Piet is onlangs pas getrouwd en zijn vrouw stuurt hem met een boodschappenlijstje naar de buurtwinkel. Vol goede moed loopt Piet door de winkel, en zoekt zijn boodschapjes bij elkaar. Een artikel krijgt hij echter niet gevonden. Hij zoekt en hij zoekt, totdat het attente winkelmeisje hem te hulp schiet en vraagt: “Mijnheer, wat zoekt u eigenlijk?“ “De komkommers, ik zie hier nergens geen komkommers,” verzucht Piet, met beide handen in de lucht. “Maar mijnheer, die liggen hier!“ wijst het meisje, en ze pakt een komkommer uit het rek. “Zijn dat komkommers?” vraagt Piet. “Dat zijn toch van die schijfjes!”

(Authentiek)

 

Categorieën: Algemeen

G.van Stipdonk

Gerard van Stipdonk. Mijn motto: Wie schrijft die blijft.

9 reacties

Esther Suzanna · 11 juni 2018 op 17:20

Hahaha, wat een sukkel! Bestaan dat soort mannen nog? Leuk. 🙂

Arta · 11 juni 2018 op 23:32

Heerlijke anekdote!
Goed gedoseerde humor, geen woord teveel!

    G.van Stipdonk · 14 juni 2018 op 22:15

    Dankjewel. Heb er zo nog een paar meer in de wacht staan.

Nummer 22 · 12 juni 2018 op 07:03

? rek komkommers…schijfjes…. nog fraaier! Kort & krachtig!
Hebt u ook komkommersaladedressing? Ja!

Mien · 12 juni 2018 op 07:05

Nooit geweten dat komkommers te verkrijgen zijn bij een Authentiek.
Weer wat geleerd. Als ik het onthou. 😉
Kort krachtig stukje. Niet lang, wel groen. 🙂

    G.van Stipdonk · 14 juni 2018 op 22:16

    Nooit te oud om te leren. Hoe oud en antiek je ook bent.

Nummer 22 · 12 juni 2018 op 10:04

Haha Mien, of zoals een bekende NL auteur – op 1 juni jl.- aan zijn lezers vertelde: ‘ vraag je aan 5 lezers hoe zij mijn boek lezen, dan ontvang je 5 verschillende antwoorden. Het is zoals een lezer het verhaal wilt lezen vanuit de eigen beleving. Zo vertelde deze auteur over een roman dat een bezoek aan de specialist voor het anaal onderzoek (linker zijligging) naar mogelijke aambeien en dat- na bevestiging- deze werden verwijderd met een elastiekje om de aambeid. De schrijver ontving een aantal brieven met de beterschap en andere gezondheidswensen en de eigen beleving over hoe aambeien werden verwijderd. Proctologie in vaktermen by the way.. Maar…. aan het einde van zijn boek kon de de oplettende lezers gewoon lezen dat hij geen aambeien had.

Kortom, de lezer leest wat er gelezen wordt, maar dit terzijde. Nu terug naar deze column en Authentiek. Wellicht kan het woord als Automatiek gelezen worden zoals in het oosten des land aan de kant van de weg bij boerderijen de verse groente, fruit ( nu… kersen en aarbeien ) gekocht kan worden en uit de automatiek gehaald moeten worden na betaling. Zelfs melk kan getapt worden.. verse melk van de boederij. Vroeger en soms nu nog wordt een koper gevraagd ‘ het geld in een bakje, trommel te leggen’, maar dat vertrouwen in de eerlijkheid van de mens is -helaas- voorbij.

Dus, Mien..komkommer uit de automatiek als authentiek en vers uit de kas geeft in deze komkommertijd voer voor tot nadenken, maar ook dit terzijde met een glimlach.
Overigens heb ik geen aambeien maar lach nog steeds over een tekst op een bord met schoolbord krijt geschreven: ‘Nu verse aambeien met lachroom’.

G.van Stipdonk · 14 juni 2018 op 22:19

Daar heb je inderdaad een punt. Iedereen vult andermans teksten aan met beelden uit de eigen belevingswereld. Gelukkig hebben we Columnx om onze probeersels aan anderen te laten proeven. Leuke reacties.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder