Volgens kleurdichter Vincent van Gogh was oranje de kleur van gekte. Nou, dat merken we de laatste weken – of we nu willen of niet. Waar je ook kijkt zie je oranje. Passie? Liefde? Hartstocht? Massahysterie? Kuddegedrag? Imitatieneurose? Wie het weet mag het zeggen. Kleuren beheersen sowieso ons leven. Wordt de nieuwe regering paars? Welke nieuwe ploeg ook aantreedt: een bleekscheet met blauw bloed, uit dat roze Huis van Oranjegoud met een bruin randje, deze minimale prins op het witte paard die in het bezit is van meerdere gele kaarten, staat er gekleurd op: hij wordt de nieuwe Oranjekoning. Al ziet het zwart voor je ogen en erger je je groen en geel, het helpt geen zier: het is al oranje en Oranje wat de klok slaat. En blijft slaan. Zelfs het giroblauw werd oranje.

Je ziet ook steeds meer rood, wit en blauw. Misschien ben ik tussen al dat oranje en rood wit blauw een witte raaf, maar ik geef toch de voorkeur aan rood. Ons bloed is rood, klaprozen zijn rood, net als het morgen… rood. Mars, waar bacteriën schijnen te leven, is rood. Ik beken: mijn kleur is rood. Zo, dat staat nu zwart op wit. Ook kies ik wel eens noodgedwongen voor paars, maar voor geen goud voor papenpaars. Geef die onwelkome gasten maar de rode kaart!

Sommige mensen dromen in kleur. Ik niet. Ik droom in een soort zandkleur, nu eens in grijstinten, dan weer wit of gelig als het zand van het strand aan de niet meer blauwe zee onder een blauwe lucht.

Categorieën: Diversen

2 reacties

pally · 12 juli 2010 op 12:04

Kort maar krachtig kleurenstaaltje.
Ik droom niet in grijzen, misschien een ingebouwde kleurenprinter. 😀

groet van Pally

Mien · 12 juli 2010 op 13:48

Zelfs de liefde wordt [u][b][url=http://www.youtube.com/watch?v=GW0Epv2iMD8]in kleur bezongen[/url][/b][/u].
Mooi toch!
Kleurrijke column.

Mien Regenboog

Geef een reactie

Avatar plaatshouder