Klimaat op ?

Dat de mens van huis uit een “allesvernietiger” is, dat weten we blijkbaar allemaal. Tenminste, dat wordt ons langs alle kanten ingepeperd.
We vreten alle beesten op(diegene die niet eetbaar zijn maken we dan maar kapot), grazen met grote machines het land leeg, zuipen alle olie op, zuigen het gas uit de grond en vervolgens dumpen we de rommel die we niet kwijt kunnen, in zee of onder de grond. Dat dit niet erg slim is , laat staan gezond, dat weten we ook al. Ook hebben we in de gaten dat er geen pasklare oplossing is voor het milieuprobleem, ten gevolge van onze vernielzucht . No easy way out . Er bestaat geen kant en klare McDonalds voorgekauwde oplossing in de vorm van een happy meal.

“Verbeter de wereld, begin bij jezelf” hoor ik een aantal mensen roepen.

Tja, ok , groot gelijk.
Wat kan IK doen? Afval sorteren? Ja natuurlijk, en dat doe ik ook al. Het is daarna wel erg spijtig , om met eigen ogen te moeten zien, dat daar drie verschillende wagens voor moeten rondrijden, die vervolgens naar de vuilnisbelt karren, en dan , netjes alles op één grote hoop smijten. Niks aan te doen , maar IK heb tenminste gesorteerd! Maar wat schiet ik, of liever gezegd het milieu, ermee op.? Op deze manier weinig of niets. Wat nog ? Ik probeer zo veel mogelijk plastic verpakkingsmateriaal te vermijden. Als ik moet kiezen tussen spruiten in een plastic zak, spruiten in een syntetisch netje, of losse spruiten die ik een papieren zak kan stoppen, dan zal ik meestal de losse spruitjes kopen. Meestal, want jammer genoeg is de laatste variant ook de duurste. Al begrijp ik niet goed waarom.

Het wordt ons ook niet makkelijk gemaakt. Voorbeeld ; ik lust graag kaas , jong belegen kaas. Aan zo´n groot blok van 10 kilo heb ik teveel. Dus wil ik graag netjes voorgesneden plakjes. Geen probleem , zei u ?. De meeste supermarkten hebben tegenwoordig geen versafdeling meer, dus zijn die plakjes kaas alleen in hermetich gesloten plastic bakjes te verkrijgen . En dat probeer ik nu net te vermijden. Mocht de super wel een versafdeling hebben ,dan snijden ze netjes de door mij gevraagde hoeveelheid in mooie eetbare plakjes. Om die dan vervolgens , U raad het al , in een plastic verpakking te stoppen! Hetzelfde verhaal geld ook voor vlees. Het is practisch onmogelijk om hede ten dagen nog iets te krijgen dat niet in een plastic zakje of bakje verpakt wordt. En aangezien ik zelf geen groenten of eetbare beesten kweek, zal het zeker moeilijk worden, om die kaas, of dat stukje vlees, via een andere weg op mijn bord, cq boterham, te laten belanden.Bovenstaande klinkt allemaal erg belachelijk en overdreven. Maar als je het echt op de keper beschouwd is het dat toch ook.? We gaan ten onder aan onze eigen drang naar luxe en genot. En zoals ik al eerder stelde ” er is geen weg terug” . We kunnen gewoonweg de klok niet meer terugdraaien. Teletijdmachines bestaan alleen in Suske&Wiske boekjes en de “overactive emagination” van (Hollywood)filmregisseurs.

Wil ik daarom zeggen dat we, van de één op de andere dag, in syntetische “beren”vellen moeten gaan rondhossen, om met een knots (vervaardigd uit milieuverantwoorde materialen) op wandelende “Quorn” worstjes te jagen? Nee natuurlijk niet!
Maar laten we gewoon eerst eens in godsnaam (of allah, of weet ik veel wie nog), ons verstand eens gebruiken, en zuiniger en voorzichtiger omspringen met wat we nog hebben, dat zal allicht al heel wat schelen. Zo gebruik ik persoonlijk bijvoorbeeld spaarlampen, is mijn woning goed geisoleerd, en heb ik een energiezuinige combiketel die de boel verwarmt. Daarnaast probeer ik zo weinig mogelijk te ” verspillen”. Tevens ben ik de trotse bezitter van een compostbak, en (ongeloofelijk maar waar) zelfs de auto blijft de laatste tijd wat vaker voor de deur staan. Niet alleen goed voor het milieu , maar ook nog es interessant voor de portemonee. Laten we nu eens nu eens positief te werk gaan en redden wat er te redden valt.

Last but not least wil ik nog wat clichés spuien; “Necessity is the mother of invention ” en “There are always alternatives”. Wij denken dat we zo slim zijn , laten we dat dan maar eens bewijzen. ( Voor het te laat is)

Maar alle Kioto verdragen en VN milieuconventies in Bali ten spijt, blijft dit ( zoals altijd) ook weer makkelijker gezegd , dan gedaan.