Man leeggezogen, lichaam als vloerkeedje gebruikt

Ozzy is dood. Hoe? Weten we niet zeker. Doodgeschoten, vergiftigd of gewurgd in een ijzeren strop. Vast staat dat mijn buurman de dader is. Eerst Muisje, toen Zora en nu Ozzy. Muisje was een wild katje dat op een dag kwam aanwaaien. Ze zat voor onze voordeur te jengelen en toen ik open deed, liep ze naar binnen alsof het háár huis was. Ze is een paar jaar oud geworden. Eerst vonden we haar in een strop. Dat heeft ze overleefd maar later is ze verdwenen. Mijn buurman heeft zich een paar weken later verluld. Daardoor wist ik dat hij haar om zeep had geholpen. Heb aangifte gedaan bij de politie. Geen bewijzen. Niks aan te doen.

Na een tijdje hebben we een nieuwe katje gekregen. Ozzy. De allerliefste en tamste kat die je je kunt voorstellen. Zo een die nooit krabt of bijt, althans niet in mensen en huisraad. Ozzy bracht ons wel iedere dag, soms twee keer, een muis, rat of konijn. Dat doen ze blijkbaar omdat ze bang zijn dat het baasje anders honger lijdt. Ze verzorgen je zo goed als dat voor een kat maar mogelijk is.

Om Ozzy wat poezengezelschap te geven hebben we na een jaar of twee nog een katje erbij gehaald. Zora heette ze. Zora was een wilde. Zo’n klein opdondertje waarover je letterlijk je nek brak omdat ze door je benen slalomde als je door het huis liep. Zora heeft een keer tussen de voordeur gezeten. Ze liep achter mij aan en ik sloeg de deur achter mij dicht zonder haar gezien of gehoord te hebben. Haar achterpootje zat nog met een paar peesjes vast en we hebben weken met haar gedokterd. Maar uiteindelijk kwam het weer goed. Stel je voor: we hebben al een hond met drie poten en dan ook nog een kat erbij…

’s Morgens, als ik de honden uitlaat, dribbelden Ozzy en Zora met me mee over de veldwegen. Een prachtige stoet om te zien: een slome hond, een hinkelende hond en twee dribbelende katten. Zora, het jonkie, zijwaarts spurtend en springend als een wild veulen.

Tijdens het avondeten zaten Zora en Ozzy op tafel. Ozzy met scheef koppie en knipperende ogen heel lief en zielig kijkend, Zora ondeugend kwekkend en jengelend met een poot in de aanslag teneinde je vlees te graaien. Tijdens een dineetje met mijn poppeduifje heeft zij zelfs eens een komplete eendenborstfilet gesnaaid. Het was die van mijn popje dus het gaf niet. Ik heb nog videobeelden die het bij ‘de leukste thuis’ heel goed zouden doen…

Dat tafereeltje is niet meer. Twee maanden geleden verdween Zora, net een paar maanden oud. In die zelfde periode heeft het gezin, waar we Zora gehaald hebben, twee katten naar de dierenarts moeten brengen. Eén had een kogelgat in haar nek, de ander in een poot. Ze hebben het overleefd. Zora hebben we nooit meer gezien. Vijf weken later verdween Ozzy. Ik weet dat mijn buurman het heeft gedaan. Ik heb aangifte gedaan maar zoals ik al zei, ik kan niets bewijzen.

Wat moet je met zo’n buurman? Als het aan mij lag, gaf ik hem een genadeschot. Omdat ik medelijden met die misselijke varkenskop heb. Niet dat ik een hekel aan die facistische kotskop heb. Nee gewoon uit medelievendheid. Zo iemand moet uit zijn lijden verlost worden. Ik weet dat die schurftige hersenloze keverneuker eigenlijk niet met zichzelf kan leven maar gewoon de moed niet heeft een lading hagel door zijn rotte kop te knallen. Bang dat die twee slonzige hoeren die bij hem in de kooi liggen, zijn stinkende rotte pulp van de muur moeten wassen. Ja, buurman doet aan veelwijverij. Twee oude rimpelkutten die omwille van zijn stinkgeld om beurten zijn naar riool riekende pik van maden en kaasranden ontdoen en zijn trog iedere avond met voer vullen. Als ik te ver ga zegt u het maar. Ik heb de stille hoop dat die twee pikzuigsters zo geil van zijn geld worden dat ik op een goede dag een vette krantenkop lees:

“MAN LEEGGEZOGEN, lichaam als vloerkleedje gebruikt” Van onze verslaggever. “In het huis langs het kanaal is het lichaam gevonden van een vervelende buurman. Het lege omhulsel waarin eerst zijn organen huisden, lag als vloerkleedje in de woonkamer voor de haard. In zijn mond zat een dode rat en in zijn reet gonsde het van de maden. Twee bejaarde slettebakken zijn gearresteerd op verdenking van doodzuigerij. Als motief houdt de immer falende politie het op geldgeilheid, een landelijk bekend rooms verschijnsel. Teneinde aan dit geld te geraken probeerden de kankerslonzen de geldkluis, welke verstopt zat in de anus van de vervelende buurman, door middel van niet nader te noemen sexuele handelingen via zijn schrompelpik te bemachtigen. De kluis is spoorloos. De politie doet verder geen mededelingen in het belang van het onderzoek. Bij de buren van het slachtoffer hingen slingers in de tuin en werd vollop feestgevierd. Barman Godspeed van het allom bekende en geroemde Godspeed Cafe, had speciaal voor de gelegenheid zijn fietscafe van stal gehaald.”

Maar zover zal het wel niet komen. Helaas. Ik heb hem een kaartje gestuurd. Op de voorkant van die kaart (van Boomerang) staat een foto van een hand die tot een pistool gevouwen is. Je kent het gebaar wel, duim gekruld, wijsvinger en middelvinger vooruit, ringvinger en pink gebogen. Als kind schoot je het tijdens het cowboy en indiaantje spelen met dit denkbeeldige wapen je vijand dood. ‘I declare war on you’ staat als tekst op de foto. Op de achterzijde mijn boodschap: ‘Je bent een laffe hond. Zou je zo goed willen zijn de pijp uit te gaan! Klootzak’.

‘Pieuw, pieuw…’