Kiezen of delen

Wij zijn demissionair. Dat wil ik nog wel eens vergeten. De verkiezingen die 22 november gehouden gaan worden, zijn vervroegde verkiezingen. Misschien daar wel om, heb ik het gevoel dat de verkiezingen te vroeg komen. Te vroeg, als in dat ik nog niet klaar ben om te gaan stemmen. Ik heb nog te weinig strijd gezien. Te weinig debatten, te weinig propaganda. En zo kan ik dus geen mening vormen over de programma’s van de partijen. Ik heb het gevoel dat de partijen de strijd uit de weg gaan. Drieëneenhalf jaar geleden was de campagne heviger en langer. Ik was me al weer aan het verheugen op titanenstrijden. Maar het is net of de lijsttrekkers bang zijn door de mand te vallen in een openlijk debat en daardoor gezicht en zetels te verliezen.

Nu moet ik dus eigen initiatief tonen om erachter te komen wat de beste keuze zou zijn. Gelukkig is daar dan de stemwijzer voor. Blij als ik was, begon ik mijn keuze te vormen, maar het viel al snel tegen. Het gebrek aan nuance spring van mijn scherm. Niet eens, niet oneens, maar een mening heb ik wel. Geen keuze was juist.
Dit bezwaar werd ook opgepikt door Trouw en de vrije Universiteit van Amsterdam. De kieskompas is minder ongenuanceerd, maar volledig kan hij nooit zijn. Geen enkel onderzoek op basis van multiple choice geeft de werkelijkheid weer. De metafoor is leuk bedacht, het kieskompas wijst je de weg. Maar dat doet het niet. Een kompas wijst namelijk altijd naar het noorden. Je moet zelf de richting aflezen welke je op wilt gaan.

[i]Ik ben door mijn ouders links opgevoed en door de wereld cq. het leven rechts opgeleid. Geen stemwijzer of kieskompas die mij kan vertellen wat ik dan moet gaan stemmen.[/i]
Bedacht ik mij, staand voor een levensgrote poster van Jan Marijnissen. Hij staat er weer leuk op, misschien moet ik maar op hem stemmen.

En toen begon de filosoof in mij te brullen. Er wordt de suggestie gewekt dat je stem je mening moet zijn. Een mening is een subjectieve waarneming van de wereld en dus Nederland. De poster van Jan Marijnissen suggereert dat Nederland beter zal worden als je op de SP stemt. Echter, subjectiviteit kent geen waarheid. De clichés die dit bevestigen luiden als volgt: ‘Over smaak valt niet te twisten’ en ‘Beauty is in the eye of the beholder’. Geen waarheid betekent geen goed, geen slecht. Stemmen voor een beter Nederland zit er dus niet in. Jammer Jan. En niet alleen voor Jan is het jammer, ook voor Mark, Jan Peter, Alexander, Femke en hoe heet die ander ook weer? Ach, het zijn er ook zo veel, dat ik door de bomen het Bos niet meer zie. En ze willen allemaal ook zoveel verschillende dingen.

Bij democratie gaat het erom wat de meerderheid wil. Of dat goed of slecht is, doet er niet toe. Verkiezingen zijn er niet voor om je mening te laten gelden, we moeten een keuze forceren. Wij kiezen tussen alle namen die onder de knoppen op de stemcomputer staan. En als we niet stemmen dan moeten we delen in het leed dat verzorgd wordt door een regering waarmee wij het wellicht helemaal niet eens zijn. En dan gewoon lekker Hollands klagen.
22 november gaan wij in Nederland kiezen of delen.

[i]Cor Jan van Zwol[/i]