Recensie
Memoires van een plattelands veearts, geschreven door P.J. Dinsmore (vertaald door J.E.Gorter- Keyzer, Zuid- Holl Uitgevers Maatschappij- Den Haag
‘Een verhaal zoo simpel, zoo o mooi, zo duidelijk het stempel dragend van echtheid, eenvoud en onopgesmuktheid, dat bij het lezen dezelfde reactie opwekt opwekt die men ondergaat bij het lezen van ‘De zwarte hengst Bento’.
Het verhaal begint in het jaar 1891 toen de vader van de hoofdpersoon uit dit boek ‘een zwaren klap van een slagboom kreeg langs den spoorweg, waardoor hij ernstig gekwetst werd’.
Ruim 127 jaar later vond ik dit boek per toeval in een overvolle boekenkast bij een vriend die ik bezocht op 6 maart 2019. De omslag prikkelde mij door de tekening van een met paard bespannen arreslee, een man in winterkleding en een muts met zijflappen, met een deken over zijn benen. Het paard in draf in de sneeuw.
Het verhaal, ach is er een uit vele plattelands verhalen over de strijd tussen medici en veeartsen in de 19e en begin 20e eeuw.
En verder…. waardeloos, maar dit geheel terzijde.
0 reacties