Mijn meesterstuk

Wat maakt een stuk, in de ogen van de schrijver, een waarlijk goed stuk?
Wanneer beginnen de aanwezige verwachtingen, ook daadwerkelijk aan de vooraf verwachte “grootsheid” te voldoen. Ik denk dat een ieder die ooit een column of verhaal geschreven heeft, vooraf een bepaald beeld creëert van hoe dit uiteindelijk gelezen wordt.
Gedachten of ideeën, ontstaan in schrijvers brein, kunnen eenmaal op papier en ontdaan van de zweem van magie, ontaarden in nietszeggende woorden zonder samenhang. Hoe vaak heb ik niet een stuk geschreven waarvan ik vooraf dacht: hmmm ik weet niet of dit wel is zoals ik het in mijn hoofd zie. Soms werd mijn vermoeden dan keihard bevestigd, zowel door mijzelf als door andere lezers, maar evenzoveel keren sloeg de ingecalculeerde teleurstelling mij als een welkome afstraffing in het gelaat. Mij verbaast achterlatend met een misplaatst euforisch gevoel, enkel gestoeld op een anders mening.

Wat is dus dat ene “ongrijpbare iets” dat een verzameling letters veranderd in een verhaal, dat meerdere mensen aanspreekt? Is het de herkenbaarheid van het geschrevene, vertaald naar de eigen situatie van de lezer. Is het misschien de mystiek van woorden uit lang vervlogen tijden, die sterk contrasteren met de hedendaagse hardheid, en die daarom de lezer meevoeren naar een schijnwereld gebouwd uit inkt en papier.
Of is het slechts de beperktheid, of selectiviteit van ons brein, die ons signalen voert aan de hand van herkenbaarheid van bepaalde woorden.

Mijn meesterstuk zal waarschijnlijk nog moeten komen. Of is dit aan mijn en ieders aandacht ontsnapt, mij voor eeuwig onwetend latend van dit feit en de daaraan gekoppelde onnodige jacht naar mijn meesterstuk. Maar moet ik wel in termen van meesterstuk spreken, mezelf daar een bepaalde druk mee opleggend, of moet ik slechts tevreden zijn met het feit dat ik in staat ben om mijn gedachten, al of niet interessant, aan het papier toe te vertrouwen. Ik geef me dus over, geheel tegen mijn natuur in, en leg mijn lot in handen van mijn lezers. Beoordeel , sloop en fileer mij tot op het bod, maar doe het met een in stroop gedoopte pen.