De rij voor de kassa is lang, mijn mandje zit vol. Puffende mensen, iedereen klaagt, maar ik niet. Ik ben blij dat ik even de tijd heb om na te denken in welke volgorde ik alles op de lopende band gooi. Niet te hard gooien natuurlijk anders gaan de eieren kapot. “Goed onthouden, eieren als laatst. Een fles Cola moet eerst, koekjes moet ook ergens achteraan sluiten vlak voor de eieren.” Mijn voorganger is een man, dat is niet gunstig, want ik weet uit ervaring…eigen ervaring, dat mannen de band niet snel leeg krijgen, achter de kassa. Hij heeft al zijn spullen op de band en ik grijp mijn kans. Met volle overgave pak ik het befaamde ‘volgende klant-blokje’ en begin mijn boodschappen te ordenen op de band. De caissière gaat snel, te snel, shit. De tijd tikt door. Als een gek moet ik nu anticiperen op haar snelle voetbeweging op de lopende-band-pedaal. Fles Cola, pak vla, zak rijst, bak ijs, zak appels of moeten die appels vóór de rijst? Ze scant één artikel teveel, mijn achterbuurman snapt het gebruik van dat handige ‘volgende klant-blokje’ niet. Ik kijk hoe de buurman mij aankijkt en vreet mezelf al op (gelukkig kan ik mijn nog net niet gekochte koekjes ternauwernood in de verpakking houden).

De richtlijnen rondom het ‘volgende klant-blokje’, waar staan ze? Zijn het ongeschreven regels of is het toch ergens genoteerd? Als ik afreken en er staat (nog) niemand achter me dan is het toch logisch dat ik geen blokje neerleg?! Jammer dat mijn achterbuurmannen het nooit snappen. Ik sta nog even na te denken hoe ik de buurman kan aftroeven. Helaas verlies je een discussie met domme mensen altijd.

“Goedemiddag,…spaart u zegeltjes” Ik word gewekt door de caissière die klaar is met scannen. Pfff, ze is al klaar met scannen en ik had niet eens tijd om naar achter te lopen…mijn spullen liggen in het linker gedeelte aan het einde van de band. “Nee, ik spaar niks…”. Ik betaal en sprint naar mijn spullen.

Ik kijk nog even naar achter en zie mijn buurman treuzelen. Zijn spullen komen op me af. Ik zie hem al afrekenen. Rustig loopt hij naar achter. Waarna de volgende klant zichtbaar is, nog een man. Ondertussen passen mijn spullen net niet in mijn tas. Ik ben genoodzaakt alle spullen er wél tactisch in te leggen. Helaas heb ik de tijd er niet voor.

Huisvrouwen naast me lachen me uit. Daar sta ik dan, een stuntelige man, die komkommers opvouwt, bananen plet en noodgedwongen alvast wat koekjes opeet om alles passend te maken. Gelukkig heb ik mijn gel deze keer binnen 5 minuten gevonden….

Categorieën: Mannen & Vrouwen

13 reacties

Mosje · 2 september 2005 op 16:10

Nooit meer stukjes schrijven die CX in storing doen vallen, Discoverme. Beloofd?
😛

Ma3anne · 2 september 2005 op 16:10

Vanmorgen voor de storing had ik hier al een reactie geplaatst, maar die is verdwenen. Wat jammer nou.

Mosje · 2 september 2005 op 16:12

Was het een gestoorde reactie Ma3?
😛

Ma3anne · 2 september 2005 op 16:14

Nou, Mosje, ik vond de reactie wel een beetje hard, achteraf gezien. Zouden de goden ingegrepen hebben?

Mosje · 2 september 2005 op 16:18

[quote]Zouden de goden ingegrepen hebben?[/quote]The discoverme of heaven?
😛

Ma3anne · 2 september 2005 op 16:21

:laugh:

Geertje · 2 september 2005 op 17:02

[quote]De richtlijnen rondom het ‘volgende klant-blokje’, waar staan ze? Zijn het ongeschreven regels of is het toch ergens genoteerd? Als ik afreken en er staat (nog) niemand achter me dan is het toch logisch dat ik geen blokje neerleg?! Jammer dat mijn achterbuurmannen het nooit snappen.[/quote]

Ik kom de volgende keer wel op het laatste moment achter je staan, jij legt geen blokje neer begrijp ik. Prima, kun je mijn boodschappen ook afrekenen. Dit overigens zonder wederdienst. 😀 :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

Trukie · 2 september 2005 op 18:00

[quote]Huisvrouwen naast me lachen me uit. Daar sta ik dan, een stuntelige man, die komkommers opvouwt, bananen plet en noodgedwongen alvast wat koekjes opeet om alles passend te maken. [/quote]

Vind je het gek dat we lachen?
Je had de bananen op moeten eten voor meer powerrrrrrr en de koekjes uit moeten delen om ons te vriend te houden.

Voor de rest heb je gelijk, mannen bij de kassa brengt rust in de tent. :laugh:

KawaSutra · 2 september 2005 op 18:03

[quote]Helaas verlies je een discussie met domme mensen altijd.[/quote]
Een waar woord.

[quote]Huisvrouwen naast me lachen me uit.[/quote]
Hoe zie je eigenlijk het verschil tussen een huisvrouw en een ‘gewone’ vrouw?

Leuk verhaal en sommige dingen ook wel een beetje…….. 😀

champagne · 2 september 2005 op 20:15

Maar de gel maakt vast alles weer goed … Count your blessings 😛

Li · 2 september 2005 op 21:39

[quote]Daar sta ik dan, een stuntelige man, die komkommers opvouwt, bananen plet en noodgedwongen alvast wat koekjes opeet om alles passend te maken[/quote]

😀 😀 😀

Het is zo herkenbaar dat ik ga twijfelen of ik wel een vrouw ben 😮

Li

bert · 2 september 2005 op 22:05

Volgens mij ben ik op zich wel handiger en sneller dan jij. Toch is jouw beschrijving ook voor mij best wel duidelijk.
Leuk geschreven, maar wel voor mannen.
(Huis)vrouwen zullen dit niet echt begrijpen. :laugh: :laugh: :laugh:

Louise · 3 september 2005 op 07:21

Mijn reactie van gisterochtend is ook verdwenen en inmiddels is mijn favoriete zin uit deze column al ruimschoots gequoot, dus herhaal ik alleen maar dat ik met je meeleef in het leed dat ‘boodschappen doen’ heet 😉

Geef een reactie

Avatar plaatshouder