Mijmeringen, gedachtenkronkels, hersenspinsels, de filosofie van een alledaagse, gewone vrouw, met tijd voor fantasie, soms vrolijk soms droevig, gemengd met een vleugje humor.

Luchtkastelen.

Ik droomde deze nacht dat ik in een kasteel woonde, ik ontwaakte en proefde de bitterheid van mijn ellende.
Geen kroonluchters en zachte tapijten, enkel het koude zeil onder mijn blote voeten.
Geen pracht en geen praal, enkel de kille aanblik van een keuken zonder comfort.
Maar hé, optimist als ik ben, ik heb nog papier en een pen om te schrijven en een warme kop koffie is ook nooit ver weg.
Ik schrijf en beleef weer opnieuw al mijn dromen, en zeg bij mezelf: ooit komt de dag dat de wanhoop van dit bestaan in blijdschap zal overgaan.
De agenda

Elk jaar opnieuw liggen ze in de boekhandel: de agenda’s voor het komende jaar. Al van eind oktober zijn ze er.
In alle kleuren en formaten, sommige met kleurrijke plaatjes en tekeningen, andere met kleine teksten aangepast aan de seizoenen, andere gewoon zonder franjes. Maar ze zijn er. Zwarte, witte, rode, blauwe, gele, noem maar op. Grote, kleine en middelmatige. De grote zijn er om op je bureau te leggen, de kleintjes passen precies in een kleine handtas.
En elk jaar opnieuw kan ik er niet aan weerstaan. Ik kijk en ik keur, en kies er tenslotte de leukste uit. Deze keer een kleine gele, die past precies in mijn handtas. En zoals ieder jaar vul ik heel nauwkeurig, bijna plechtig, mijn naam en adres en andere gegevens in de daartoe bestemde hokjes. Dan steek ik hem met een zucht van voldoening in mijn handtas…om hem daarna niet meer uit te halen. Want afspraken noteren doe ik met mijn gsm of mijn laptop, dus heb ik zo’n agenda helemaal niet nodig. Na een tijdje beslis ik dat het tijd geworden is om van handtas te wisselen: de inhoud van het oude exemplaar wordt aan een grondige keuring onderworpen, en daar is hij weer: de agenda. Ik blader er nog eens in en zie dat er behalve mijn naam en adres niets in geschreven staat. Ik besluit het nog een kans te geven en deponeer hem in mijn nieuwe handtas, om hem daarna opnieuw te vergeten. Tot oktober, dan kan ik het weer niet laten en koop ik een nieuwe agenda. En de oude: die ligt in de vuilniszak.

Categorieën: Diversen

5 reacties

kiehen · 28 november 2009 op 22:05

Tsja, het onderwerp is wel leuk, maar het stukje pakt me niet echt.

Agenda’s trekken mij ook iedere keer weer in de boekwinkel, maar heb hetzelfde probleem als jij hebt. Kom niet verder als de eerste maand van het jaar……

Hoe reageerde je toen je wakker werd?

KawaSutra · 29 november 2009 op 01:27

Ik vind de combinatie van twee uiteenlopende hersenspinsels niet zo’n goede voor een column. Dat soort gedachten kun je ook kwijt in het café onder het item [b][url=http://examedia.nl/columnx/modules/newbb/viewtopic.php?viewmode=flat&topic_id=144&forum=3]Kleintjes[/url][/b].
Een onderwerp kun je ook proberen uit te bouwen tot een volwaardige column. Met het item over de agenda ben je al aardig op de goede weg.

Shitonya · 29 november 2009 op 15:28

Enige mijmeringen voor in je hoofd, maar om zoiets als column in te sturen, vind ik weer teveel van het goede. Ik bleef lezen, omdat het begin nog wel enigzins ‘goed’ was, maar daarna kwam de hoop op wat beters niet meer terug helaas.

pally · 29 november 2009 op 18:11

Ik vind dit een beetje voor je uit mijmeren. Het boeit me niet. Ik denk omdat ik er geen originaliteit in vind; bijv. een omdraaing of aparte gedachte. Weet je, het gewone heb je als lezer al.

groet van pally

Fem · 30 november 2009 op 11:14

Ik lees twee hele korte columns die beiden potentie hebben. Toch komt dit er niet uit omdat ze te oppervlakkig zijn.

Dromen doe ik persoonlijk trouwens erg chaotisch en daar komt absoluut geen agenda aan te pas 😀

Geef een reactie

Avatar plaatshouder