Klik hier om deze column te horen

In een doolhof van gedachten
Wanhopig zoekend dat wat is
Teruggetrokken uit het heden
Zijn geest is zijn gevangenis Onderhuids kolken emoties
Als een ondergrondse stroom
Duizend tranen opgesloten
Stormvloed in een boze droom

Zoektocht naar een nieuw verleden
Twijfelend in niemandsland
Zonder uitzicht op een leven
Na de vloed opnieuw gestrand

Starend in diepe donkere gangen
Gelaten wachtend als een straf
Tevergeefs een poging wagend
Cirkels en terug bij af

Dolend door dreigende spelonken
Zonder hoop geen sprankje licht
Dood die geen verlossing biedt
Angst regeert hij is gezwicht

Dronken van bittere levenssappen
Eeuwigdurend uit balans
Verdoemde zwarte rituelen
Een macabere dodendans

Waanzin spreekt uit vele tongen
Zonder onderscheid van echt
Overgeleverd aan demonen
Is zijn strijd dan toch beslecht

Blijvend zijn bezit genomen
Razernij maait om zich heen
Verloren van het recht der sterkste
Door God verlaten en alleen

Slechts regeren duivelse machten
Daar waar breekbaar en fragiel
Smalend zijn zij ingeslopen
In de krochten van de ziel

Berustend in de weg des levens
Onschuld eindigt na het kind
Mee met de verdorven grillen
Van het werelds labyrint

[b][size=xx-small]Deze audio-column werd mede mogelijk gemaakt door ReadMe.[/size][/b]

Categorieën: Maatschappij

KawaSutra

Columnist (nou ja) van 2005 t/m 2012 Een voorzichtige comeback in 2017 Het leven, daar gaat het om!

25 reacties

Outsider · 28 juli 2005 op 11:28

Beter een column van Outsider uit de oude doos
dan een column van KawaSutra uit de nieuwe doos.

Mosje · 28 juli 2005 op 11:41

Prachtig gedichtje Kawa!

En outsider: als je rijmt is het de bedoeling dat de woorden op elkaar lijken, niet dat ze hetzelfde zijn. snap je?

klungel · 28 juli 2005 op 12:52

Mooi Kawa!

[quote]Wanhopig zoekend dat wat is[/quote]

Mis ik hier een woord?

WritersBlocq · 28 juli 2005 op 13:22

Diep, intens, triest, mooi. Dat zijn woorden die in mij opkomen nadat ik dit gedicht meerdere keren heb gelezen en tot mij heb door laten dringen……………
Knuffel, Pauline.

Troy · 28 juli 2005 op 13:43

Prachtig hoe jij met onze Nederlandse “stugge” taal weet om te gaan. Het deed me zelfs in de verte denken aan de gedichten van Emily Bronte. En dat wil wat zeggen. Hetzelfde desolate, uitzichtloze gevoel vind ik terug in dit gedicht. Ontzettend mooi…

Grt Troy

Raindog · 28 juli 2005 op 14:15

Liever zo’n mooie column uit KawaSutra zijn dichterlijke hoed,
Dan eentje van Outsider die niet eens weet hoe hij rijmen moet.

😀

bert · 28 juli 2005 op 14:23

Elke regel is een quote
Elk couplet is een verhaal
Elke keer als ik dit gedicht lees is het weer totaal anders
Ik weet dat dat jij dit zo kunt schrijven
Ik begrijp niet dat jij dit zo kunt schrijven
Ik prijs me gelukkig dat ik dit mag lezen, keer op keer

Ma3anne · 28 juli 2005 op 15:13

Dat er een poëet in je schuilde, vermoedde ik al, Kawa.
Erg mooi…

Eddy Kielema · 28 juli 2005 op 16:13

Je bent werkelijk van alle markten thuis, Kawa! Het rijmpje van Raindog vind ik ook niet slecht trouwens 😉

Li · 28 juli 2005 op 20:14

Telkens word ik verrast door de veelzijdigheid van een aantal columnX-ers.
Mooi Kawa.

Li

Outsider · 28 juli 2005 op 21:18

Raindog schrijft niet alleen columns, hij is ook een echte poëet
Met Sinterklaas maakt hij een gedicht in een vloek en een scheet

melady · 28 juli 2005 op 21:19

Eigenlijk vind ik niet dat een gedicht hier op columnX hoort.

Maar de schoonheid in elke zin vind ik fantastisch en daarom mag je nog een keer een gedicht insturen.

moderator Melady 😀

KingArthur · 28 juli 2005 op 21:26

Zeer boeiend. Grote klasse!

KawaSutra · 28 juli 2005 op 21:43

[quote]Wanhopig zoekend dat wat is[/quote]
@Klungel:[quote]Mis ik hier een woord?[/quote]
Nee Klungel, ik dacht het eigenlijk niet. Ik neem aan dat je het woordje ‘niet’ bedoelt?
Hij zoekt naar: ‘dat wat is’. Het is er, maar onbereikbaar voor hem.
Soms zijn poëtische zinnen wat cryptisch; dat mag: dat is de dichterlijke vrijheid. Ook dat is weer een gevoel: wat kan en wat kan niet.

Ik wil Mosje nog graag even bedanken voor de start van zijn ‘portiekwoning’ op het Forum. Daardoor ben ik op het idee gekomen om mijn gedachten eens op een andere manier aan het papier toe te vertrouwen. Overigens zal dit, in ieder geval op deze site, een incident blijven. Hier zal ik mijn woorden toch weer proberen in een column te gieten.
Een gedicht is niet altijd voor iedereen even toegankelijk. Ik ben blij dat ik toch een aantal van jullie heb kunnen raken, dank voor jullie reacties.
🙂

Louise · 28 juli 2005 op 21:55

Mooi Kawa!

sally · 28 juli 2005 op 22:22

Erg knap geschreven
Een paar keer gelezen en het maakt bést wel induk…
Ik doe het je niet na!
liefs
Sally

Discoverme · 28 juli 2005 op 23:59

Erg mooi geschreven….Ennuh…ik ga het gewoon ook even doen, krijg er zelf ook de dichtkriebels van namelijk…

emaessen · 29 juli 2005 op 00:50

Ik herken er mezelf in en ren hard weg…

klungel · 29 juli 2005 op 08:19

Kawa, ik bedoelde het woordje ‘naar’, maar je hebt gelijk hoor ;-), hij kan best weg. Ik moet gewoon even ademhalen op dat punt en dan is het goed :-D.

Ik heb hem dus nog een keer gelezen en ga hem denk ik nog wel eens lezen.

Is er eigenlijk een mogelijkheid om deze site te backuppen 😀

champagne · 29 juli 2005 op 08:47

Alles is al gezegd Kawa…mijn complimenten wederom!

pepe · 29 juli 2005 op 09:31

Mooi,

meer woorden niet nodig

Outsider · 29 juli 2005 op 10:09

[quote]En outsider: als je rijmt is het de bedoeling dat de woorden op elkaar lijken, niet dat ze hetzelfde zijn. snap je?[/quote]

Dat wist ik nog niet. Goed dat schoolmeester Mosje het mij even vertelt.

Shitonya · 1 augustus 2005 op 11:10

Prachtig gedicht

wendy77 · 21 maart 2006 op 12:22

Wow!!!!
Ik had hem nog niet gelezen omdat ik toen nog geen CX-er was, maar hij is echt prachtig hoor.

bert · 24 maart 2006 op 11:45

Persoonlijk vind ik dat Readme dit toch goed gedaan heeft. Uiteindelijk moet je het gedicht zelf op je eigen manier interpreteren en zelf je eigen gevoelens er bij vinden.
Voor de mensen die niet kunnen zien is dit in ieder geval een mooie mogelijkheid om van dit prachtige gedicht van de hand van Kawa te genieten. 🙂

Geef een reactie

Avatar plaatshouder