Het is voor de zoveelste keer dat het onderwerp weer actueel is: de kinderopvang. Alle media schenken er weer aandacht aan. Was het anders vaak zo dat het tekort aan plaatsen voor de kleintjes de boventoon voerde, nu schijnt dat wel mee te vallen. Maar nu is het volgens velen vééééél te duur. Ik wil niet ontkennen dat het duur is, maar wat is té duur ? Hoe is in veel gevallen de feitelijke situatie ? Het paar heeft een maatschappelijke situatie opgebouwd op twee inkomens. Goede inkomens uit volledige banen. Geld in ruime mate, en het bestedingspatroon van de beide inkomens is daarop geënt. En dan komt er een baby. Het is dan kiezen of delen: kinderopvang voor de kleine spruit of zoveel van de twee volle banen opzeggen dat er niet veel meer dan één volledige baan overblijft. Of wat er tussenin. En al gauw is Leiden dan in last. De dagelijkse gang naar de werkplek, zeker als ze een “leuke” baan hebben, wordt gemist. Daar begint het al mee. Maar veel meer hartzeer geven de cijfertjes op de loonstrookjes aan het eind van de maand . Dan komen er minder “eurootjes” binnen. En dat niet alleen: er gaan er veel meer uit, want de kosten van de kinderopvang moeten ook opgebracht worden! Het “tweede” inkomen gaat daar voor een groot deel, zo niet helemaal, aan op.

Er moet een ander uitgavenpatroon bedacht worden. En dat doet zo’n zeer! Het valt niet mee om te moeten snoeien. Aan de hypotheeklasten valt niet te tornen, de (tweede?) auto is al nauwelijks meer bespreekbaar, de vakanties (hoe vaak en hoe ver per jaar in alle jaargetijden ?), vertier buiten de deur, de gedachte alleen al dat in die bestedingscategoriën gesneden moet worden doet velen huiveren.

Nee, dan is het heel wat makkelijker om in koor te roepen dat de kinderopvang veel te duur is. Dat de overheid daaraan veel meer moet bijdragen. En niet te vergeten de werkgever.Is die soms de vader van je kind ? Als dat zo is. laat hem dan maar betalen, maar dan zal er wel weer een probleem zijn met de partner om dat uit te leggen. Dat “de baas” wat bijdraagt, het zij zo, maar moet dat “wat” zoveel worden dat hij de uitgavenpatronen van voorheen mogelijk blijft maken? Er zullen er nogal wat zijn die hier niet achter staan. Zij bijvoorbeeld die, bewust of door de feiten op de werkelijkheid gedrukt, geen kinderopvang nodig hebben.

Al dat geweeklaag over de kosten van de opvang maakt niet veel indruk op me. Kies je voor een kind dan kies je ook voor de gevolgen. Zo is het altijd al geweest. Het is nog maar enkele tientallen jaren geleden dat het nu geschetste “probleem” helemaal geen probleem was. De moeder “deed” de kinderopvang door geen baan meer te hebben. De potentie om met werk een eigen inkomen te hebben werd doelbewust opgegeven. Ik zie geen wezenlijk verschil tussen het helemaal opgaan van de inkomsten uit blijven werken en het helemaal opgeven van de mogelijkheid met werken inkomen te vergaren.

Willen erkennen dat het stichten van een gezin lusten en lasten met zich mee brengt. Dat zouden de”mopperaars” zich vaker moeten realiseren.

Categorieën: Diversen

4 reacties

MBB · 22 juni 2003 op 20:54

Of ze zouden niet alles meteen moeten uigeven maar in de jaren dat ze samen 2 banen hebben een financieele buffer opbouwen. (in Nederland kun je door voorlichting en abnortussen en alles bewust voor een kind kiezen, dus in de meeste gevallen is de keuze voor kinderen ruim cvan te voren bekend!)

Li · 22 juni 2003 op 21:58

Helaas zijn er eenoudergezinnen waar de eurootjes mondjesmaat binnendruppelen. Voor hen is betaalbare kinderopvang een absolute must. Door een tekort aan gesubsieerde plaatsen is een officieel erkende kinderopvang voor hen veel te te duur. Velen zoeken naar een goedkoop alternatief en schakelen de buurvrouw, oma of een goedkoop oppasadres in. Maar of daar iets mis mee is:-? Je zou bijna denken dat officiele kinderopvang slechts is weggelegd voor mevrouw en meneer Bovenmodaal:-o

Godspeed · 23 juni 2003 op 10:26

Het stichten van een gezin, zou in Nederland wel eens beter kunnen worden gestimuleerd.
In de ons omringende landen kan je met de kinderbijslag de eindjes beter aan elkaar knopen, maar hier in Nederland is het huilen met de pet op.

Men moet niet vergeten dat de kinderen van nu, straks de werkenden zijn en dan met een steeds kleiner wordende groep de premies voor de rest moet opbrengen.(vergrijzing)

De kinderlozen die zitten dan in de bejaardenhuizen of mischien wel in Spanje in hun vakantie huis van hun Pensioen en AOW te genieten, en de mensen met kinderen die jarenlang krom hebben gelegen om de kinderen op te voeden en hun studies te bekostigen en op de kleinkinderen te passen ( kinderopvang is te duur) zijn op hun 65ste opgebrand.

Hoe was het ook al weer?
[i][b]Het gezin de hoeksteen van de samenleving[/b][/i]

Volgens mij zijn kinderlozen(uitz. medische indicatie) [b]egoïsten[/b], en die zullen dan door hun keuze op natuurlijke wijze uitsterven.

MBB · 23 juni 2003 op 21:05

Godspeed
Als je alle woningtekort-en mileuvervuiling-artikelen ziet, hebben we eerder een mensen-overschot dan tekort in Nederland en de Wereld, dus hebben we eerder zo’n kindersysteem nodig als ze in China hebben!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder