Het leeuwendeel van goederen wordt nog live in de stad gekocht. Mensen wandelen nog altijd graag een winkel van steen binnen, waar stroom loopt door meer zaken dan een computerserver. En ze zijn welkom. Ze worden er warm ontvangen door verkopers van vlees en bloed én loonstrook.
Maar, met een uitdraai van www.bodemprijzen.nl in de hand, maken ze vervolgens de aanbieder van de uitgestalde waar nog net niet uit voor oplichter. Onder het dreigement van online kopen, worden hoge kortingen bedongen. De ondernemer kan deze korting niet verantwoorden, maar kiest voor de paar euro winst die nog altijd te verkiezen valt boven niets. Ondertussen wanhoopt hij op betere tijden. Trots wordt aan een ieder die het horen wil, vertelt hoe handig ze het aangepakt hebben. Hoe schaamteloos ze de inmiddels letterlijk arme winkelier een poot uitgedraaid hebben. En dat met volledige winkelgarantie. Want hoewel ze het onderste uit de kan hebben gehaald, is de wereld te klein bij een gebrek aan hetgeen door hen is aangeschaft. Desnoods wordt gereclameerd bij de consumentenbond, bij Kassa en bij Radar. Hun garantierechten aangaande het zorgeloze, kosteloze gebruik van een willekeurig elektronisch apparaat moet gewaarborgd zijn. Automatisch eigenlijk. Tien jaar minstens. En wie daar voor bloedt, dat zal ze een zorg zijn.

Uiteraard is het een ieders goed recht om zo voordelig mogelijk uit te zijn. Maar, zijn deze consumentalisten in staat om hun zienswijze, en vrekkerigheid op hun eigen bestaan en baan te betrekken? Beseffen ze dat hun baas in zijn branche inmiddels ook zijn marge is kwijtgeraakt aan internetcowboys? Dat het hem ook niet meer lukt om een fatsoenlijke boterham te verdienen? Waarschijnlijk verwachten ze aan het eind van het jaar “gewoon” loonsverhoging. Zo niet, dan schakelen ze toch de bond in…

Maar misschien werken ze bij een verhuurder van winkelpanden. Dan heb je geen zorgen. Daar hebben ze hun volgevreten struisvogelkoppen diep in het zand gestoken. Elk voorjaar wordt er vanuit de luxe burelen van die vastgoedkolossen stoïcijns een aankondiging verzonden voor 2 tot 3 procent huurverhoging. Dat is noodzaak ter bestrijding van hun gestegen (salaris)kosten. Het kwartje is er nog niet gevallen. Vanuit hun ivorenkantorentorens, blijven ze doof voor de zich dramatisch ontwikkelende markt. Daar zijn zij immers niet verantwoordelijk voor. Dat is ondernemersrisico.

De zeepbel van nog immer stijgende omzet bij vastgoedverhuurders wordt in stand gehouden door het meetellen van huur voor leegstaande panden. Dat is een goed gebruik in hun branche. Het is voor de cijfers lucratiever om niet bestaande huur als omzet mee te tellen, dan dat ze het pand verhuren aan een (tijdelijke) uitbater die op papier minder, doch echte euro’s betaalt. Dat zijn regelrechte Emron-praktijken. Die bestaan dus ook in Nederland.
En zo blijven hun loonsverhogingen en bonussen nog buiten schot. Waarschijnlijk hopen ze met de opgepoetste cijfers de crisisjaren te overbruggen. Mensen met bonussen gedragen zich nu eenmaal als honden die schapenbloed geproefd hebben. Afleren is onmogelijk.
Het komt niet goed. Wat de winkelcentraverhuurders straks achterlaten is een afgebrand dorp. Nieuwkomers worden immers al geruime tijd belemmerd door de banken, maar waarschijnlijk terecht, gezien de post huurkosten in hun businessplan.

In de schaduw van de vastgoeddromers, maar vooral kielzog ervan, willen gemeentes de OZB belasting voor het MKB fors laten stijgen. Hun begroting moet immers ook rond gemaakt worden. Een ambtenaar minder is geen optie. Ze hebben tenslotte niet voor niets baangarantie als arbeidsvoorwaarde ingevoerd. Een kleiner kerstpakket kan ook niet. Wel is het een optie om dat pakket online goedkoper aan te schaffen…

Gezellig winkelen met de kerst en Sinterklaas wordt straks staren naar lege etalages en ramen met de kreet “opheffingsuitverkoop”.
Prima! Dat voordeeltje konden we net gebruiken.

Categorieën: Maatschappij

6 reacties

Boukje · 12 december 2010 op 18:57

Geweldig stukje, helemaal mee eens! 😀

sylvia1 · 13 december 2010 op 06:44

Uit het hart geschreven lijkt me…
Ben nu wel blij dat ik een hekel heb aan onderhandelen en braaf de prijs betaal, al kan ik het gemak van online kopen niet ontkennen.
Deze zin liep niet zo lekker vond ik: “waar stroom loopt door meer zaken dan een computerserver.” En hier moest ik erg om lachen:
[quote]Een kleiner kerstpakket kan ook niet. Wel is het een optie om dat pakket online goedkoper aan te schaffen…[/quote]

Mien · 13 december 2010 op 08:04

Beetje warrig wollig geschreven.
Zou toch eens voor het inzenden met een roskam door de zinnen heen gaan.
Bij voorkeur niet online maar onschaap.
Hardop aan jezelf voorlezen helpt.
Desnoods met laptop- of desktopvoice.

MC (Mien Comment)

arta · 13 december 2010 op 08:54

Je maakt een goed punt, Schorpioen!
Verder ben ik het met Mien eens.
🙂

Schorpioen · 13 december 2010 op 11:56

O, dus hier valt ook al weer wat op af te dingen?! 😀

SIMBA · 13 december 2010 op 17:13

Overal valt op af te dingen Schorpioen…. zélfs op jouw stukjes 😀 Maar gewoon lekker schrijven kunnen wij lekker afdingen!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder