Je eigen idealen naleven.. Het klinkt zo makkelijk. Dat is het niet. Eén van die idealen: genoeg eten voor iedereen. Zou dat niet een perfecte wereld zijn? Een wereld waar níet een miljard mensen dagelijks kampt met een tekort aan eten? Helaas leven we niet in zo’n wereld. Dus dan moet je daar wat aan doen toch? Alleen het argument “in mijn eentje maak ik het verschil toch niet?” is zo makkelijk gemaakt.

Als klein meisje al was ik vegetariër. Ideetje van mijn beste vriendinnetje destijds, bewuste keuze nu. Sinds een paar jaar besef ik dat mijn ecologische voetafdruk hierdoor een stuk kleiner is dan gemiddeld. Maar tóch is die voetafdruk nog te groot. Veel groter dan deze zou mogen zijn om voor alle 7 miljard mensen op aarde voldoende eten te garanderen. Waarom sta ik dan gemakkelijk een kwartier onder de douche, doe ik zelden een deksel op de pan en eet ik best veel zuivel? Simpel, puur en alleen omdat ik hypocriet ben. Wel verandering willen zien, maar daar niet naar willen leven. Want nogmaals: in je eentje maak je dat verschil toch niet? Maar dat is niet waar! In je eentje maak je het verschil wel! Het verschil moet érgens beginnen, dus waarom dan niet bij mij?

Dat ik hier allemaal over nadacht had vooral te maken met de naderende verkiezingen. De stemwijzer wees weer eens uit dat GroenLinks mijn idealen het best vertolkt. Maar die idealen, wat deed ik daar eigenlijk mee? Dus werd het tijd voor een verandering in mijn leven. Kort daarop liep ik toevallig aan tegen de Vegan Challenge, een 30 daagse uitdaging. Dertig dagen geen vlees, vis, zuivel, eieren en honing. En oja, ook geen gelatine. Een maand geen drop dus voor mij.. ojee! Toch meldde ik me aan. En om mijn schuldgevoel weg te kopen nam ik ook maar meteen de rol van captain op me. Niet alleen moet ik mezelf dus aan dit strenge dieet houden, ook moet ik nog eens anderen overhalen mee te doen. Een heuse uitdaging!

Voor het zo ver is, heb ik gelukkig nog even. De challenge gaat pas 1 april in. Nog genoeg tijd dus om me psychisch voor te bereiden op al dit gemis. Naast de drop wordt vooral het gemis van kaas zwaar. Eén van mijn motto’s luidt namelijk: “van kaas heb je nooit genoeg!”. Nou, wel dus. Toch zou ik mijn hypocriete zelf niet zijn als ik de komende tijd niet nog even extra veel kaas en drop zou eten. Kom maar op met die 4-kazenpizza en zoete zachte drop! Je moet tenslotte genieten zolang het nog kan.. toch?  Per slot van rekening maken die paar weken het verschil niet meer voor al die mensen met te weinig eten… Lekker hypocriet.


6 reacties

troubadour · 15 maart 2014 op 08:02

Goed geschreven column. Je bekent dat je je hypocriet voelt en gedraagt, maar ondertussen vertel je ons dat je al heel wat doet.
Misschien wel meer dan de meeste lezers. Femke Halsema had dat ook, ze reed in een oude roetende Mercedes, maar preekte toch de passie. Die ‘ecologische voetafdruk’ verleent niveau aan jouw werk voor mij. Die is te groot dus, net als de mijne.

Meralixe · 15 maart 2014 op 08:16

Schrijftechnisch een bank vooruit! :-*

Moeilijk onderwerp. Inderdaad, de druppel op de hete plaat. 🙁
Bij ons in Vlaanderen was er enkele dagen geleden een politica van GROEN die stopte met de politiek. Ze kreeg een fenomenale ontslagvergoeding met veel nullen. (in Euro’s) Mijn vraag is nu, hoe zal die al dat geld verbrassen zonder schade toe te brengen aan die ecologische voetafdruk?

Anders · 15 maart 2014 op 12:04

Goed over nagedacht en ook een eerlijke column. Hij leest ook makkelijk.

Ik begrijp je trouwens volledig: ben ook sinds mijn twaalfde vegetariër maar voel me ontzettend hypocriet wanneer ik bvb een glas melk drink. Maar toch denk ik dat onze kleine bijdrage iets uitmaakt,… En chapeau dat je de uitdaging 30 dagen vegan aangaat!

arta · 15 maart 2014 op 12:37

Goed onderwerp, pakkend geschreven.

Ook leuk dat je wat extra aandacht geeft aan dit onderwerp.

Ik ben er van overtuigd dat als iedereen begint met één ecologisch teentje van de voetafdruk af te hakken er al een hoop bereikt is.
Mijn kleine teen is al afgehakt, niet door acties oid, gewoon door soberder te leven dan gemiddeld: Weinig (verantwoord) vlees, groente en fruit van de markt kopen bij streekgenoten, weinig afval veroorzaken, weinig elektrische apparaten in huis, veel recyclen en gerecycled kopen, met de fiets of OV, ach, er zijn zoveel manieren om rekening met het milieu te houden.
Hypocrisie in deze is vanzelfsprekend; De vegetariër die 10 wassen per week in de droger stopt, de energiebezuiniger die alleen Argentijns rundvlees wil eten, omdat ze daar vrij rondgegraasd hebben, ach… Je kunt niet overal aan denken. Elke eerste stap is er één en dat je dan niet gelijk begint te rennen is niet hypocriet, slechts menselijk. 😉

Spencer · 15 maart 2014 op 13:02

Leest lekker weg. Miste wel het onderwerp geboortebeperking.

Kijkopdewereld · 15 maart 2014 op 17:34

Dank voor jullie positieve commentaren :-)!
@Spencer: daar schrijf ik nog wel een column over. Iets te groot en beladen onderwerp om hier in te verwerken.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder