Minpunt

“’s Middags zie je er wel aardig uit.
’s Avonds ben je best mooi.
’s Nachts ben je ronduit prachtig.
Maar ’s morgens, ’s morgens ben je de mooiste vrouw van de hele wereld.”
Verliefd kijkt hij zijn vriendin aan. Verbaasd kijkt zij terug. Ze begrijpt er geen bal van. “Eigenlijk vind ik jou altijd even mooi.”
De volgende ochtend probeert zij met andere ogen naar hem te kijken, maar ze ziet nog altijd dezelfde persoon. Niet mooier of lelijker dan de avond er voor. Gewoon, eigenlijk wel heel erg gewoon. Gewoontjes zelfs. Terwijl hij haar nogmaals vertelt dat ze op dit moment van de dag toch wel op haar mooist is, probeert zij zich voor de geest te halen waar ze ooit op is gevallen.

Het waren zijn ogen, daar verdronk ze in. Blij dat ze het zich weer kan herinneren inspecteert zij zijn kijkers met haar nietsontziende blik. Wazig kijken ze terug. Ze zijn groen. Poepgroen. Er proberend in te verdrinken blijft ze halverwege steken, als in een zompig moeras. Nee, het kunnen zijn ogen niet zijn geweest, die zijn lelijk.

Het was zijn kont. Die moet het geweest zijn. Ze is een echte kont-vrouw, dus dat kan niet missen. Op haar wenken bediend draait hij zijn rug naar haar toe. Afgrijzen vervult haar. Twee dikke rode puisten, op elke bil één. De witte etterkoppen kijken haar spottend aan. Nee, het kan zijn kont niet zijn geweest, die is lelijk.

Het was zijn binnenkant. Op zijn karakter is ze gevallen. Hij is lief en galant. “Heey wijffie, zet es effe koffie voor me. Maak jezelf eens nuttig.” Terwijl hij dit zegt ontsnapt een knetterende scheet aan zijn billen. “Beter in de wijde wereld, dan in een nauw gat, hè? Kom op, koffie, nu!” Vertwijfeld kijkt ze hem aan. Verdomme, het kan ook niet de binnenkant zijn geweest. Die is lelijk.

“Ik begrijp je niet,” gaat ze de confrontatie aan.
“Eerst koffie, dan lullen.”
Zuchtend gaat ze koffie zetten. Het zit haar niet lekker.
“Waarom vind je mij overdag minder mooi dan ’s nachts en ’s morgens?”
“Ach schatje, om eerlijk te zijn vind ik je overdag zelfs lelijk. Maar zogauw ik ’s nachts mijn lenzen uitdoe vervaagt alles. Ik fantaseer je dan als de mooiste vrouw van de hele wereld. Sinds ik jou ken, ben ik voor het eerst in mijn leven blij met mijn min negen.”