Vandaag is het die ontzettend warme dag die al een week voorspeld wordt. En heet is het. Ik was vanmorgen al een aantal keren naar binnen gegaan om de zinderende hitte te ontvluchten maar moest telkens opnieuw uitkijken dat ik de schuifpui goed afsloot, Dat ben ik eigenlijk sinds jaren al niet meer gewend bij mooi weer. Toen ik daarnet weer opnieuw lekker van de zon lag te genieten wist ik het, ik had een nieuwe column bedacht, die tweede, waar ik afgelopen week nog zo tegenop gezien had. “Hoi pap! Ben je daar?”, had ik van de week op mijn beeldscherm gelezen toen ik de studeerkamer inliep. Ik reageerde direct op dit msn bericht. Heerlijk, deze digitale communicatiemiddelen, zeker als je dochter en schoonzoon net een paar maanden geleden het ouderlijk huis hebben verruild voor hun eigen appartementje.
“We hebben er een gevonden hoor, op Marktplaats, maar voor we een bod doen willen we eerst even gaan kijken”, rolden de letters met een sneltreinvaart over het scherm. “Kun je ons zaterdag naar Hilversum rijden ?”, vervolgde ze. Ik beantwoordde deze vraag natuurlijk bevestigend, voor onze kinderen hebben we immers altijd alles over. “12 uur bij ons, de koffie staat klaar!”, reageerde ze, even hartelijk als altijd.
We hadden deze week al veel samen gediscussieerd via msn over deze aanschaf. De aankoopkosten en de kosten om alle benodigde extra spullen te kopen lopen best op en als je net op jezelf woont en beiden nog studeert, dan moet je toch opletten waar je het te besteden geld aan uitgeeft. Heel even was ze bang geweest dat ik helemaal niet enthousiast was en reageerde ze: “Nou, dan ga ik wel naar mams”.
Uiteindelijk hebben ze al die ouderlijke ervaringen toch in de wind geslagen en de knoop doorgehakt. De afspraak was gemaakt.
Gisteren om 12 uur kwamen we op de koffie, zoals afgesproken. De speculaaspot stond traditiegetrouw op tafel.

Tijdens de autorit genoten we van het mooie weer en van de vele boten op en rond de Loosdrechtse plassen, die we op een bepaald moment passeerden. Bij aankomst zag mijn schoonzoon een benzinestation en vroeg hij mij om even te stoppen zodat hij batterijen kon kopen voor zijn digitale fotocamera. De momenten die straks zouden volgen moesten natuurlijk voor het nageslacht op de gevoelige plaat worden vastgelegd. Ze wisten maar al te goed dat diegene die ze al lang samen van de foto’s op het internet hadden uitgekozen nog niet mee zou mogen, het was immers nog minstens twee weken te vroeg.
Een uur later namen we afscheid en spraken we af dat ik donderdag over twee weken aan het einde van de middag uit mijn werk langs zou komen. Wat hadden we genoten van al dat schitterende kleine spul in de kamer van de drie verschillende nesten.

Eén troost hadden ze wel op de achterbank. Ze mochten ons nieuwe katje zoet houden tijdens de terugrit. “Ja pap”, je had het nog zo gezegd, “Kijken is kopen, hahahahahaha.”

Categorieën: Diversen

17 reacties

Kees Schilder · 24 juni 2005 op 08:11

Leuk. En komt me bekend voor omdat ik laatst ook ergens een katje ging kopen. 😀

Ma3anne · 24 juni 2005 op 09:56

Gezellig familietafereeltje. Rijke momenten zijn momenten zoals deze.

champagne · 24 juni 2005 op 09:59

Ben jij geen echte Nederlander, Bert?
Kijken, niet kopen, doen wij meestal toch juist?

Ik vind het echt zo’n gemakkelijk leesbare huis-tuin- en keuken column. Tikje saai, maar o zo herkenbaar 😛

Mosje · 24 juni 2005 op 10:42

Gadverdamme man, heb jij een schuifpui? En vertel je in je volgend stukkie dat je een open haard hebt? En een doorzonwoning? Bielzen in je tuin en een zitkuil?
Woon je in Almere? Of in de bloembollenstreek? (die staat sinds kort ook op m’n zwarte lijstje)
😛

WritersBlocq · 24 juni 2005 op 10:43

Er zitten leuke stukjes in, maar ik vind het wel rommelig geschreven.
Een katje kopen? Toch wel bij het overvolle dierenasiel?

