Dag 226: Ik weet niet waar het aan ligt: zijn de Tilburgers nou zo anders of oefen ik een bepaalde invloed uit op de Brabantse medemens? In een maand tijd zijn er al vijf mensen tegen me aan gaan praten. Een voorbeeld: vandaag vroeg een man mij zomaar uit het niets hoe ik heette (waar ik nog wel antwoord op gaf) en vervolgens waar ik woonde, waarop ik maar gauw zei: “Doeg Mohamed!” (zo heette de man, vertelde hij). Ik fietste gauw weg, ondertussen achteromkijkend of hij me niet misschien achtervolgde om te kijken waar ik woon. Dezelfde dag, dezelfde fietsrit nog, hield een lief oud mannetje waar ik een paar dagen geleden ook al mee had gepraat, me aan en stak meteen van wal: “Hallooo! Waar studeer jij en wat studeer je? Zit je ook bij een dispuut en ken je dan ook dit en dat dispuut?” “Nee meneer, ik zit niet bij een dispuut en van het dispuut dat u net noemde, heb ik nog nooit gehoord.” Niet alleen het gesprek was verbazingwekkend, ook verbaasd was ik over het feit dat we dit gesprek een paar dagen geleden in precies dezelfde vorm hadden gevoerd. Dit keer werden er echter nog meer vragen aan toegevoegd. Hij stelde me een vraag die hij nog niet eerder had gesteld, maar die mij net vijf minuten daarvoor ook al was voorgelegd. Er werd mij gevraagd waar ik woonde. “Uhm, in deze straat”, luidde mijn ontwijkend antwoord. “O, hierboven?” We stonden voor het huis waar ik woon. “Uh, ja, klopt.” Oké meneer, ik draaide er onnodig omheen.
Dag 171: Ik citeer een bouwvakker die van bovenaf op me neerkeek: “Hoi meid. Je ziet er lief uit.”
“Nou uh, bedankt?”. Met het feit dat mannen mij aanspreken, zou ik normaal gesproken niet zo veel moeite hebben. Maar als je dan ziet wát voor mannen dat zijn… Over de andere twee gevallen zal ik het maar niet gaan hebben, die informatie bespaar ik jullie.
12 reacties
arta · 14 juli 2009 op 21:45
Nounou, jij maakt wat mee!
Ik vind dit niet erg spannend geschreven, eerlijk gezegd en waarom die dagen erbij staan? :eh:
DreamOn · 14 juli 2009 op 21:55
Door het abrupte eind lijkt het net of je geen zin meer had om de rest ook nog op te schrijven.
Ik snap, net als Arta, ook niet waarom die dagen erbij staan.
Wat wil je zeggen met deze column? Wat wil je de lezer meegeven? Want vijf keer in een maand aangesproken worden door voorbijgangers is toch niet zo vreemd?
Ook klopt het verhaal niet bij de titel; hoe kan ik uit jouw column opmaken dat je eerstejaars bent? En van wat?
Ook vind ik het nogal slordig geschreven, veel informatie nog gauw even tussen haakjes gezet om het voor de lezer te verduidelijken maakt het verhaal juist onnodig onduidelijk.
Ik vond het een ‘lief dagboek’ verhaal. Alleen had je dan moeten eindigen met: ‘Morgen schrijf ik wel verder, ik heb nu geen zin meer.’
Volgende keer beter! 😉
lisa-marie · 14 juli 2009 op 22:46
Wat je er eigenlijk mee wil zeggen komt totaal niet naar voren.
Echt boeiend is het ook niet, het heeft een te hoog dagboek gehalte.
Lees hier eens links en rechts wat en dan op naar de volgende.
axelle · 14 juli 2009 op 22:57
Jezus. Dit is niet vreselijk. Dit is op z’n minst TERRIBLE.
Saya_Surya · 15 juli 2009 op 00:06
Het begin van je column zag er veelbelovend uit, leuk was geweest als je had uitgelegd waarom het dan zo bijzonder is dat 5 mensen in 1 maand tijd tegen je aan zijn gaan praten. Daarna is je verhaal inderdaad weinig spannend en het einde plotseling, of komt er nog een vervolg?
SIMBA · 15 juli 2009 op 09:04
Gekke mensen die Brabanders, gaan ze zomaar in het wilde weg interesse in iemand tonen, erg hoor.
Tussen dag 226 en dag 171 (tel je terug?) niks meegemaakt? In september ben je (neem ik aan) tweede jaars, ga dan eens iets leuks van je opleiding of het studentenhuis schrijven, het moet toch spannender kunnen dan dit.
Succes.
Ma3anne · 15 juli 2009 op 09:09
Ik ben benieuwd waar jij vandaan komt, als je zo uit je doen bent, wanneer mensen op straat tegen je praten. :eh:
pally · 15 juli 2009 op 10:10
Vijf mensen in één maand tegen je aan gaan praten, Mus? Bedoel je misschien dat dat verontrustend weinig is?
Of waren er te weinig leuke bij? Ik begrijp je punt echt niet.
En een bouwvakker die zegt dat je er lief uitziet, lijkt mij best een subtiele. Ik heb weleens hele andere dingen gehoord. 😀
groet van Pally
doemaar88 · 15 juli 2009 op 14:39
Eigenlijk is alles al gezegd. Het is een kort stukje, maar giga-saai. Het kan mijn aandacht niet vasthouden en wat nu eigenlijk het punt van je stuk is, ontgaat mij volledig. Zoals hierboven al gezegd is; een hoog lief dagboek gehalte. Volgende keer wellicht beter…
klapdoos · 15 juli 2009 op 15:42
Niet dat ik nou ergens over schrijf, maar ik zou het heerlijk vinden als er 5 mensen tegen mij spraken in zo een lange tijd, soms overkomt mij dit in een half uur, ben dan sufgetokkelt. De essentie van het verhaal ontgaat mij totaal, gelukkig ben ik niet de enige blijkt, volgende keer beter moet je maar denken…
groet van leny :slapen: :slapen: :slapen:
Shitonya · 16 juli 2009 op 00:01
De eerste alinea greep mijn aandacht, de overige alinea’s verkrachtte mijn aandacht anaal and that can’t be good..Je moet toch eens wat gaan lezen, voordat je pas overweegt te gaan schrijven, want dit is natuurlijk knudde.
Mien · 16 juli 2009 op 16:32
Welkom op CX.
Laat je vooral niet ontmoedigen door de komkommerkijkers hieronder.
Juist door de redenen die hieronder genoemd zijn vond ik je column juist opmerkelijk en daardoor spannend.
Mien tegendraads