“Lekker gepest op je werk, schat?”

Toen ik vandaag de krant opensloeg en las over ‘pestgedrag op de werkvloer’ zaten mijn wenkbrauwen zo ongeveer op mijn haargrens. Ongelooflijk! Ik las over een bouwvakker die op zekere dag zijn gereedschapskist openmaakte en zag dat al zijn gereedschap aan elkaar was gekit!
Over een kantoorjuffrouw, die een uitnodiging kreeg voor een belangrijke meeting, maar op haar uitnodiging stond met opzet een verkeerd kamernummer, zodat ze na lang zoeken te laat op de meeting verscheen. Op de basisschool waar ik werkte werd altijd veel aandacht besteed aan pesten. Kinderen kunnen heel wreed zijn onder mekaar, dat is niet iets nieuws. Hun inlevingsvermogen is nog niet dermate ontwikkeld dat ze beseffen wat ze die ander aandoen. Iets wat bij volwassenen wél ontwikkeld is. Vandaar dat het gedrag van kinderen soms zo wreed over kan komen bij de volwassenen. We vergoelijken dit gedrag vaak, door te zeggen: “Ach, het zijn tenslotte nog kinderen. Ze worden vanzelf volwassen.”

Maar wat is volwassen? Is het volwassen, als pa in zijn nette pakkie eerst zijn kinderen naar school brengt, nog tegen ze zegt: “Doe je best, jongens!” en vervolgens met zijn vette Mercedes naar de zaak scheurt en daar de werkmap van collega Arie snel verstopt, zodat die niet verder kan met zijn werk? Is het volwassen als deze papa vervolgens ook nog even de tijden van afspraken verandert in de elektronische agenda van Arie, zodat die de komende tijd overal te laat of te vroeg zal verschijnen?
En hoe gaat het ’s avonds aan tafel bij deze ‘volwassen’ man? Vraagt hij aan zijn kinderen hoe het op school was? Of ze nog kinderen gepest hebben? En krijgen de kinderen dan een complimentje, als ze aan hun papa vertellen dat ze Henkie z’n zakgeld hebben afgepakt en bij Marietje de schooltas boven de gracht hebben omgekeerd? Vertelt papa dan, dat hij ook zo lekker bezig is geweest op de zaak? Krijgt hij dan van mama een extra schep boerenkool omdat ze zo trots is op haar stoere man?

Is het volwassen als mama liefdevol haar kindje een afscheidskusje geeft op de crèche, en naar kantoor fietst om daar opnieuw de hele dag de nieuwe collega die tegenover haar zit expres te negeren? En dat ze, op het moment dat deze collega naar het toilet gaat, gauw met de andere collega’s van de afdeling giechelend verdwijnt om te gaan lunchen, terwijl een andere collega nog snel even de mailbox van de betreffende collega leegt? En wat zegt ze dan in bed tegen haar vriend, als ze samen nog even de dag doornemen? “Volgens mij is het bijna gelukt om Sandra kapot te krijgen. We hebben er weer echt hard aan gewerkt vandaag!” Waarop haar vriend dan antwoordt: “Goed gedaan schat, nog even volhouden, dan is ze opgerot, en kun je opnieuw op haar baan solliciteren.” Ja? Gaat dat zo?

Natuurlijk weet ik best, dat er veel problemen kunnen zijn tussen collega’s op de werkvloer. Irritaties zijn er overal. Maar we kennen toch niet voor niets de uitdrukking: problemen of jaloezie op een volwassen manier oplossen?

Maar dit gáát over volwassen mensen. Volwassen mensen die kinderen opvoeden, zodat die later goede mensen worden. Die zich rot schrikken als ze op de school van hun kinderen zouden horen dat hun kind slachtoffer is van pesterij, of dat het zelf de grootste pestkop van de school is. En wat ik het allerergste vind: het krantenartikel dat ik las gaat over mensen die bij hun volle verstand zijn, en die zich er dus honderd procent bewust van zijn wat ze die ander aandoen.

Ik ben kwaad en voel me machteloos. Het is ook zo’n stiekem probleem; dat pesten gebeurt vaak op zo’n subtiele manier, dat zelfs het slachtoffer niet eens meteen in de gaten heeft, waarom steeds allerlei dingen kwijt of kapot zijn, of waarom hij zijn zaakjes niet voor mekaar heeft.

Het enige wat ik kan doen, is het schrijven van deze column. En fantaseren over een hele kinderachtige straf voor deze pestkoppen. Want in de Nederlandse rechtsspraak is een tendens waarneembaar, dat minderjarigen die ‘volwassen’ misdrijven plegen, ook worden berecht volgens het strafrecht voor volwassenen. Anderzijds zouden volwassenen die zich op hun werk gedragen als kleuters, een kinderachtige straf verdienen. Dus, als ze gepakt worden, de hele dag op kantoor in de hoek moeten staan, met hun handen op de rug. En lekker niet mee mogen met het personeelsuitje. Plus een jaar geen zakgeld. Dat zal ze leren! Lekker puh!