot politiek.. het is niets om wakker van te liggen en helaas ook totaal niet lachwekkend of origineel te noemen.

u-queen · 29 april 2010 op 23:18

De twee onderwerpen liggen me net even iets te ver uit elkaar. Wel is het heel dapper om op deze manier de brug te bouwen maar toch even te ver uit elkaar…
Toch heb ik hem wel graag gelezen, heb er wat gemengde gevoelens over zoals je al kon merken 😀

Fem · 1 mei 2010 op 08:14

Een magnetron-hap laat ik aan me voorbij gaan, maar al ik mezelf tijd kan besparen door wat voorbewerkte groente te kopen, ben ik liever een debiel dan dat ik tussen werk, school, honden en gezin door mijn groenten ga wassen/snijden/schillen, met een jengelend hummeltje aan mijn been…

Laat mij dan maar bij die negentig procent horen en niks bereiken in mijn leven 😉

Chucky · 2 mei 2010 op 11:31

Wat je met wat letters en woorden al niet kan bereiken. Jij bereikt dat ik spontaan een hekel aan je zou kunnen krijgen , maar aangezien ik geen debiel ben sta ik daar wijselijk boven.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder