Haar kamer is leeg, het bed strak opgemaakt en de stoelen met wieltjes achteloos in een hoek. Ik kijk naar buiten en zie het zonlicht, de bomen van het park. Ik loop haar kamer uit en slenter naar de ruimte waar ik vermoed dat mijn moeder is. In de andere kamers, links en rechts, zitten anderen. Een bewoonster, die ik niet ken, lacht en zwaait, ik zwaai terug ‘Dag lieverd’. Ik zwaai weer. In de zaal zie ik mijn moeder zitten, in een typische grenen kleur stoel met een bordeaux beklede skai zitting. Verzorgingshuis design maar dan anders.

Mijn moeder reageert niet, ze schuift een beker met koffie heen en weer, alsof ze gevangen zit en de deur gesloten blijft. Naast haar zit een leeftijdgenoot. Een vrouw met lang sluik grijs haar zit naast haar, lacht en zegt ‘haar koffie is te warm’. Ik pak een lege stoel, schuif dat naast mijn moeder en ze kijkt me aan… ‘Ruud’ en haar ogen staren naar iets. Ik zie leegte in haar ogen, een diepe leegte. Ze is sterk vermagerd, ik herken in haar magere gezicht de familie; haar 3 broers en de oudste;haar zus. Mama is de laatste van haar generatie die leeft. Ik pak haar beide handen en voel de kou. ‘Heb je het koud?‘ Ja, ik wil naar bed, ben moe. Ik help haar overeind en we schuifelen naar haar kamer. Zij achter haar rollator en ik naast haar. De hand die de rollator stuurt hou ik vast en voel de rimpels. Mama woont nu in een te ruim geworden omhulsel; haar huid.

In bed met haar kleren aan, lig ik half binnen het bed, naast haar en streel haar hoofd. ‘Mama, fluister ik in haar oor, mama‘ Ze staart naar het plafond, ik pak voorzichtig haar bril en leg deze op het nachtkastje dat nu op de rem staat. Een kus zonder reactie, haar ogen zijn dicht. Buiten, draai ik me om. Is dit de laatste keer?

Categorieën: Overig

Nummer 22

Verwarde, inmiddels (na alle jaren hiervoor) Anno 2022- Juli 3 minder verward, en mede oprichter van het Absurdistisch Verbond met als mede lid en co oprichter Kees Schilder "Paco Painter"en zijn andere alter ego's. (De inmiddels emeritus) Prof.dr.mr.ir. R. Leijdecker (1955) van het O.I.L. Onderzoeks Instituut Leijdecker waarnemer, beschouwer en publicist over maatschappelijke ontwikkelingen met een knipoog. Een flinke knipoog! Reiziger over onze aarde (4 x helemaal rond ) kijker en luisteraar naar anderen. Eigenlijk, de Eigenheimer onder de eigenheimers, maar dat alles geheel terzijde.

1 reactie

Arta · 23 september 2019 op 22:04

Deel drie is veel sterker geschreven dan 1 en 2, omdat je consequent dichtbij jezelf blijft.
Knap!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder