Kwakende WVO

“Gatverdamme, douche je maar 3 keer per week? Ik douche me elke week.”
“Elke dag? Wat ben jij voor een zwerver, ik douche me 3 keer per dag!”
“3 keer? Ik loop de hele dag met een tuinsproeier op mijn hoofd, anders droog ik uit” Is het echt zo, dat wanneer je jezelf twee maal per week douchet, je een groot, pissend stinkdier bent. En wanneer je jezelf twee keer per dag douchet, ben je een hygiëne freak bent?
Wat is normaal? Waar ligt de grens tussen ruiken naar oude schimmelkaas en ruiken naar wilde boterbloempjes? Kun je iemand beoordelen op de hoeveelheid douchen? Of liters water dat hij/zij verbruikt voor degene z’n lichaam?

Nee, natuurlijk niet. Simpel uit te leggen: zweet. Glijdend, kokend, druppend, maakt niet uit. Ieder mens wezen heeft het uit zich druipen bij het minste beetje of juist grote beetje inspanning van het lichaam. Zie de huid maar als een kartonnen dak van een huis: als het te lang regent, gaat het lekken. Zo ook ons huisje/lichaam waar we in zitten. Teveel pijn, en het gaat regenen: tranen. Verkoudheid, en het gaat regenen uit de neus. En van heel veel op en neer springen, wordt de regen afgevoerd via oksels, benen, voorhoofd, noem het maar op.

Dan heb je nog het riool. Zonder ratten, maar met een beetje geluk, zitten er luizen in de buurt. Hier wordt het patat, de marsen en al dat andere junkfood wat wij zo graag eten geloosd. Eerst omgezet in een alles behalve smakelijke, donkere smurrie, soms gecombineerd met wat wormen. Soms in gelei vorm, een lichtere kleur, maar van hetzelfde materiaal gefabriceerd. En soms draait het verhaaltje zich om. Er komen (zet)pillen binnen, en een zucht verlaat de mond van de mens.

Het voorwerp dat het lichaam ergens onderin verlaat, heeft ook wel eens een rode gloed. En nee inderdaad, dat is niet echt gezond. Dit verschijnsel wordt meestal veroorzaakt door bieten. Hou je van rode ontlasting, eet je bieten. Hou je meer van oranje, eet je veel mandarijnen. En hou je van groen, dan eet je wat gras. Kijk hiermee uit dat je niet per ongeluk tussen het gras een koeienvlaai in je mond propt, want dan krijg je geen groen, maar weer het standaard kleurtje bruin.

Je hebt klerenwinkels. Je hebt ook de vreselijk lieve winkelklieren die je proberen te helpen (helpen om een goed onderdak te vinden voor je geld, vaak in de vorm van een daklozencentrum genaamd kassa). Je kent het wel: “kan ik je soms helpen?” Of via een omweg: “kan je het vinden?” Een listige strik, eerst hun plastisch bewerkte glimlach opzetten en je daarna verleiden met aardigheid en dan de complimentjes “oh, je ziet eruit, alsof je naar een bal gaat”. Ja vast, ik ben doornroosje die straks een doorn in je oog steekt irritante geldzuiger.

Zo kunnen ze ook wel een W.V.O oprichten. Dan komt er ook een geldzuiger naar je toe, met zo ongeveer dezelfde woorden. “Oh, die paarse drol staat prachtig bij je lila jurk” of “die lintwormen kun je opzetten en daarna kun je er een prachtige sjaal van maken” of “die gebrokkelde diarree maakt je gezicht meteen 10 jaar jonger!”

W.V.O: Winkel voor Ontlasting. Om een afspraak te maken moet je eerst bellen, dat spreekt voor zich. “Een moment geduld alstublieft, er zijn nog 10 schaamluizen en 20 pisnichten voor u. Om ergernis te voorkomen door de lange wachttijd, hebben wij voor u kalmerende muziek van Bach, met het koor van urine op de achtergrond, gedirigeerd door niemand minder dan mister Badeend.