Shitonya · 24 juni 2005 op 11:30

Op deze manier kan iedereen beweren dat hij kan schrijven. Verdomd, wat een saai verhaal. Zoiets vertel je aan je grootmoeder met je mond, maar voor column is het echt drie keer niks

Domicela · 24 juni 2005 op 13:39

Het is misschien wel niet zo spannend, maar dat hoeft toch ook niet? Het las tenminste makkelijk weg EN iedereen snapt het, zelfs ik!

Enne, Mosje? De Bollenstreek is JUIST wel de moeite waard! Mij krijg je er nooit meer weg, ondanks gemopper!

KawaSutra · 24 juni 2005 op 14:17

Goed getimed Bert, ook vandaag is het weer bloedheet.
[quote]Wat hadden we genoten van al dat schitterende kleine spul in de kamer van de drie verschillende nesten.[/quote]
WB heeft wel een beetje gelijk. Zolang mensen nog geld willen uitgeven voor een katje zullen er altijd weer mensen blijven die alleen voor dat geld nesten produceren. En ook in deze hitte zitten heel veel katten al heel lang opeengepakt in asiels te wachten op een nieuw baasje. 😕

[quote]ik had een nieuwe column bedacht, die tweede, waar ik afgelopen week nog zo tegenop gezien had.[/quote]
Maar je hebt het leuk neergezet; dit familietafereeltje. En dat voor de tweede! 🙂

Troy · 24 juni 2005 op 19:10

Ik wil ook een katje, maar neem er wel eentje uit het asiel. Wie heeft er nog suggesties voor een leuke naam? 😀 Hoe dan ook; leuk geschreven.

Mosje · 24 juni 2005 op 19:45

[quote]Ik wil ook een katje, maar neem er wel eentje uit het asiel. Wie heeft er nog suggesties voor een leuke naam?[/quote]Mosje?

Troy · 24 juni 2005 op 20:04

@ Mosje: Ok Mosje; op voorwaarde dat jij mij alleen nog maar lovende recensies geeft :-D. Sorrie Bertmesman, even off-topic 😉

Dees · 24 juni 2005 op 20:09

Je column komt wat stroef op gang, maar het is wel een leuk verhaal, het kabbelt een beetje, past wel bij dit weer.. Het moeilijke op gang ligt voor mij dan voor bijna 60% aan het woordje ‘Toen’ aan het begin van de zin. Dat breekt en loopt niet lekker.

Je gevoel bij het hele gebeuren weet je wel over te brengen.

Grtz,

Dees

Wright · 24 juni 2005 op 20:23

[quote]Ik was vanmorgen al een aantal keren naar binnen gegaan om de zinderende hitte te ontvluchten [/quote]
[quote]Toen ik daarnet weer opnieuw lekker van de zon lag te genieten [/quote]
Deze twee quotes staan in de eerste alinea en staan een beetje haaks op elkaar.
Verder een lieve, rustig kabbelende column.

Louise · 24 juni 2005 op 22:02

eigenlijk ook wel lekker met dit weer; een stukje dat zich gewoon laat lezen zoals het er staat. Niks geen valkuilen, dubbele bodems en allerlei doordenkertjes… 🙂

melady · 24 juni 2005 op 23:26

Ik sluit me aan bij Dees.
Terwijl ik hier 6 poezen heb rondlopen. Eh ..mijn eigen poesje niet meegerekend 😀

bert · 25 juni 2005 op 02:09

Bedankt allemaal voor de zeer uiteenlopende reacties!
Je kan het ook nooit iedereen naar de zin maken en wij leiden nou eenmaal een heel “gewoon” leven achter onze schuifpui. 26 jaar getrouwd, 26 jaar bij de zelfde baas.
We gunnen iedereen hun eigen keuzes voor zover die werkelijk gemaakt worden door ons mensen zelf.

Dit katje was echter niet de bedoeling. We gingen voor de kat voor onze dochter.
Maar ja: Kijken is kopen. 🙂
Ik ben denk ik toch wel een echte Hollander, maar dan wel een heel impulsieve!

Wij zijn samen een heel gelukkig gezin en zijn inmiddels al een beetje gewend aan onze nieuwe huisgenoot en ik wilde jullie door middel van deze misschien saaie column toch deelgenoot maken van een voor ons heel leuke gebeurtenis.

Shitonya · 25 juni 2005 op 12:07

[quote]Het is misschien wel niet zo spannend, maar dat hoeft toch ook niet? Het las tenminste makkelijk weg EN iedereen snapt het, zelfs ik![/quote]

Zucht, ja daar gaat het om. Dat iedere simpele ziel het snapt 🙄

Geef een reactie

Avatar plaatshouder